Από τότε που το Voyager 2 πέταξε δίπλα από τον Ποσειδώνα το 1989, οι γιγάντιες σκοτεινές δίνες που εμφανίζονται στην ατμόσφαιρα του μακρινού πλανήτη παρουσιάζουν ένα περίεργο παζλ.
Τώρα, για πρώτη φορά, παρατηρήσαμε μία με όργανα σε πρωτοφανή ανάλυση, βοηθώντας τους επιστήμονες να καταλάβουν γιατί αυτά τα μπαλώματα φαίνονται τόσο σκοτεινά και γιατί είναι τόσο διαφορετικά από τα σημεία σε άλλους πλανήτες.
«Από την πρώτη ανακάλυψη ενός σκοτεινού σημείου, πάντα αναρωτιόμουν ποια είναι αυτά τα βραχύβια και άπιαστα σκοτεινά χαρακτηριστικά», λέει ο αστρονόμος Patrick Irwin από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Είμαι απόλυτα ενθουσιασμένος που μπόρεσα όχι μόνο να κάνω την πρώτη ανίχνευση ενός σκοτεινού σημείου από το έδαφος, αλλά και να καταγράψω για πρώτη φορά ένα φάσμα ανάκλασης ενός τέτοιου χαρακτηριστικού».
Οι σκοτεινές δίνες του Ποσειδώνα είναι στην πραγματικότητα αντικυκλωνικές καταιγίδες, όπως η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα στον Δία, αλλά διαφέρουν με πολλούς βασικούς και μυστηριώδεις τρόπους. Πρώτον, είναι σχετικά βραχύβια, εμφανίζονται και εξαφανίζονται κάθε λίγα χρόνια.
Θεωρείται επίσης ότι στερούνται σχετικά σύννεφα στα κέντρα τους, σε σύγκριση με τις δίνες των καταιγίδων στον Κρόνο και τον Δία. Τα σύννεφα που μπορούμε να ανιχνεύσουμε είναι χνουδωτά λευκά σύννεφα που εμφανίζονται γύρω από τις άκρες, πιθανώς ως αποτέλεσμα των αερίων που παγώνουν σε κρυστάλλους πάγου μεθανίου καθώς ανυψώνονται από χαμηλότερα υψόμετρα.
Αλλά το να μάθουμε οτιδήποτε περισσότερο ήταν δύσκολο λόγω της απόστασης του Ποσειδώνα και της βραχύβιας φύσης των δίνων. Από το 1994, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είναι το μόνο όργανο ικανό να τα παρατηρεί και να τα παρακολουθεί, γεγονός που περιορίζει το εύρος των μηκών κύματος στο οποίο μπορεί να δει ο πλανήτης.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
