Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στο Abusir, μεταξύ της Γκίζας και της Σακκάρα, οι αρχαιολόγοι του Τσεχικού Ινστιτούτου Αιγυπτιολογίας (CIE) βρήκαν έναν αρχαίο τάφο με μαγικά ξόρκια που προστατεύουν τον ένοικο του τάφου από δαγκώματα φιδιών. Ο τάφος χρονολογείται στην 1η χιλιετία π.Χ.
Ο τάφος αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών που διεξήχθησαν τον Απρίλιο και τον Μάιο, ανακοίνωσε την Παρασκευή το Τσεχικό Ινστιτούτο Αιγυπτιολογίας (CIE) στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα, το οποίο ηγήθηκε των ερευνών.
Ο αρχαιολογικός χώρος του Abusir είναι γνωστός για την εκτεταμένη νεκρόπολη και τα συμπλέγματα πυραμίδων που χρονολογούνται από την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου (2686-2181 π.Χ.).
Ο τάφος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα βρίσκεται σε ένα δυτικό τμήμα του Abusir που χρησίμευε ως νεκροταφείο για υψηλόβαθμους αξιωματούχους και στρατιωτικούς διοικητές από την 26η και 27η δυναστεία της αρχαίας Αιγύπτου.
«Είναι ένας πλούσια διακοσμημένος τάφος μεσαίου μεγέθους, του οποίου ο ιδιοκτήτης, κάποιος Džehutiemhat, κατείχε το αξίωμα του βασιλικού γραφέα», εξηγεί ο Ladislav Bareš, ο οποίος συντονίζει την έρευνα για τους τάφους του Abusir.
Η ανάλυση των οστών που ανακτήθηκαν από τον τάφο έδειξε ότι ο Djehutyemhat πέθανε σε σχετικά νεαρή ηλικία περίπου 25 ετών, δείχνοντας σημάδια κάποιου είδους «επαγγελματικής ασθένειας» (φθορά στη σπονδυλική στήλη), πιθανώς λόγω καθιστικής εργασίας. Έπασχε από οξεία οστεοπόρωση.
Ο τάφος είναι ένας μεσαίου μεγέθους τάφος που κοσμείται με μια σειρά από επιγραφές, έργα τέχνης και κείμενα. Συγκεκριμένα, ο βόρειος τοίχος του διαθέτει μια σειρά από ξόρκια που έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύονται από δαγκώματα φιδιών.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, τα δηλητηριώδη φίδια ήταν μια συνεχής απειλή και αυτά τα ξόρκια ήταν ζωτικής σημασίας για την προστασία. Είναι ενδιαφέρον ότι τα ξόρκια απεικονίζουν επίσης φίδια ως ισχυρούς φύλακες του νεκρού και της μούμιας τους.
«Τα φίδια που αναφέρονται σε αυτά τα μαγικά κείμενα ήταν ένας πιθανός κίνδυνος και θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως ισχυροί προστάτες του νεκρού και της μούμιας του», σημείωσαν οι επιστήμονες.
Η Renata Landgrafova, διευθύντρια του Τσεχικού Ινστιτούτου Αιγυπτιολογίας και ειδικός στην αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα και κείμενα, σημείωσε ότι οι νότιοι και δυτικοί τοίχοι του τάφου ήταν ζωγραφισμένοι με σχέδια από τελετουργίες θυσίας και έναν μακρύ κατάλογο θυμάτων.
Οι νότιοι και δυτικοί τοίχοι του ταφικού θαλάμου, κρυμμένοι σχεδόν 50 μέτρα κάτω από το επίπεδο του εδάφους, είναι διακοσμημένοι με τελετουργικά αφιερώματα και η οροφή εμφανίζει περίπλοκες απεικονίσεις του ταξιδιού του ήλιου στον ουρανό, συνοδευόμενες από ύμνους στο ουράνιο σώμα.
Μια μεγάλη πέτρινη σαρκοφάγος, στολισμένη με ιερογλυφικές επιγραφές και απεικονίσεις θεών, βρίσκεται στο κέντρο του ταφικού θαλάμου. Μερικές από αυτές τις επιγραφές είναι αποσπάσματα από το Βιβλίο των Νεκρών, μια συλλογή αρχαίων αιγυπτιακών ταφικών κειμένων γνωστών για τα ξόρκια και τις μαγικές τους φόρμουλες.
Η επάνω πλευρά του καπακιού της σαρκοφάγου κοσμείται με τρεις στήλες ιερογλυφικού κειμένου με τη λειτουργία του 178ου κεφαλαίου του Βιβλίου των Νεκρών, που αποτελείται από αποσπάσματα από πολύ παλαιότερα κείμενα των πυραμίδων. Αυτά τα κείμενα θεωρήθηκε ότι καθοδηγούν και προστατεύουν τον νεκρό στη μετά θάνατον ζωή.
Η σαρκοφάγος περιέχει επίσης εικόνες των θεών Ίσιδας και Νεφθύς, μαζί με συνοδευτικά κείμενα που παρέχουν προστασία στον νεκρό. Η παρουσία της Imentet, της θεάς της Δύσης, προσθέτει ένα συμβολικό στρώμα νοήματος στον τάφο.
Τα μαγικά κείμενα και οι επιγραφές του τάφου εξυπηρετούσαν έναν βαθύ σκοπό. Είχαν σκοπό να εξασφαλίσουν ένα ομαλό και ασφαλές ταξίδι στη μετά θάνατον ζωή για τον αξιωματούχο, Djehutyemhat. Αυτή η ανακάλυψη όχι μόνο ρίχνει φως στο άτομο και στο ρόλο του σε αυτήν την ταραγμένη περίοδο αλλά και στις συναρπαστικές δοξασίες και τελετουργίες των αρχαίων Αιγυπτίων κατά τον 6ο έως τον 5ο αιώνα π.Χ.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
