Υπάρχουν ακόμα πολλές άγνωστες αρχαίες κατασκευές στην Ευρώπη. Λόγω της δυσπρόσιτης θέσης τους, ορισμένα προϊστορικά κτίρια μπορούν να ανιχνευθούν μόνο από τον αέρα χρησιμοποιώντας ένα εξαιρετικά συμπαγές, drone Lidar που μπορεί να διεισδύσει στο περιβάλλον.
Οι αρχαιολόγοι χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες έχουν αποκαλύψει ένα άγνωστο δίκτυο τεράστιων τοποθεσιών στην καρδιά της Ευρώπης που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την εμφάνιση των μεγαδομών της Εποχής του Χαλκού – τις μεγαλύτερες προϊστορικές κατασκευές που παρατηρήθηκαν πριν από την Εποχή του Σιδήρου.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες για να συνδυάσει το προϊστορικό τοπίο της λεκάνης των νότιων Καρπαθίων στην Κεντρική Ευρώπη, η ομάδα ανακάλυψε πάνω από 100 τοποθεσίες που ανήκουν σε μια πολύπλοκη κοινωνία.
Η συνηθισμένη χρήση των υπερασπιστών περιβόλων ήταν ένας πρόδρομος και πιθανή επιρροή πίσω από τα περίφημα υψώματα της Ευρώπης, που χτίστηκαν για να προστατεύουν τις κοινότητες αργότερα στην Εποχή του Χαλκού.
«Ορισμένες από τις μεγαλύτερες τοποθεσίες, που ονομάζουμε αυτά τα μεγάλα οχυρά, είναι γνωστές εδώ και λίγα χρόνια, όπως η Gradište Iđoš, η Csanádpalota, η Sântana ή το εντυπωσιακό Corneşti Iarcuri που περικλείεται από 33 χιλιόμετρα τάφρων και επισκιάζει σε μέγεθος τις σύγχρονες ακροπόλεις. και οχυρώσεις των Χετταίων, των Μυκηναίων ή των Αιγυπτίων», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας, Αναπληρωτής Καθηγητής Barry Molloy, UCD School of Archaeology.
«Αυτό που είναι νέο, ωστόσο, είναι η διαπίστωση ότι αυτές οι τεράστιες τοποθεσίες δεν ήταν μόνες τους. Αποτελούσαν μέρος ενός πυκνού δικτύου στενά συνδεδεμένων και συνεξαρτώμενων κοινοτήτων. Στο αποκορύφωμά τους, οι άνθρωποι που ζουν σε αυτό το κατώτερο παννονικό δίκτυο τοποθεσιών πρέπει να ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες».
Η λεκάνη των Καρπαθίων εκτείνεται σε μέρη της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης, με την τεράστια Παννονική πεδιάδα να βρίσκεται στο κέντρο της με τον ποταμό Δούναβη να την διασχίζει.
Αναλυτικά σε ένα άρθρο που μόλις δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE, η νέα έρευνα ανακάλυψε πάνω από 100 τοποθεσίες σε αυτή την περιοχή στην ενδοχώρα του ποταμού Τίσα, οδηγώντας σε αυτές τις προηγουμένως άγνωστες κοινότητες που ονομάζονταν συλλογικά Tisza Site Group (TSG).
Σχεδόν όλες οι τοποθεσίες TSG βρίσκονται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων η μία από την άλλη και ευθυγραμμίζονται κατά μήκος ενός ποταμού διαδρόμου που σχηματίζεται από τους ποταμούς Tisza και τον Δούναβη. Αυτό υποδηλώνει ότι το δίκτυο ήταν μια συνεταιριστική κοινότητα διασκορπισμένη σε πολλές τοποθεσίες.
Αυτή η νέα έρευνα δείχνει ότι οι TSG ήταν ένα σημαντικό κέντρο καινοτομίας στην προϊστορική Ευρώπη και αποτελούσαν έναν σημαντικό κόμβο δικτύου για την περιοχή όταν οι Μυκηναίοι, οι Χετταίοι και η Αίγυπτος του Νέου Βασιλείου βρίσκονταν στο απόγειό τους γύρω στο 1500-1200 π.Χ.
Αυτή η ανακάλυψη παρέχει νέες γνώσεις για τις ευρωπαϊκές συνδέσεις στη δεύτερη χιλιετία π.Χ., που συνήθως θεωρείται μια σημαντική προϊστορική καμπή. Φαίνεται ότι οι προηγμένες στρατιωτικές και χωματουργικές τεχνολογίες της κοινωνίας εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη μετά την κατάρρευσή τους το 1200 π.Χ. Η σημασία και η επιρροή αυτών των ομάδων βοηθά στην εξήγηση των ομοιοτήτων στον υλικό πολιτισμό και την εικονογραφία σε ολόκληρη την Ευρώπη κατά την τελευταία δεύτερη χιλιετία π.Χ., δήλωσε ο αναπληρωτής καθηγητής Molloy.
Προσθέτοντας: «Η κατανόησή μας για το πώς λειτουργούσε η κοινωνία τους αμφισβητεί πολλές πτυχές της ευρωπαϊκής προϊστορίας. Θα ήταν εξαιρετικά απίθανο καθένας από αυτούς τους 100+ τοποθεσίες να ήταν μεμονωμένα αρχηγεία που ανταγωνίζονται μεταξύ τους.
«Μοναδικά για την προϊστορική Ευρώπη, είμαστε σε θέση να κάνουμε περισσότερα από τον εντοπισμό της τοποθεσίας μερικών τοποθεσιών χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες, αλλά μπορέσαμε να ορίσουμε ένα ολόκληρο οικιστικό τοπίο, πλήρες με χάρτες του μεγέθους και της διάταξης των τοποθεσιών, ακόμη και μέχρι τις τοποθεσίες των σπιτιών των ανθρώπων μέσα τους. Αυτό δίνει πραγματικά μια άνευ προηγουμένου άποψη για το πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι της Εποχής του Χαλκού μεταξύ τους και με τους πολλούς γείτονές τους».
«Ωστόσο, αυτή δεν ήταν μια ειρηνική εποχή αφθονίας. Σημαντικές καινοτομίες στον πόλεμο και την οργανωμένη βία έλαβαν χώρα εκείνη την εποχή. Η κλίμακα αυτής της κοινωνίας δείχνει ότι ήταν σχετική και ισχυρή σε μια ευρωπαϊκή σκηνή και μεταξύ της δύναμης των όπλων και των σημαντικών υπερασπιστικών χαρακτηριστικών στους εποικισμούς, ήταν καλά εξοπλισμένοι για να υπερασπιστούν τα κέρδη τους.
Ο αναπληρωτής καθηγητής Molloy δήλωσε σε δελτίο τύπου ότι η λαϊκή αντίληψη ότι η αρχαιολογία βασίζεται μόνο σε σπάτουλες και βούρτσες, κόβοντας χειρουργικά το έδαφος κατά το χιλιοστό είναι τόσο κοντά στην πραγματικότητα όσο ο Indiana Jones.
«Χρησιμοποιούμε ένα μπαράζ τεχνολογιών αιχμής και σε αυτό το έγγραφο, βασιστήκαμε σε μεγάλο βαθμό σε εικόνες από το διάστημα για να ανακαλύψουμε ένα προηγουμένως άγνωστο δίκτυο τεράστιων τοποθεσιών στην καρδιά της ηπειρωτικής Ευρώπης – τη λεκάνη των Καρπαθίων
Εξετάσαμε τα ευρήματα από δορυφορικές εικόνες στο έδαφος χρησιμοποιώντας έρευνα, ανασκαφή και γεωφυσική διασκόπηση. Η συντριπτική πλειοψηφία των τοποθεσιών ιδρύθηκε μεταξύ 1600 και 1450 π.Χ. και σχεδόν όλες κατέρρευσαν γύρω στο 1200 π.Χ., εγκαταλείφθηκαν μαζικά», δήλωσε ο καθηγητής Molloy.
Το 1200 π.Χ. ήταν ένα εντυπωσιακό σημείο καμπής στην προϊστορία του Παλαιού Κόσμου, με βασίλεια, αυτοκρατορίες, πόλεις και ολόκληρες κοινωνίες να καταρρέουν μέσα σε λίγες δεκαετίες σε μια τεράστια περιοχή της νοτιοδυτικής Ασίας, της βόρειας Αφρικής και της νότιας Ευρώπης.
Είναι συναρπαστικό να ανακαλύπτεις αυτά τα νέα πολιτεύματα και να βλέπεις πώς σχετίζονταν με γνωστές σημαίνουσες κοινωνίες, αλλά απογοητευτικό να βλέπεις πώς τελικά υπέστησαν παρόμοια μοίρα σε ένα κύμα κρίσεων που έπληξε αυτή την ευρύτερη περιοχή», πρόσθεσε.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
