Αρχαία ελληνική πίτα – Συνταγή

Στην αρχαία Ελλάδα πολύ διαδεδομένοι ήταν οι πλακούντες, ένα είδος πίτας που σήμερα θα λέγαμε ότι μοιάζει με την πίτσα αφού η ζύμη γίνεται λεπτή

Μετά το ψήσιμο οι πλακούντες μπορεί να περιχύνονται με μέλι, συνήθεια που έχει διατηρηθεί μέχρι και στις μέρες μας σε διάφορα γλυκίσματα. Η Αθήνα ήταν ιδιαίτερα φημισμένη για τους πλακούντες της.

Υλικά
350 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
150 γραμ. σιμιγδάλι
200 ml γάλα
χυμό από μισό λεμόνι
2 κουταλιές σούπας μέλι θυμαρίσιο
25 ml ελαιόλαδο
2 αυγά
Για την γέμιση
150 γραμ. φέτα
αλάτι, φρέσκο τριμμένο μαύρο πιπέρι
ρίγανη, άνηθο, μάραθο, κύμινο, σινάπι, φουντούκια, αμύγδαλα, σταφίδες

Εκτέλεση
Σε ξύλινο σκεύος ανακατεύουμε το αλεύρι και το σιμιγδάλι. Βάζουμε το γάλα μαζί με το χυμό λεμόνι και αφήνουμε να “σταθεί” για 5 λεπτά. Μη φοβηθείτε με το αποτέλεσμα. Το γάλα θα έχει μεταμορφωθεί σε ξινόγαλο. αυτό ακριβώς που θέλουμε. Προσθέτουμε το ξινόγαλο, στο σκεύος με το αλεύρι και ανακατεύουμε να ενωθούν τα δυο υλικά.

Το αποτέλεσμα θα είναι ένα ψιχουλιαστό ζυμάρι.

Προσθέτουμε τα αυγά, το λάδι, το μέλι και όλα τα υπόλοιπα υλικά (εκτός από τη φέτα).
ζυμώνουμε καλά αν και η ζύμη μας θα είναι αρκετά ανάλαφρη. Μην προσθέτετε περισσότερο αλεύρι, να αλευρώνετε καλά τα χέρια σας κάθε φορά, για να μην κολλάνε.

Αλευρώστε τα χέρια σας και κάντε μια μικρή γούβα στη μέση της ζύμης. Ρίξτε μέσα τριμμένη τη φέτα, κλείστε το ζυμάρι σε μπάλα και ζυμώστε καλά (πάντα με αλευρωμένα χέρια) ώστε το τυρί να γίνει ένα με το ζυμάρι, σκεπάστε την σε ζεστό μέρος για μια ώρα περίπου.

Το τυρί με το μέλι θα προκαλέσουν ζύμωση και το ζυμάρι μας θα αποκτήσει μια υφή απαλή και αφράτη μαζί. Μην περιμένετε ότι θα διπλασιαστεί σε όγκο.

Μοιράζουμε την ζύμη σε τέσσερα μέρη και ανοίγουμε το πρώτο σε φύλλο. Βάζουμε μέσα το 1/2 από την φέτα και τα μυρωδικά και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο. Πάλι φέτα μυρωδικά και τελειώνουμε με το τέταρτο φύλλο.

Χαράζουμε την επιφάνια και βάζουμε την πίτα μας σε ταψί με λαδόκολλα και φουρνίζουμε στους 170 βαθμούς Κελσίου για 30 λεπτά περίπου ή μέχρις ότου δούμε τον πλακούντα να γίνεται χρυσοκόκκινος.

freeparatiritis.blogspot.com