Μια μελέτη του MIT του 1972 προέβλεψε ότι η ταχεία οικονομική ανάπτυξη θα οδηγούσε σε κοινωνική κατάρρευση στα μέσα του 21ου αιώνα. Ένα νέο έγγραφο δείχνει ότι δυστυχώς είμαστε σωστά στο χρονοδιάγραμμα.
Μια αξιοσημείωτη νέα μελέτη από διευθυντή μιας από τις μεγαλύτερες λογιστικές εταιρείες στον κόσμο διαπίστωσε ότι μια περίφημη προειδοποίηση δεκαετιών από το MIT σχετικά με τον κίνδυνο κατάρρευσης του βιομηχανικού πολιτισμού φαίνεται να είναι ακριβής με βάση νέα δεδομένα.
Καθώς ο κόσμος προσβλέπει σε μια ανάκαμψη της οικονομικής ανάπτυξης μετά την καταστροφή που προκάλεσε η πανδημία, η έρευνα εγείρει ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους της προσπάθειας να επιστρέψουμε στο «κανονικό» πριν από την πανδημία.
Το 1972, μια ομάδα επιστημόνων του MIT συγκεντρώθηκε για να μελετήσει τους κινδύνους της κατάρρευσης του πολιτισμού. Το μοντέλο δυναμικής του συστήματος που δημοσιεύτηκε από τη Λέσχη της Ρώμης εντόπισε επικείμενα «όρια ανάπτυξης» που σήμαιναν ότι ο βιομηχανικός πολιτισμός βρισκόταν σε τροχιά κατάρρευσης κάποια στιγμή μέσα στον 21ο αιώνα, λόγω της υπερεκμετάλλευσης των πλανητικών πόρων.
Η αμφιλεγόμενη ανάλυση του MIT προκάλεσε έντονες συζητήσεις και χλευάστηκε ευρέως εκείνη την εποχή από ειδικούς που παρεξήγησαν εσφαλμένα τα ευρήματα και τις μεθόδους του. Αλλά η ανάλυση έχει τώρα δικαίωνεται από μια μελέτη που συντάχθηκε από έναν ανώτερο διευθυντή στον κολοσσό επαγγελματικών υπηρεσιών KPMG, μία από τις λογιστικές εταιρείες «Big Four», όπως μετράται με τα παγκόσμια έσοδα.
Όρια ανάπτυξης
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Yale Journal of Industrial Ecology τον Νοέμβριο του 2020 και είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο της KPMG. Συμπεραίνει ότι η τρέχουσα επιχειρηματική πορεία του παγκόσμιου πολιτισμού οδεύει προς την οριστική πτώση της οικονομικής ανάπτυξης μέσα στην επόμενη δεκαετία – και στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να πυροδοτήσει την κοινωνική κατάρρευση γύρω στο 2040.
Η ίδια η μελέτη δεν συνδέεται ούτε διεξάγεται για λογαριασμό της KPMG και δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα τις απόψεις της KPMG. Η Herrington πραγματοποίησε την έρευνα ως επέκταση της μεταπτυχιακής της διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ με την ιδιότητά της ως συμβούλου στη Λέσχη της Ρώμης. Ωστόσο, εξηγεί την έρευνα στον ιστότοπο της KPMG ως εξής:
«Δεδομένης της μη ελκυστικής προοπτικής κατάρρευσης, ήμουν περίεργη να δω ποια σενάρια ευθυγραμμίζονται περισσότερο με τα εμπειρικά δεδομένα σήμερα. Εξάλλου, το βιβλίο που παρουσίαζε αυτό το παγκόσμιο μοντέλο ήταν μπεστ σέλερ τη δεκαετία του ’70 και μέχρι τώρα είχαμε αρκετές δεκαετίες εμπειρικών δεδομένων που θα έκαναν μια σύγκριση ουσιαστική. Αλλά προς έκπληξή μου δεν μπόρεσα να βρω πρόσφατες προσπάθειες για αυτό. Έτσι αποφάσισα να το κάνω μόνη μου».
Με τίτλο «Ενημέρωση στα όρια της ανάπτυξης: Σύγκριση του μοντέλου World3 με εμπειρικά δεδομένα», η μελέτη επιχειρεί να αξιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο το μοντέλο «World3» του MIT ανταποκρίνεται σε νέα εμπειρικά δεδομένα. Προηγούμενες μελέτες που επιχείρησαν να το κάνουν αυτό διαπίστωσαν ότι τα χειρότερα σενάρια του μοντέλου αντανακλούσαν με ακρίβεια τις εξελίξεις στον πραγματικό κόσμο. Ωστόσο, η τελευταία μελέτη αυτού του είδους ολοκληρώθηκε το 2014.
Ο κίνδυνος κατάρρευσης
Η νέα ανάλυση του Herrington εξετάζει δεδομένα για 10 βασικές μεταβλητές, δηλαδή πληθυσμό, ποσοστά γονιμότητας, ποσοστά θνησιμότητας, βιομηχανική παραγωγή, παραγωγή τροφίμων, υπηρεσίες, μη ανανεώσιμους πόρους, επίμονη ρύπανση, ανθρώπινη ευημερία και οικολογικό αποτύπωμα. Διαπίστωσε ότι τα τελευταία δεδομένα ευθυγραμμίζονται περισσότερο με δύο συγκεκριμένα σενάρια, το «BAU2» (business-as-usual) και το «CT» (περιεκτική τεχνολογία).
«Τα σενάρια BAU2 και CT δείχνουν μια διακοπή της ανάπτυξης μέσα σε μια δεκαετία περίπου από τώρα», καταλήγει η μελέτη. «Και τα δύο σενάρια δείχνουν επομένως ότι η συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας ως συνήθως, δηλαδή η επιδίωξη συνεχούς ανάπτυξης, δεν είναι δυνατή. Ακόμη και όταν συνδυάζεται με άνευ προηγουμένου τεχνολογική ανάπτυξη και υιοθέτηση, το business as usual όπως διαμορφώνεται από τον LtG αναπόφευκτα θα οδηγούσε σε πτώση του βιομηχανικού κεφαλαίου, της γεωργικής παραγωγής και των επιπέδων ευημερίας μέσα σε αυτόν τον αιώνα».
Η συγγραφέας της μελέτης Gaya Herrington είπε στο Motherboard ότι στα μοντέλα MIT World3, η κατάρρευση «δεν σημαίνει ότι η ανθρωπότητα θα πάψει να υπάρχει», αλλά μάλλον ότι «η οικονομική και βιομηχανική ανάπτυξη θα σταματήσει και στη συνέχεια θα μειωθεί, γεγονός που θα βλάψει την παραγωγή τροφίμων και το βιοτικό επίπεδο … Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα, το σενάριο BAU2 δείχνει μια απότομη πτώση που θα σημειωθεί γύρω στο 2040».
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter