Βρέθηκε αιγυπτιακό βασιλικό καταφύγιο 3.500 ετών στην Έρημο του Σινά

Τα απομεινάρια μιας «βασιλικής οχυρωμένης περιοχής ανάπαυσης» 3.500 ετών ανακαλύφθηκαν από μια αιγυπτιακή αποστολή στον αρχαιολογικό χώρο Tel Habwa στην αρχαιολογική περιοχή του βόρειου Σινά. Κατασκευασμένο από τούβλο λάσπης, πιστεύεται ότι είναι ένα από τα βασιλικά ανάκτορα που βρίσκονται κοντά στην Ανατολική Πύλη της Αιγύπτου, που πιθανότατα χτίστηκε για να φιλοξενήσει αρχαίες αιγυπτιακές δυνάμεις, και ίσως ακόμη και δικαιώματα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Thutmose III (1479 έως 1425 π.Χ.).

Μια Μεσογειακή Κατάκτηση, Ένα Βασιλικό Διάταγμα

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ηγεμόνες ξεκινούσαν συχνά στρατιωτικές αποστολές στην ανατολική Μεσόγειο. Μία από τις πιο συχνές διαδρομές που χρησιμοποιούσαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα για να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτήν την περιοχή ήταν μέσω της ερήμου του Σινά. Αυτό ήταν σαφώς μια στρατηγική τοποθεσία για τη στέγαση και την παροχή στρατευμάτων καθώς διέσχιζαν το Σινά, καθώς η τοποθεσία περιλαμβάνει την παρουσία ενός βασιλικού παλατιού για να στεγάσει τον βασιλιά.

“Είναι πιθανό αυτό το κτίριο να είχε χρησιμοποιηθεί ως βασιλικό καταφύγιο λόγω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του κτιρίου και των σπάνιων θραυσμάτων κεραμικής [σπασμένα αγγεία] στο εσωτερικό”, ανέφερε το αιγυπτιακό Υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων σε μεταφρασμένη δήλωση που κοινοποιήθηκε στο σελίδα στο Facebook. Η Αιγυπτιακή Αρχαιολογική Αποστολή, που δραστηριοποιείται στον αρχαιολογικό χώρο Tel Habwa (Tharo), έκανε αυτή την ανακάλυψη κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο πλαίσιο του Προγράμματος Ανάπτυξης του Σινά.

Thutmose III, ο φημισμένος πολεμιστής βασιλιάς της Αρχαίας Αιγύπτου

Ο Δρ. Mohamed Ismail Khaled, Γενικός Γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιολογίας, τόνισε ότι οι αρχικές επιστημονικές αναλύσεις που διεξήχθησαν στα τεχνουργήματα που βρέθηκαν μέσα στο κτίριο δείχνουν ότι η προέλευσή του χρονολογείται από τη βασιλεία του βασιλιά Thutmose III της δέκατης όγδοης δυναστείας της εποχής του Νέου Βασιλείου. Η αρχιτεκτονική διάταξη και η έλλειψη θραυσμάτων κεραμικής στο εσωτερικό υποδηλώνουν ότι αυτή η κατασκευή χρησίμευε πιθανότατα ως βασιλικό καταφύγιο.

Η διάταξη του κτιρίου περιλαμβάνει δύο διαδοχικές ορθογώνιες αίθουσες, μαζί με πολλά παρακείμενα δωμάτια. Η κύρια είσοδος, που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά, οδηγεί στην πρώτη αίθουσα, που πλαισιώνεται από τρεις ασβεστολιθικούς κίονες.

Μια άλλη μικρότερη αίθουσα, με εισόδους στην ανατολική και δυτική πλευρά, συνδέεται με την πρώτη αίθουσα. Αυτή η μικρότερη αίθουσα διαθέτει δύο ασβεστολιθικούς κίονες στο κέντρο της και πέτρινα κατώφλια στις εισόδους της. Η δεύτερη αίθουσα οδηγεί σε δύο ξεχωριστά δωμάτια, το ένα στραμμένο προς την ανατολή και το άλλο στη δύση τα οποία συνδέονται με τη δεύτερη αίθουσα με εισόδους τοποθετημένες η μία απέναντι από την άλλη.

Ο καθηγητής Ramadan Helmy, Διευθυντής της Αρχαιολογικής Περιοχής του Βόρειου Σινά και Επικεφαλής της Αποστολής, εξήγησε ότι η χρονολόγηση του κτιρίου καθορίστηκε μέσω της θραυσμάτων κεραμικής που βρέθηκαν κοντά και της ανακάλυψης δύο ενεπίγραφων γερανών που φέρουν το όνομα Thutmose III.

Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το κτίριο χρησιμοποιήθηκε κατά τις στρατιωτικές εκστρατείες του βασιλιά για την επέκταση της Αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας προς τα ανατολικά. Στη συνέχεια, η κατασκευή οχυρώθηκε με περιμετρικό τείχος, με κύρια πύλη που βλέπει ανατολικά.

Το καταφύγιο 3.400 ετών που βρίσκεται στο Tel Habwa σηματοδοτεί την αρχή της αρχαίας διαδρομής που είναι γνωστή ως ” Horus Road“, σύμφωνα με την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών της Αιγύπτου. Αυτός ο ιστορικός δρόμος, που εκτείνεται από την Αίγυπτο μέσω της χερσονήσου του Σινά στη Λωρίδα της Γάζας, ήταν στρατηγικά σημαντικός και ήταν γεμάτος οχυρώσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Το Tel Habwa, που αναφέρεται επίσης ως Tharu, είναι τώρα αρχαιολογικός χώρος κατά μήκος του καναλιού του Σουέζ στο Qantara Sharq, περίπου 100 μίλια βορειοανατολικά του Καΐρου, αναφέρει η Miami Herald .

Πρόσφατες φωτογραφίες αποκαλύπτουν τα απομεινάρια αυτού του αρχαίου καταφύγιου, ρίχνοντας φως στη σημασία του για την κατανόηση της αρχαίας αιγυπτιακής στρατιωτικής ιστορίας. Οι αρχαιολόγοι σημειώνουν ότι η κατασκευή αργότερα οχυρώθηκε και μετατράπηκε σε νεκροταφείο, με ορισμένους από τους τάφους να περιέχουν λείψανα παιδιών.
Αποκαλύφθηκε επίσης ότι κατά την Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδο, από την Εικοστή Πρώτη Δυναστεία Φαραώ έως την Εικοστή πέμπτη Δυναστεία, ο χώρος χρησιμοποιούνταν για ταφές. Οι διάφοροι τύποιτοπικών αγγείων που ανακαλύφθηκαν σε διαφορετικά στρώματα, υποδεικνύουν τον ενταφιασμό των παιδιών.

Οι προηγούμενες ανασκαφές αποκάλυψαν τάφους που κατασκευάστηκαν από αρχιτεκτονικά στοιχεία που είχαν χρησιμοποιηθεί ξανά με τοπία και βασιλικά διακριτικά από την εποχή του Νέου Βασιλείου. Ωστόσο, έχει καθοριστεί ότι όλες οι ταφές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από τις προηγούμενες εποχές, χρονολογούνται στην Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδο.