Ο Τάνταλος ήταν γιός του Διός ή του Τμώλου ή του Αίθωνος και της Πλουτούς που ήταν κόρη του Ίμαντος ή του Κρόνου και βασιλιάς της Παφλαγονίας ή της Φρυγίας ή της Αχιβόρου επαρχίας του Πόντου.
Περί της Πλουτούς και του Διός αναφέρει ο Παυσανίας ο περιηγητής ( Κορινθιακά, κεφ.22, παραγρ.3) : « …τοῦτον μὲν Τάνταλον οὐ διοίσομαι ταφῆναι ταύτῃ: τοῦ δὲ λεγομένου Διός τε εἶναι καὶ Πλουτοῦς ἰδὼν οἶδα ἐν Σιπύλῳ τάφον θέας ἄξιον…»
Όσο αφορά για τον Τμώλο, γνωρίζουμε πως είναι το όνομα ενός βουνού στην Λυδία, που ονομάστηκε έτσι από τον γιό του Άρη και της Θεογόνης, τον Τμώλο, όταν πέθανε με βασανιστικό θάνατο μετά την τιμωρία της Θεάς Άρτεμης, της οποίας τον ναό μόλυνε εξ’ αιτίας του βιασμού της νύφης Αρίππης εντός αυτού.
Από αυτές τις υποθέσεις, παίρνουμε ως δεδομένη την καταγωγή του Ταντάλου από τον Δία και της μητέρας του από τον Κρόνο. Γιατί άλλωστε πως θα μπορούσε ένας απλός άνθρωπος να χαίρει τέτοιας τιμής να είναι ομοτράπεζος των Θεών αν η καταγωγή του δεν ήταν θεϊκή; «…Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν υἱός, πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας περὶ τὴν νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν…»
Γράφει και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (Δ΄, 74), αποδεικνύοντας την θεϊκή καταγωγή του Ταντάλου και της τιμής που έχαιρε εκ μέρους των Θεών. Αν και στην Ωγυγία ο Αθανάσιος Σταγειρίτης, δίνει μια κάποια εξήγηση περί της τιμής αυτής, θα το δούμε πιο κάτω, παρ’ όλα αυτά εμείς εμμένουμε στην Τιτανική του καταγωγή και υπάρχει λόγος!
Είχε γυναίκα την Διώνη την κόρη του Άτλαντα ή την Ταϋγέτη ή την Κλυτία του Αμφιδάμαντα ή την Ευρυθεμίστη του Ξάνθου ή την Ευρυάνασσα του Πακτωλού ή την Ευρυνόμη αγνώστων γονέων και γέννησε τον Πέλοπα. Και εδώ, όπως επισημαίνει ο Διόδωρος, για την ευγένειά του και την Θεϊκή του καταγωγή, ήταν ομοτράπεζος των Θεών.
Πάντως και περί της γυναικός του, επιμένω να λαμβάνω ως κανονική του σύζυγο την Διώνη του Άτλαντα ο οποίος είναι επίσης Τιτάνας. Όσον αφορά για την αιτιολογία περί ευγενείας μάλλον πολύ ήταν οι ευγενείς και αλίμονο αν όλοι ήταν ομοτράπεζοι των Θεών. Για να έχει τέτοια τιμή μονάχα ο Τάνταλος, το πιθανότερο είναι πως, την ευγένεια θα πρέπει να την μεταφράσουμε ως προς την καταγωγή παρά από ότι άλλο…
Επειδή λοιπόν ο Τάνταλος ελάμβανε τέτοιας μεταχείρισης από τους Θεούς θεώρησε πως και αυτός θα έπρεπε να δώσει κάτι ως ανταμοιβή και το απλούστερο ήταν να τους καλέσει σε δείπνο που θα τους παρέθετε αυτός. Και εδώ έρχεται η απόδειξη της τιτανικής καταγωγής του. Σκέφτηκε λοιπόν να πειραματιστεί με την ικανότητα αντίληψης των θεών… Με άλλα λόγια σκέφτηκε να τους δοκιμάσει να δει πόσο “κορόιδα” μπορεί να τους πιάσει.
Μόνο ένας Τιτάνας θα λειτουργούσε έτσι, αναμφίβολα. Τί έκανε λοιπόν; Έσφαξε τον γιό του Πέλοπα, τον κομμάτιασε και μαγείρεψε τα κομμάτια τα οποία προσέφερε ως γεύμα στους Θεούς, ώστε να δει αν καταλάβουν πως πρόκειται για ανθρώπινο κρέας. Τι μυαλό θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο! Και πως είναι δυνατόν το μυαλό αυτό να ανήκει σε έναν ευγενή, όπως τον θεωρούσαν οι Θεοί;
Τέλος πάντων οι Θεοί εννοείτε πως κατάλαβαν την παγίδα του “έξυπνου” και “ευγενούς” ομοτράπεζού τους εκτός της έρμης Δήμητρας που κουρασμένη και καταταλαιπωρημένη καθώς ήταν από την περιπλάνησή της από την αναζήτηση της κόρης της Περσεφόνης, δεν το αντελήφθη και έφαγε ένα κομμάτι, συγκεκριμένα τον ώμο από τα διαμελισμένα κρέατα του Πέλοπα. Οι Θεοί βεβαίως την σταμάτησαν και πρόσταξαν τον Ερμή να βάλει τα μέρη του σώματος του Πέλοπα σε ένα καζάνι και ενώ τα έβραζαν αυτά άρχισαν να ενώνονται μεταξύ τους αποκαταστάθηκε το σώμα του κατακρεουργημένου γιού του Ταντάλου.
Στο μέρος του ώμου όπου έλειπε το κομμάτι έβαλαν οι Θεοί ώμο ελεφάντινο που αποτελούσε και σημάδι για τους απογόνους του! Και τέλος η Κλωθώ τον έβγαλε από το καζάνι ζωντανό.”Επειδή ήταν κεκλωσμένον να αναστηθεί” λέει επακριβώς ο Σταγειρίτης στην Ωγυγία. Ήταν δηλαδή μοιραίο (γραμμένο) να συμβεί έτσι, γιατί από την γενιά του Πέλοπα θα έρχονταν όχι απλά έργα μεγάλα, αλλά εγώ θα έλεγα, πως μέσα από αυτά που ακολούθησαν απέδειξαν οι Θεοί ότι η τιμωρία δεν περιορίζεται στον θύτη αλλά ακολουθεί την γενιά και τους απογόνους κατά το ρηθέν “αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα”
Τώρα όσον αφορά τον Τάνταλο οι Θεοί τον τιμώρησαν στέλνοντάς τον στον Τάρταρο μέσα σε έναν λάκκο με νερό και με κλαδιά γεμάτα φρούτα που έφταναν έως πάνω απ’ το κεφάλι του. Όμως όταν προσπαθούσε να πιάσει να φάει, αυτά απομακρύνονταν και όταν διψούσε για νερό και έσκυβε να πιεί το νερό χανόταν!
« …ὅτι ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου κολάζεται, πέτρον ἔχων ὕπερθεν ἑαυτοῦ ἐπιφερόμενον, ἐν λίμνῃ τε διατελῶν καὶ περὶ τοὺς ὤμους ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν ὁρῶν παρὰ τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ μὲν οὖν ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων, καὶ ὅτε θέλοι σπάσασθαι τούτου ξηραίνεται, τῶν δὲ καρπῶν ὁπότε βούλοιτο μεταλήψεσθαι μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν ὑπ’ ἀνέμων τὰ δένδρα σὺν τοῖς καρποῖς …» ( Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή, κεφ. Β΄, παραγρ.1)
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
