Μια αρχαιολογική ανασκαφή στο Nowe Objezierze στη βορειοδυτική Πολωνία αποκάλυψε μια τελετουργική κατασκευή της νεολιθικής εποχής που χρονολογείται γύρω στο 4800 π.Χ.
Ο Δρ. Λεχ Τσέρνιακ διεξήγαγε μια λεπτομερή ανάλυση ενός ροντέλ, μιας μνημειώδους τελετουργικής κατασκευής. Αυτή η ανακάλυψη, το αποτέλεσμα ετών ανασκαφών και προηγμένων μεθόδων ανάλυσης, αποκάλυψε άγνωστες μέχρι τώρα πτυχές της κατασκευής, της χρήσης και της τελετουργικής σημασίας των τελετουργικών κέντρων.
Τα Rondels είναι διακριτικά τελετουργικά κέντρα που πρωτοεμφανίστηκαν στις παραδουνάβιες νεολιθικές κοινωνίες περίπου το 4800 π.Χ. Είναι κυκλικές κατασκευές με ομόκεντρες τάφρους και ξύλινες παλάσσες. Ήταν γνωστά σε περιοχές που κυμαίνονταν από τους ποταμούς Βιστούλα και Ρήνο μέχρι τον μέσο Δούναβη. Πιστεύεται ότι αυτά τα κτίρια χρησίμευαν ως τόποι συγκέντρωσης για ομαδικές τελετές που συχνά συνέπιπταν με αστρονομικές περιπτώσεις όπως το χειμερινό ηλιοστάσιο. Η χρήση τους διήρκεσε για περίπου 300 χρόνια πριν μειωθεί σταδιακά γύρω στο 4500 π.Χ. ως αποτέλεσμα των μεταβαλλόμενων περιβαλλοντικών και κοινωνικών παραγόντων.
Το μέγεθος και η πολυπλοκότητα του ροντέλ στο Nowe Objezierze το ξεχώρισαν. Έχει διάμετρο 112 μέτρα και περιβάλλεται από τρία συστήματα τάφρων και τέσσερις ομόκεντρες τάφρους που χρησιμοποιούνταν ως θεμέλια για ξύλινα κτίρια. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη μέθοδο chaîne opératoire για να το ανακατασκευάσουν, αποκαλύπτοντας μια σχολαστική διαδικασία που περιλάμβανε εκτεταμένο σχεδιασμό, τεχνική τεχνογνωσία και κοινωνική συνεργασία.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατασκευή του στρογγυλού μνημείου ήταν ένα κοινοτικό έργο μεγάλης κλίμακας, στο οποίο συμμετείχαν εκατοντάδες άτομα για αρκετά χρόνια. Οι αρχικές τελετουργίες για την κινητοποίηση της κοινότητας μπορεί να ήταν μέρος της διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε με τη σήμανση του κεντρικού κύκλου και την προετοιμασία της γης. Πάνω από τα χαρακώματα κατασκευάστηκαν ξύλινες κατασκευές για να αντέχουν στις περιβαλλοντικές συνθήκες. οι κατασκευές αυτές πιθανότατα ενισχύθηκαν με στέγες από πηλό και καλάμι.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα είναι η παρουσία ενός τελετουργικού κύκλου στην κατασκευή. Οι τάφροι δεν έμεναν ανοιχτές πάντα. Μετά την τελετουργική τους χρήση, συμπληρώθηκαν και άνοιξαν ξανά για τις επόμενες φάσεις δραστηριότητας. Αυτή η διαδικασία δείχνει ότι οι τελετές αφορούσαν τα εγκαίνια του ροντέλ καθώς και τη συντήρηση και την ανανέωσή του, ενσωματώνοντας αυτά τα γεγονότα στο τελετουργικό ημερολόγιο της κοινότητας.
Ο προσανατολισμός των εισόδων του ροντέλ αποκαλύπτει επίσης πληροφορίες σχετικά με την αστρονομική εμπειρία των κατασκευαστών. Είναι σαφές από την ευθυγράμμιση των εισόδων με συγκεκριμένα βασικά σημεία ότι οι οικοδόμοι ενδιαφέρθηκαν για τελετές χρονισμού με ηλιακά συμβάντα, όπως το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Υπολείμματα ζώων και αγγεία που ανακαλύφθηκαν στις τάφρους υποδεικνύουν ότι το ροντέλ ήταν χώρος για κοινωνικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ και ίσως θυσίες. Αυτά τα τελετουργικά δημιούργησαν κοινοτικές ιεραρχίες, ενίσχυσαν την κοινωνική συνοχή και ίσως διευθέτησαν εδαφικές διαφορές.
Η συλλογική κατασκευή και συντήρησή του υποδηλώνει έναν κοινό στόχο, τον οποίο ίσως επιβλέπουν οργανώσεις παρόμοιες με μυστικές εταιρείες που διατήρησαν την τελετουργική γνώση.
(φώτο Marek Z. Barański)
doi.org
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
