Οι επιστήμονες που εξερευνούν την Ερυθρά Θάλασσα έχουν ανακαλύψει φυσικές παγίδες θανάτου σε μια περιοχή που πιστεύεται ότι ήταν όπου ο Μωυσής χώρισε τα νερά.
Αυτές οι τάφροι άλμης βρίσκονταν 4.000 πόδια κάτω από την επιφάνεια του κόλπου της Aqaba, όπου το νερό εκτιμάται ότι είναι έως και δέκα φορές πιο αλμυρό από το κανονικό θαλασσινό νερό.
Η έλλειψη οξυγόνου σε αυτές τις τάφρους θανάτου προκαλεί όλη τη θαλάσσια ζωή που εισέρχεται σε αυτήν είτε να πεθάνει είτε να αναισθητοποιείται, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Sam Purkis, καθηγητή και πρόεδρο του Τμήματος Θαλάσσιων Γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, χρησιμοποίησε απομακρυσμένα υποβρύχια και ανιχνευτές βαθέων υδάτων για να εξερευνήσουν τις τάφρους που βρίσκονται μεταξύ της Αφρικής και της Αραβικής Χερσονήσου.
Η ομάδα ανέφερε ότι οι μοναδικές περιβαλλοντικές συνθήκες σε αυτόν τον τομέα μοιάζουν με τις σκληρές συνθήκες της πρώιμης γης. Πιστεύουν ότι αυτή η συγκεκριμένη θέση στη βαθιά θάλασσα μπορεί να είναι εκεί που η ζωή προέκυψε για πρώτη φορά.
“Η σημερινή μας κατανόηση είναι ότι η ζωή προέρχεται από τη Γη στη βαθιά θάλασσα, πιθανότατα σε ανοξικές συνθήκες – που σημαίνει χωρίς οξυγόνο”, δήλωσε ο επιστήμονας.
Η μελέτη αναφέρει ότι αυτές οι “τάφροι θανάτου” θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύτιμες ενδείξεις στην αναζήτηση εξωγήινων οργανισμών. Αυτό το μοναδικό οικοσύστημα είναι ένα από τα πιο ακραία περιβάλλοντα στον πλανήτη. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι μπορεί να μοιάζουν με συνθήκες που βρίσκονται σε μακρινούς “υδάτινους κόσμους” πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Επειδή πολύ λίγοι οργανισμοί μπορούν να επιβιώσουν στις ομάδες άλμης, τα στρώματα ιζημάτων παρέμειναν ανενόχλητα, διατηρώντας ένα αρχείο προηγούμενων κλιματικών αλλαγών και γεωλογικών γεγονότων.
Οι ωκεανογράφοι έχουν ανακαλύψει παρόμοιους σχηματισμούς στη Μεσόγειο Θάλασσα, τον Κόλπο της Αμερικής και τον Ανταρκτικό Ωκεανό, αλλά κανένα σε αυτό το βάθος.
