Κάπου βαθιά κάτω από τα πόδια μας, η Γη φαίνεται να πάλλεται ήσυχα και ρυθμικά, κάθε 26 δευτερόλεπτα. Αυτός ο αμυδρός τρόμος, πολύ λεπτός για να τον αισθανθεί ο άνθρωπος, έχει μπερδέψει τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Ανιχνευμένος από σεισμόμετρα σε όλες τις ηπείρους, ο μυστηριώδης «καρδιακός παλμός» δεν έχει καμία επιβεβαιωμένη εξήγηση, αλλά συνεχίζει να χτυπάει αμετάβλητος, ανεξήγητος.
Παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1960 από τον γεωφυσικό Jack Oliver, το φαινόμενο γνωστό ως «μικροσεισμός», εντοπίστηκε κάπου στον ισημερινό Ατλαντικό Ωκεανό και ήταν ισχυρότερο κατά τη διάρκεια ορισμένων εποχών. Αλλά χωρίς σύγχρονα εργαλεία, το έργο του Oliver παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό θεωρητικό, ανέφερε το περιοδικό Discover.
Μόλις το 2005, όταν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Boulder έπεσαν πάνω στο ίδιο σήμα χρησιμοποιώντας ψηφιακά σεισμικά δεδομένα, το μυστήριο επέστρεψε στο επιστημονικό προσκήνιο. «Είδαμε κάτι παράξενο, συνεπές και επίμονο», λέει ο σεισμολόγος Mike Ritzwoller, ενθυμούμενος τη στιγμή που η ομάδα του ανακάλυψε ξανά τον παλμό. Το εντόπισαν στον Κόλπο της Γουινέας, στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής.
Αλλά τι το προκαλεί;
Μια θεωρία προτείνει ότι είναι το αποτέλεσμα ισχυρών ωκεάνιων κυμάτων που χτυπούν την υφαλοκρηπίδα – σαν τη δόνηση που αισθάνεστε σε ένα γραφείο όταν κάποιος το χτυπά στο ένα άκρο. Μια άλλη θεωρία, που προτάθηκε από Κινέζους επιστήμονες το 2013, δείχνει ηφαιστειακή δραστηριότητα κοντά στο νησί Σάο Τομέ στον όρμο του Bonny – ύποπτα κοντά στην προέλευση του παλμού.
Παρά τις δεκαετίες μελέτης και τις πολλαπλές ομάδες που εξετάζουν το φαινόμενο από διαφορετικές οπτικές γωνίες, δεν υπάρχει συναίνεση. «Περιμένουμε ακόμα τη θεμελιώδη εξήγηση», παραδέχεται ο Ritzwoller. Μερικοί επιστήμονες έχουν σταματήσει ακόμη και να δίνουν προτεραιότητα, αποκαλώντας το ένα «ενδιαφέρον αλλά χαμηλού αντίκτυπου» αίνιγμα σε σύγκριση με μεγαλύτερα σεισμικά ερευνητικά ερωτήματα.
Ωστόσο, το γεγονός παραμένει: κάθε 26 δευτερόλεπτα, η Γη χτυπά σαν μετρονόμος – η πηγή, ο σκοπός και η επιμονή της είναι ένα μυστήριο κρυμμένο κάτω από τα κύματα των ωκεανών και τα ηφαιστειακά πετρώματα.
Και ίσως το πιο ανησυχητικό κομμάτι; Δεν έχει σταματήσει.
