Σύμφωνα με τους επιστήμονες μια άγνωστη πηγή στέλνει ραδιοσήματα στον πλανήτη Γη από το 1988. Όμως δεν γνωρίζουν πιο αντικείμενο στέλνει αυτά τα σήματα καθώς κανένα από τα γνωστά μοντέλα δεν ταιριάζει με το συγκεκριμένο.
Όπως αναφέρει η Independent οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η πηγή στέλνει τακτικές εκρήξεις ενέργειας διάρκειας 20 λεπτών που ποικίλλουν σημαντικά ως προς τη φωτεινότητά τους εδώ και 35 χρόνια.
Οι εκπομπές μοιάζουν με αυτές που προέρχονται από πάλσαρ, οι οποίες διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα ή και μερικά λεπτά. Όμως η νέα αυτή πηγή στέλνει σήματα διάρκειας μέχρι και 21 λεπτών, το οποίο είχε θεωρηθεί πως είναι αδύνατο.
Τα πάλσαρ είναι αστέρια νετρονίων που περιστρέφονται γρήγορα, εκτοξεύοντας ραδιοεκρήξεις. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν το μαγνητικό πεδίο του πάλσαρ είναι ισχυρό και περιστρέφεται αρκετά γρήγορα.
Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη της «γραμμής θανάτου πάλσαρ», η οποία υποδηλώνει ότι οι πηγές πρέπει να περιστρέφονται γρήγορα και με έντονη ισχύ για να ανιχνευθούν.
Το συμπέρασμα των ερευνητών
Το αντικείμενο που ανακαλύφθηκε με το όνομα GPMJ1839-10 είναι πολύ πέρα από αυτή τη γραμμή θανάτου. Αν είναι πάλσαρ, τότε φαίνεται να λειτουργεί με τρόπους που οι επιστήμονες θεωρούσαν αδύνατον.
Θα μπορούσε επίσης να είναι ένας πολύ μαγνητισμένος λευκός νάνος ή μαγνητάρι, ένα επιπλέον είδος αστέρα νετρονίων με απίστευτα ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Τα σήματα έχουν ανιχνευθεί στη Γη τουλάχιστον από το 1988 και τα ανακάλυψαν οι επιστήμονες από παλιά αρχεία που είχαν περάσει απαρατήρητα. Μετά τον εντοπισμό της πηγής, οι ερευνητές έλεγξαν τα αρχεία ραδιοφώνου και διαπίστωσαν ότι η κίνηση της πηγής επαναλαμβανόταν για τουλάχιστον 35 χρόνια.
Ακόμα περισσότερες ανακαλύψεις μπορεί να γίνουν με αυτόν τον τρόπο στο μέλλον δήλωσε η Βικτώρια Κάσπι, καθηγήτρια φυσικής στο Πανεπιστήμιο McGill που δεν εργάστηκε στη μελέτη. «Μόνο ο χρόνος θα δείξει τι άλλο κρύβεται σε αυτά τα δεδομένα και τι θα αποκαλύψουν οι παρατηρήσεις σε πολλά αστρονομικά χρονοδιαγράμματα» δήλωσε.
Εξετάζοντας εάν υπάρχει παρόμοια συλλογή άλλων αντικειμένων στα δεδομένα, οι ερευνητές μπορεί να είναι σε θέση να κατανοήσουν τους μηχανισμούς πίσω από τις εκπομπές που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα.
