Ανακαλύφθηκε το παλαιότερο χειρόγραφο του Ευαγγελίου για την παιδική ηλικία του Ιησού

Για δεκαετίες, ένα θραύσμα παπύρου με τον αριθμό απογραφής P.Hamb.Graec. Το 1011 βρισκόταν απαρατήρητο στα αρχεία της Κρατικής και Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης Carl von Ossietzky του Αμβούργου. Αυτό το θραύσμα αναγνωρίστηκε πρόσφατα από τους παπυρολόγους Dr. Lajos Berkes από το Humboldt-Universität zu Berlin και τον καθηγητή Gabriel Nocchi Macedo από το Πανεπιστήμιο της Λιέγης, Βέλγιο, ως το παλαιότερο σωζόμενο αντίγραφο του Ευαγγελίου του Θωμά για τη βρεφική ηλικία.

Αυτή η σημαντική ανακάλυψη χρονολογεί το χειρόγραφο από τον 4ο έως τον 5ο αιώνα μ.Χ., προσφέροντας νέες γνώσεις για τα παλαιοχριστιανικά γραπτά και τη μετάδοσή τους.

Αποκαλύπτοντας ένα κομμάτι της παλαιοχριστιανικής ιστορίας
Το Ευαγγέλιο του Θωμά για τη βρεφική ηλικία , πιθανότατα γραμμένο τον 2ο αιώνα μ.Χ., είναι μέρος των βιβλικών απόκρυφα, μιας συλλογής κειμένων που δεν περιλαμβάνονται στην κανονική Βίβλο. Αυτά τα γραπτά, ωστόσο, ήταν δημοφιλή στην αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα . Μέχρι τώρα, η παλαιότερη γνωστή ελληνική εκδοχή αυτού του Ευαγγελίου ήταν ένας κώδικας του 11ου αιώνα. Το πρόσφατα εντοπισμένο απόσπασμα, επομένως, σπρώχνει πίσω το χρονοδιάγραμμα της μετάδοσης αυτού του κειμένου κατά πολλούς αιώνες.

«Το απόσπασμα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για έρευνα», λέει ο Δρ Μπέρκες, λέκτορας στη Θεολογική Σχολή στο Humboldt-Universität. Η δυνατότητα χρονολόγησης του θραύσματος στον 4ο έως τον 5ο αιώνα και η ευθυγράμμισή του με το αρχικό κείμενο γραμμένο στα ελληνικά παρέχουν κρίσιμα στοιχεία για την πρώιμη ύπαρξη και διάδοση του Ευαγγελίου. Αυτή η ανακάλυψη υποστηρίζει την τρέχουσα επιστημονική εκτίμηση ότι το Ευαγγέλιο του Θωμά για τη βρεφική ηλικία γράφτηκε αρχικά στα ελληνικά.

Η διαδικασία της αποκρυπτογράφησης: Από την ασημαντότητα στη σημασία
Με διαστάσεις περίπου 11 x 5 εκατοστά (4,3 x 2 ίντσες), το απόσπασμα περιέχει δεκατρείς γραμμές ελληνικού κειμένου με περίπου δέκα γράμματα ανά γραμμή. Προέρχεται από την ύστερη αρχαία Αίγυπτο και αρχικά αγνοήθηκε επειδή το περιεχόμενό του φαινόταν ασήμαντο, δυνητικά μέρος ενός καθημερινού εγγράφου.

«Θεωρήθηκε ότι ήταν μέρος ενός καθημερινού εγγράφου, όπως μια ιδιωτική επιστολή ή μια λίστα αγορών, επειδή η γραφή φαίνεται τόσο αδέξια», εξηγεί ο Δρ Μπέρκες.

Η ανακάλυψη ήρθε όταν η λέξη «Ιησούς» προσδιορίστηκε στο κείμενο. Περαιτέρω συγκρίσεις με πολλούς άλλους ψηφιοποιημένους παπύρους επέτρεψαν στους ερευνητές να τους αποκρυπτογραφήσουν γράμμα προς γράμμα, αποκαλύπτοντας την πραγματική του φύση. Χρησιμοποιώντας βασικούς όρους όπως “λάλημα” και “κλαδί”, διασταύρωσαν άλλα παλαιοχριστιανικά κείμενα και το επιβεβαίωσαν ως αντίγραφο του Ευαγγελίου του Θωμά για τη βρεφική ηλικία. Αυτό το απόσπασμα είναι τώρα το παλαιότερο γνωστό χειρόγραφο αυτού του Ευαγγελίου, ακολουθώντας πιστά το αρχικό κείμενο του 2ου αιώνα.

Περιεχόμενο και Προέλευση: Μια ματιά στην Παλαιοχριστιανική Εκπαίδευση
Το περιεχόμενο του αποσπάσματος παραπέμπει σε ένα επεισόδιο από την παιδική ηλικία του Ιησού που περιγράφεται στο Infancy Gospel of Thomas. Συγκεκριμένα, αφηγείται την αρχή της «ζωογονίας των σπουργιτιών», που θεωρείται το δεύτερο θαύμα σε αυτό το απόκρυφο Ευαγγέλιο. Σε αυτό το επεισόδιο, ένας νεαρός Ιησούς παίζει δίπλα σε ένα ρυάκι, πλάθοντας δώδεκα σπουργίτια από πηλό. Όταν ο πατέρας του Ιωσήφ τον επιπλήττει που το έκανε αυτό το Σάββατο, ο Ιησούς χτυπά τα χέρια του και ζωντανεύει τις πήλινες μορφές.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό το αντίγραφο του Ευαγγελίου πιθανότατα δημιουργήθηκε ως άσκηση γραφής σε σχολείο ή μοναστήρι, δεδομένου του αδέξιου χειρογράφου και των ακανόνιστων γραμμών. Τέτοιες πρακτικές ήταν κοινές στην αρχαιότητα για εκπαιδευτικούς σκοπούς, υποδεικνύοντας ότι το απόσπασμα όχι μόνο έχει θρησκευτική σημασία αλλά παρέχει επίσης μια ματιά στις παιδαγωγικές μεθόδους της εποχής.

Η ανακάλυψη αυτού του θραύσματος παπύρου είναι ένα ορόσημο για βιβλικούς μελετητές και ιστορικούς, ρίχνοντας φως στην πρώιμη μετάδοση και τις εκπαιδευτικές πρακτικές γύρω από τα χριστιανικά κείμενα. Υπογραμμίζει τη δυναμική φύση της πρωτοχριστιανικής λογοτεχνίας και τη διάδοσή της σε διαφορετικές περιοχές και περιόδους.