Η Μόνα Λίζα αποτελεί αντικείμενο έρευνας για αιώνες, με ειδικούς από όλο τον κόσμο να θέλουν απεγνωσμένα να λύσουν το μυστήριο πίσω από το εμβληματικό, αινιγματικό χαμόγελό της.
Τώρα, χάρη στην τεχνολογία ακτίνων Χ, οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να αποκαλύπτουν τα μυστικά του θρυλικού πορτρέτου του Λεονάρντο ντα Βίντσι και να εξηγούν πώς μπόρεσε να δημιουργήσει κάτι τόσο συναρπαστικό με λίγες μόνο πινελιές.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Chemical Society την Τετάρτη, υποδηλώνει ότι ο Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης μπορεί να είχε μια ιδιαίτερα εφευρετική διάθεση όταν ξεκίνησε να φτιάξει το κομμάτι στις αρχές του 16ου αιώνα.
«Ήταν κάποιος που του άρεσε να πειραματίζεται και κάθε ένας από τους πίνακές του είναι εντελώς διαφορετικός τεχνικά», δήλωσε στο Associated Press ο Βίκτορ Γκονζάλες, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Ο Γκονζάλες, ο οποίος έχει μελετήσει τις χημικές συνθέσεις δεκάδων έργων του Λεονάρντο και άλλων καλλιτεχνών, ανακάλυψε ότι υπήρχε κάτι ιδιαίτερο στο χρώμα που χρησιμοποιήθηκε για τη Μόνα Λίζα.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές βρήκαν μια σπάνια ένωση, που ονομάζεται plumbonacrite, στο πρώτο στρώμα βαφής του Leonardo.
Η ανακάλυψη επιβεβαίωσε ότι ο Λεονάρντο πιθανότατα χρησιμοποίησε σκόνη οξειδίου του μολύβδου για να πήξει και να βοηθήσει να στεγνώσει το χρώμα του καθώς άρχισε να εργάζεται στο πορτρέτο.
Θεωρείται ότι στέγνωσε τη σκόνη, που έχει πορτοκαλί χρώμα, σε λινέλαιο ή καρυδέλαιο θερμαίνοντας το μείγμα για να φτιάξει μια παχύτερη πάστα που στεγνώνει πιο γρήγορα.
«Αυτό που θα αποκτήσετε είναι ένα λάδι που έχει ένα πολύ ωραίο χρυσό χρώμα», είπε ο Γκονζάλες. «Ρέει περισσότερο σαν μέλι».
Η ένωση είναι ένα υποπροϊόν του οξειδίου του μολύβδου, επιτρέποντας στους ερευνητές να πουν με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι ο Λεονάρντο πιθανότατα χρησιμοποίησε τη σκόνη στη συνταγή βαφής του.
«Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε πραγματικά να το επιβεβαιώσουμε χημικά».
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
