Στην αρχαία θρακική πόλη Περπερικόν, εν μέρει λαξευμένη στο βράχο στην οροσειρά της Ανατολικής Ροδόπης της Βουλγαρίας, αποκαλύφθηκαν δύο βωμοί, ο ένας από τους οποίους χρησιμοποιήθηκε για ιερή οινοποίηση και ο άλλος για θυσίες ζώων.
Ο καθηγητής Nikolay Ovcharov, ο οποίος ηγείται των ανασκαφών στην τοποθεσία για σχεδόν 25 χρόνια, είπε στο BTA ότι αυτοί οι βωμοί αποδεικνύουν πλήρως το γεγονός ότι ο μεγάλος ναός του Διονύσου βρισκόταν στο συγκρότημα.
Οι ιέρειες του περίφημου Μαντείου του Διονύσου της Θράκης προείπαν το ένδοξο μέλλον του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Αυγούστου, του πρώτου Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Αυτό μας λένε οι αρχαίοι ιστορικοί. Ωστόσο, καμία από αυτές τις αρχαίες πηγές δεν παρείχε ακριβή περιγραφή της θέσης του ιερού, εκτός από το ότι βρισκόταν στο ψηλότερο βουνό της Θράκης, στα εδάφη της φυλής Σάτρι. Μέχρι στιγμής, οι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι βρισκόταν κυρίως στα βουνά της Ροδόπης και της Στάρα Πλανίνα, όπου ανταγωνίστηκε με το Μαντείο του Απόλλωνα με έδρα τους Δελφούς σε κύρος και ακρίβεια χρησμών.
Ωστόσο, το Περπερικόν είναι ο μεγαλύτερος μεγαλιθικός οικισμός των Βαλκανίων και έχει ιστορία 8.000 ετών. Με τον καιρό χρησιμοποιήθηκε από διάφορους πολιτισμούς όπως οι Θράκες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί και η μεσαιωνική Βουλγαρική Αυτοκρατορία.
Στο Περπερικόν, ανακαλύφθηκαν λαξευμένοι βωμοί και ιερά που χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικές τελετουργίες προς τιμήν του Διόνυσου. Αυτοί οι βωμοί, λαξευμένοι απευθείας στο βράχο, διαθέτουν συχνά λεκάνες που είχαν χρησιμοποιηθεί για σπονδές. Ο Διόνυσος ήταν η κύρια μορφή στα Ορφικά Μυστήρια, μια συλλογή θρησκευτικών πρακτικών που ξεκίνησε στη Θράκη.
«Οι αρχαιότερες θυσίες έγιναν πριν από 3000-3200 χρόνια, στο τέλος της Εποχής του Χαλκού και στις αρχές της Εποχής του Σιδήρου», εξήγησε ο αρχαιολόγος, ο καθηγητής Nikolay Ovcharov.