Ανακάλυψαν βυθισμένο συγκρότημα με στοές στην Αρχαία Σαλαμίνα

Οι αρχαιολόγοι που εξερευνούν την ανατολική ακτή της Σαλαμίνας, του μεγαλύτερου ελληνικού νησιού στον Αργοσαρωνικό, ανακάλυψαν ένα μεγάλο, μακρύ και στενό δημόσιο κτίριο μερικώς βυθισμένο κάτω από το νερό.

Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας την Πέμπτη. Αυτό είναι κοντά στον τόπο μιας από τις πιο σημαντικές ναυμαχίες στην ιστορία, τη μάχη της Σαλαμίνας (480 π.Χ.).

Οι θαλάσσιοι αρχαιολόγοι ερευνούν τα νερά στον κόλπο Αμπελάκια, ανοιχτά της Σαλαμίνας. Διεξήγαγαν τριετή μελέτη των ανατολικών ακτών της πόλης στη βορειοδυτική πλευρά της θαλάσσιας περιοχής Αμπελάκη-Κνωσούρας στο πλαίσιο κοινού ερευνητικού προγράμματος μεταξύ του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών, της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Προηγούμενη έρευνα ανακάλυψε βυθισμένα ερείπια κλασσικής πόλης, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων τμημάτων του θαλάσσιου τείχους και βυθισμένα ερείπια δημόσιων κτιρίων.

Οι ανασκαφές στην πρώην όχθη του θαλάσσιου τείχους αποκάλυψαν ένα δημόσιο κτίριο που προσδιορίστηκε ως στοά. Η έννοια της Στοάς είναι μια αρχαία ελληνική στοά συνήθως περιτοιχισμένη στο πίσω μέρος με μια μπροστινή κιονοστοιχία σχεδιασμένη να προσφέρει έναν προστατευμένο χώρο περιπάτου. Εκτός από την παροχή ενός χώρου για τις δραστηριότητες των πολιτικών δικαστών, καταστηματαρχών και άλλων, οι στοές συχνά χρησίμευαν ως γκαλερί για την τέχνη και τα δημόσια μνημεία, χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικούς σκοπούς και οριοθετούσαν δημόσιο χώρο.

Το κτίριο, με σταθερό πλάτος 6 μέτρα, ιχνογραφείται μέχρι τώρα, σε μήκος 32 μέτρων. Το εσωτερικό περιλαμβάνει μια σειρά τουλάχιστον 6-7 δωματίων, εκ των οποίων το ένα ερευνήθηκε, με εσωτερικές διαστάσεις 4,7 x 4,7 μέτρα., με μεγάλους αποθηκευτικούς λάκκους. Έχει συμπαγείς τοίχους, πάχους περίπου 60 εκατοστών, από μεγάλες πελεκητές πέτρινες πλίνθους.

Με βάση το μέγεθος, το σχήμα και τη διάταξη των χώρων του, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι το κτίριο παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας στοάς. Μια βεράντα που οδηγεί στην είσοδο ενός κτιρίου, ή εκτείνεται ως κιονοστοιχία, με δομή στέγης πάνω από διάδρομο, που στηρίζεται σε κολώνες.

Κατά τις ανασκαφές ανακαλύφθηκαν διάφορα αντικείμενα και αντικείμενα, μεταξύ των οποίων κεραμική κλασικής-ελληνιστικής περιόδου, πώματα αμφορέων, θραύσματα μαρμάρινων αντικειμένων και 22 χάλκινα νομίσματα.

Δύο από τα μαρμάρινα αντικείμενα είναι ιδιαίτερα σημαντικά και χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα π.Χ. Η πρώτη είναι στήλη με αποσπασματική επιγραφή στίχου και η δεύτερη στήλη με μυώδες δεξί χέρι μεγάλης μορφής. Η στήλη ταιριάζει με μαρμάρινη στήλη του 320 π.Χ. που στεγάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σαλαμίνας.

Η ταύτιση της Στοάς είναι ένα πολύ σημαντικό νέο στοιχείο για τη μελέτη της τοπογραφίας και της οικιστικής οργάνωσης της αρχαίας πόλης.

Η Στοά είναι ανοιχτή προς τα δυτικά και πιθανότατα σηματοδοτεί το ανατολικό όριο της αγοράς της κλασικής-ελληνιστικής πόλης και όχι το λιμάνι, που εκτείνεται σε γενικά επίπεδο έδαφος στα δυτικά/βορειοδυτικά του κτηρίου. Τα ερείπιά του είδε και περιέγραψε, κυριολεκτικά, ο περιηγητής Παυσανίας γύρω στα μέσα του 2ου αι.

Η έρευνα είναι η πρώτη διεπιστημονική υποθαλάσσια έρευνα, που πραγματοποιείται εντατικά (από το 2016) από ελληνικούς φορείς, σε περιοχές του ιστορικού Στενού, στη θαλάσσια περιοχή Αμπελάκι-Κυνόσουρα.