Αρχαιολόγοι από το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας ανακάλυψαν μια προσφορά ανθρωποθυσιών στη μεξικανική πόλη Πόζο ντε Ιμπάρα.
Η ανακάλυψη έγινε κατά την κατασκευή ενός αποχετευτικού δικτύου, αποκαλύπτοντας την πρωταρχική ταφή ενός ατόμου, συνοδευόμενη από εναπόθεση ανθρώπινων οστών και κρανίων χωρίς καμία ανατομική σχέση.
Η κατάθεση περιέχει πολυάριθμα μηριαία οστά, κνήμες και οστά ωλένης, με κρανία σκόπιμα τοποθετημένα ή στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο.
Τουλάχιστον επτά ολόκληρα κρανία έχουν καταγραφεί που ανήκουν σε αρσενικά άτομα διαφορετικών ηλικιών. Μερικά από τα κρανία παρουσιάζουν στοιχεία κρανιακής τροποποίησης, μια πολιτιστική πρακτική μεταξύ των μεσοαμερικανικών πολιτισμών που περιλάμβανε αλλαγές στο σχήμα του κρανίου για αισθητικούς σκοπούς και, πιθανώς, ως μια μορφή κοινωνικής διάκρισης.
Ένα μέλος της ανασκαφικής ομάδας εξήγησε στο HeritageDaily ότι μια ανθρωπολογική μελέτη των υπολειμμάτων των οστών δείχνει ότι η κατάθεση αποτελεί μέρος ενός πολύπλοκου ταφικού συστήματος. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα οστά είχαν ήδη σκελετωθεί και αποτεθεί ταυτόχρονα.
«Αυτή η μέθοδος διευθέτησης υποδηλώνει την ύπαρξη συγκεκριμένων τελετουργικών πρακτικών που σχετίζονται με τον θάνατο κατά την προ-ισπανική εποχή στην περιοχή. Η ανακάλυψη πιθανώς σχετίζεται με την πολιτιστική φάση Amapa (500-800 μ.χ.), επειδή ανακτήθηκαν επίσης κεραμικά αγγεία και ανθρωπόμορφα ειδώλια εκείνης της περιόδου», δήλωσε ο INAH.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κατάθεση μπορεί να ερμηνευθεί ως μια ταφική τελετή που περιλαμβάνει άνδρες συγγενείς από την ίδια οικογένεια, οι οποίοι θυσιάστηκαν για να γιορτάσουν την ίδρυση ενός οικισμού.
(φώτο Claudia Servín Rosas)