Απίστευτο – Eλληνικό εύρημα στα βάθη της Ασίας, στο ορεινό Τατζικιστάν! σε υψόμετρο 3000μ
«Ανεπανάληπτο», λένε οι αρχαιολόγοι!
Στην φωτογραφία είναι ο κάτοικος της περιοχής που τα ανακάλυψε, και άλλη μια ελληνική επιγραφή στον βράχο.
Unbelievable!!! Huge Greek find in the depths of Asia, in mountainous TAJIKISTAN! at an altitude of 3000m
“Unrepeatable”, say the archaeologists!
In the other photo is the resident of the area who discovered them, and another Greek inscription on the rock.
Amazing!!!! pic.twitter.com/sbbWpDH7Qx— well-meaning (@FreshSummerWind) January 4, 2023
Το Ελληνικό βασίλειο της Βακτριανής ιδρύθηκε το 250 π.Χ. από τον Έλληνα σατράπη της Βακτριανής Διόδοτο Α’ το Σωτήρα, ο οποίος αποσχίστηκε από τους Σελευκιδείς. Αποτέλεσε -μαζί με το μετέπειτα Ινδοελληνικό βασίλειο- το ανατολικότερο άκρο του ελληνιστικού κόσμου, καλύπτοντας μία περιοχή μεταξύ της Βακτριανής και της Σογδιανής της κεντρικής Ασίας -σύγχρονο βόρειο Αφγανιστάν- από το 250 π.Χ. έως το 125 π.Χ. Η επέκταση του Ελληνοβακτριανού βασιλείου στη βόρεια Ινδία από το 180 π.Χ. εγκαθίδρυσε το Ινδοελληνικό βασίλειο που άντεξε μέχρι το 10 μ.Χ., και ήταν το κέντρο του Ελληνοβουδισμού.
Το βασίλειο επί δύο περίπου αιώνες ανέπτυξε εμπόριο με την Ινδία και την Κίνα και απλώθηκε στην κοιλάδα του Γάγγη. Στην Κίνα δε, οι κάτοικοι ήταν γνωστοί ως Νταγιουάν. Στο τέλος το βόρειο μέρος του καταλύθηκε από σκυθικές φυλές.
Ο Διόδοτος, ο οποίος ήταν ο σατράπης της Βακτριανής και πιθανώς και των κοντινών περιοχών, ίδρυσε το Ελληνικό βασίλειο της Βακτριανής όταν απόσχισε την περιοχή του από τη δυναστεία των Σελευκιδών το 250 π.Χ., και ανακηρύχθηκε ως Διόδοτος Α΄ της Βακτριανής. Οι αρχαίες πηγές που έχουν διασωθεί έρχονται σε κάποια αντίθεση μεταξύ τους και η ακριβής ημερομηνία της ανεξαρτησίας της περιοχής δεν έχει οριστικοποιηθεί. Η απλή λύση που ακολουθείται είναι αυτή της υψηλής χρονολόγησης που αντιστοιχεί στο 255 π.Χ., και αυτή της χαμηλής που αντιστοιχεί στο 246 π.Χ. για το χρόνο απόσχισης των περιοχών του Διοδότου.[1]Η υψηλή χρονολογία έχει το πλεονέκτημα πως εξηγεί γιατί ο ηγεμόνας των Σελευκιδών της εποχής, ο Αντίοχος Β΄, εξέδωσε πολύ λίγα νομίσματα στη Βακτριανή, μιας και ο Διόδοτος θα είχε αντικαταστήσει την εξουσία του Αντιόχου εκεί.[2] Από την άλλη πλευρά, η χαμηλή χρονολόγηση του 246 π.Χ. έχει το πλεονέκτημα πως συνδέει την απόσχιση του Διοδότου με τον Γ΄ Συριακό Πόλεμο, μια καταστροφική πολεμική σύγκρουση για τη δυναστεία των Σελευκιδών.
Ο Διόδοτος, κυβερνήτης των χιλίων πόλεων της Βακτριανής (λατινικά: Theodotus, mille urbium Bactrianarum praefectus), αποστάτησε και κήρυξε τον εαυτό του βασιλέα, και όλοι οι υπόλοιποι λαοί της Ανατολής ακολούθησαν το παράδειγμά του και αποσχίστηκαν από τους Μακεδόνες (Ιουστίνος, XLI,4 [3])
Το νέο αυτό βασίλειο ήταν εξαιρετικά αστικοποιημένο και εθεωρείτο ως ένα από τα πλουσιότερα της Ανατολής (opulentissimum illud mille urbium Bactrianum imperium “Η εξαιρετικά ευδαιμονούσα αυτοκρατορία των Βακτρίων των χιλίων πόλεων” Ιουστίνος, XLI,1 [4]), και επρόκειτο να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο σε δύναμη και γεωγραφική επέκταση προς ανατολή και δύση.