Καταστροφικές για την ανθρωπότητα θα ήταν οι συνέπειες από έναν πυρηνικό πόλεμο, με έναν ανυπολόγιστο λιμό, μαζικούς θανάτους και ιδιαίτερο αντίκτυπο στις καλλιέργειες από τις βόμβες, όπως αποκαλύπτουν επιστήμονες του Penn State University.
Σύμφωνα με τη δυστοπική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Research Letters, η καταστροφή θα «επεκταθεί πολύ πέρα από τις ζώνες έκρηξης» λόγω του πυρηνικού χειμώνα, ένα καταστροφικό θεωρητικό σενάριο στον απόηχο μιας πυρηνικής σύγκρουσης.
«Οι πυρηνικοί πόλεμοι θα προκαλούσαν μια ανυπολόγιστη απώλεια ζωών και γενετικών πόρων, αλλά και έναν παρατεταμένο πυρηνικό χειμώνα που θα μείωνε τη γεωργική έκταση και την παραγωγικότητα για χρόνια», έγραψε η ομάδα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της αποκαλυπτικής συνέπειας, ο καπνός και η αιθάλη από τις καταιγίδες πυρκαγιάς θα σβήσουν τον ήλιο, προκαλώντας παγκόσμια ψύξη που θα καταστρέψει τη γεωργία παγκοσμίως, σύμφωνα με ανακοίνωση του Penn State. Αυτό θα μπορούσε να διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία, οδηγώντας σε εκτεταμένο λιμό μεταξύ των επιζώντων της αρχικής σύγκρουσης.
Για να προσδιοριστεί η ακριβής έκταση αυτής της καταστροφής, η ερευνητική ομάδα προσομοίωσε τις επιπτώσεις του πυρηνικού χειμώνα στην παγκόσμια παραγωγή καλαμποκιού – την πιο ευρέως καλλιεργούμενη καλλιέργεια σιτηρών στον κόσμο.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι ένας πυρηνικός πόλεμος πλήρους κλίμακας θα έστελνε 165 εκατομμύρια τόνους αιθάλης στην ατμόσφαιρα, προκαλώντας βουτιά 80% στις αποδόσεις καλαμποκιού ετησίως.
Ακόμη και ένας περιφερειακός πυρηνικός πόλεμος, ο οποίος θα εκτόξευε μόλις 5,5 εκατομμύρια τόνους αιθάλης, θα εξακολουθούσε να προκαλεί πτώση της παγκόσμιας παραγωγής καλαμποκιού κατά 7%.
Ο πυρηνικός πόλεμος θα προκαλούσε επίσης μια αύξηση της ακτινοβολίας UV-B που, μεταξύ άλλων επιπτώσεων, μπορεί να μετριάσει τη φωτοσύνθεση στα φυτά – απενεργοποιώντας την ικανότητα του όζοντος να προστατεύει την ποσότητα ακτινοβολίας που λαμβάνει η Γη από τον ήλιο, κάτι που θα περιόριζε περαιτέρω την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων.
Αυτή η ακτινοβολία θα κορυφωθεί περίπου έξι έως επτά χρόνια μετά από μια πυρηνική σύγκρουση, μειώνοντας τις αποδόσεις καλαμποκιού κατά άλλο 7% και προκαλώντας μια επισιτιστική κρίση παγκόσμιων διαστάσεων.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα του πολέμου, θα μπορούσε να χρειαστεί μεταξύ επτά και 12 ετών για να ανακάμψει η παγκόσμια παραγωγή καλαμποκιού στα προ-αποκαλυπτικά επίπεδα.
Ως εναλλακτική οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν στην επιτάχυνση της ανάκαμψης φυτεύοντας ανθεκτικές καλλιέργειες που μπορούν να αναπτυχθούν υπό ψυχρότερες συνθήκες και κατά τη διάρκεια μικρότερων καλλιεργητικών περιόδων.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει την παγκόσμια παραγωγή καλλιεργειών κατά 10% σε σύγκριση με τη χρήση λιγότερο ανθεκτικών στελεχών – αν και σημείωσαν ότι η περιορισμένη διαθεσιμότητα σπόρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε «συμφόρηση στην προσαρμογή».
Ο καλύτερος τρόπος για να διευκολυνθεί η αναγέννηση, σύμφωνα με την ομάδα, θα ήταν να προγραμματίσετε εκ των προτέρων με τη σύνταξη «γεωργικών κιτ ανθεκτικότητας» που περιέχουν αυτούς τους εξειδικευμένους σπόρους πριν χτυπήσει η αποκάλυψη.
