Στις Συρακούσες στην Νότια Ιταλία ,γύρω στο 350π.Χ. , υπάρχει ένας Τύραννος που λέγεται Διονύσιος ο Πρεσβύτερος. Αυτός ο Διονύσιος μαθαίνει πως υπάρχει ένας Πυθαγόρειος, ο Φιντίας, ο οποίος θέλει να τον ρίξει απο τον θρόνο του και την τυραννική του εξουσία. Έτσι λοιπόν αποφασίζει να τον βρεί και να τον σκοτώσει.
Πράγματι ο Διονύσιος τον συλλαμβάνει, του αποδίδει τις κατηγορίες και του ανακοινώνει πως μέχρι την δύση του ηλίου θα του αφαιρέσει τη ζωή. Ο Φιντίας δεν τρομοκρατείται ιδιαίτερα, δεν δείχνει φόβο καθώς ήταν κύριο χαρακτηριστικό των πυθαγορείων απέναντι στη ζωή και τον θάνατο, το μόνο που ζητάει είναι μια προσωπική χάρη απο τον Διονύσιο. Του λέει πως επειδή έχει κάποιες πολύ σημαντικές εκκρεμότητες τις οποίες πρέπει να διευθετήσει πριν φύγει απο την ζωή , του ζητάει μια διορία μέχρι την δύση του ηλίου να φύγει για να τις κανονίσει.
Ο Διονύσιος του λέει φυσικά πως δεν γίνεται κάτι τέτοιο γιατί δεν εμπιστεύεται το ότι θα γυρίσει πίσω όπως και ήταν λογικό να σκεφτεί κανείς. Εκείνη την στιγμή εμφανίζεται ο φίλος του Φιντία, ο Δάμων, ο οποίος λέει πως θα μείνει εκείνος στη θέση του ως ανθρώπινο ενέχυρο, διότι είναι φίλος του , και σε περίπτωση που δεν έρθει ,του λέει , και θέλεις να σκοτώσεις για να ικανοποιηθείς, θα σκοτώσεις εμένα.
Η ιστορία αυτή αρέσει πολύ στον Διονύσιο διότι είναι σίγουρος πως δεν θα γυρίσει ποτέ ο Φιντίας, δεν γνωρίζει τι σημαίνει Πυθαγόρεια φιλία όπως δεν γνωρίζει και κανείς μας σήμερα, είναι σίγουρος πως δεν πρόκεται να γυρίσει πίσω και θα επιλέξει να γλιτώσει τη ζωή του. Έτσι λοιπόν ο Διονύσιος δέχεται και ο Φιντίας τρέχει γρήγορα και φεύγει. Ο Δάμων τότε αρχίζει να δέχεται μια φραστική επίθεση απο τον Διονύσιο ο οποίος τον κοροϊδεύει λέγοντας τον “χαζό” που επέλεξε να πάρει τη θέση κάποιου που νομίζει πως είναι φίλος του και τώρα θα χάσει τη ζωή του επειδή πιστεύει στην φιλία.
Ο Δάμων τον αντικρούει και του εξηγεί πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην επιστρέψει διότι η φιλία τους είναι πυθαγόρεια. Στην διαδρομή του Φιντία παρουσιάζονται πολλά εμπόδια που δυσκολεύουν τον γυρισμό του και έτσι η μέρα φτάνει προς το τέλος της. Ο ήλιος την ώρα που είναι έτοιμος να δύσει και ο Διονύσιος ετοιμάζεται να σκοτώσει τον Δάμων, εμφανίζεται απο μακριά ο Φιντίας φωνάζοντας , όμως όταν έφτασε κοντά ο ήλιος είχε φύγει. Για τον Διονύσιο εκείνη την στιγμή ξεκινάνε οι εκπλήξεις διότι δεν το περίμενε. Ενώ σκέφτεται τι πρέπει να συμβεί, ο Δάμων λέει, πως ο ήλιος έδυσε οπότε εκείνος πρέπει να πεθάνει ακόμη και αν ο Φιντίας ήρθε στο τέλος.
Το πλήθος και ο Διόνυσος “παγώνουν” μη μπορώντας να πιστέψουν αυτό που ακούνε. Ο Φιντίας όμως ξαφνικά αρχίζει να φωνάζει πως επειδή ήρθε πρέπει να πάρει πίσω εκείνος τη θέση του και να πεθάνει. Ξαφνικά οι δύο αυτοί φίλοι ο Δάμων και ο Φιντίας αρχίζουν να τσακώνονται πολύ έντονα για το ποιος πρέπει να πεθάνει ! Οι άνθρωποι που βρίσκονταν εκεί γύρω και ο Διονύσιος αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει, ο Διονύσιος εντυπωσιασμένος αποφασίζει να τους χαρίσει την ζωή, αλλά υπό έναν όρο. Τους λέει θα με δεχτείτε για φίλο σας και οι δύο και θα είμαστε φίλοι και οι τρεις μαζί.
Αμέσως όμως, οι δύο φίλοι του απάντησαν πως αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι δεν έχει πυθαγόρεια εκπαίδευση , δεν γνωρίζει τίποτα απο όλα αυτά που θα έπρεπε να γνωρίζει και πως αν πρόκειται να τους σκοτώσει ας τους σκοτώσει και τους δύο για να τελειώνει, διαφορετικά αν πρόκειται να φύγουν θα πρέπει να φύγουν μόνοι τους οι δύο τους. Ο Διονύσιος ακόμα βρίσκεται σε μια κατάσταση πρωτόγνωρη και δεν μπορεί να πιστέψει σε τίποτα απο όσα ακούει και τελικά τους αφήνει να φύγουν μαζί.
Οι δύο φίλοι φεύγουν λοιπόν και έτσι αποδεικνύουν πως μεταξύ των πυθαγορείων η φιλία είναι το ιερότερο που μπορεί να υπάρξει μεταξύ των ανθρώπων.
Ο Πυθαγόρας , όταν τελείωναν οι υποψήφιοι μαθητές τα τρία χρόνια της σιωπηλής αναμονής, για να τους δεχτεί ως μαθητές , ως εξετάσεις , στεκόταν μπροστά στον καθένα και τους ρωτούσε:
“τι εστί φίλος;”
Ερώτηση τριών λέξεων σε ανθρώπους που έγιναν σοφότεροι μέσα απο την σιωπή τους.
Η απάντηση λοιπόν στην ερώτηση τριών λέξεων είναι με δύο λέξεις :
“Άλλος εγώ”
Φίλος εστί άλλος εγώ.
Ο φίλος είναι ένας άλλος που είναι ίδιος με εμένα.
Πρόκειται για κάτι πολύ βαθύ και σοφό.. είναι το μετέπειτα alter ego της εποχής μας ή το “άλλο μου μισό”.
πρὸς δὲ τὸν φίλον ἔχειν ὥσπερ πρὸς αὑτόν
(ἔστι γὰρ ὁ φίλος ἄλλος αὐτός)
Στον φίλο να συμπεριφέρεσαι όπως στον εαυτό σου (γιατί ο φίλος είναι ο άλλος σου εαυτός)
-Αριστοτέλης Ηθικά Νικομάχεια 1166α , 31
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
