Ούτε ο ψηλότερος ουρανοξύστης στη Μέση Ανατολή ή την Κίνα, ούτε καν ο μεγαλύτερος ναός στον κόσμο, το βαρύτερο κτίριο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα είναι το Παλάτι του Κοινοβουλίου στο Βουκουρέστι, με βάρος λίγο πάνω από 4 εκατομμύρια τόνους (σε μέγεθος, είναι το τρίτο -το μεγαλύτερο διοικητικό κτίριο στον κόσμο μετά το αμερικανικό Πεντάγωνο και το Long’ao του Jinan στην Κίνα).
Ο όγκος του, 2.550.000 κυβικά μέτρα, υπερβαίνει τον όγκο της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας κατά 2 τοις εκατό και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος στον κόσμο, μετά το Κτήριο Συναρμολόγησης Οχημάτων στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι και την Πυραμίδα Quetzalcoatl στο Μεξικό.
Η κατασκευή διατάχθηκε από τον άτυχο Ρουμάνο πρόεδρο Νικολάε Τσαουσέσκου, ο οποίος κυβέρνησε τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας από το 1967 μέχρι την εκτέλεσή του το 1989.
Το σχέδιο ανέλαβε η Anca Petrescu, η οποία κέρδισε τον διαγωνισμό σε ηλικία μόλις 28 ετών και επέβλεψε την κατασκευή του με τη βοήθεια μιας ομάδας 700 άλλων αρχιτεκτόνων.
Η κατασκευή διήρκεσε 13 χρόνια μεταξύ 1984 και 1997, με αποτέλεσμα ένα κολοσσιαίο κτίριο που συνδυάζει τον νεοκλασικισμό με τον μοντερνισμό και άλλα στυλ, με τη νηφαλιότητα και τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό να κυριαρχούν.
Για να χτιστεί στο λόφο Spirii στο κέντρο της ρουμανικής πρωτεύουσας, χρειάστηκε να κατεδαφιστούν αρκετές γειτονιές σε αυτό το τμήμα της πόλης, συμπεριλαμβανομένων δώδεκα εκκλησιών, δύο συναγωγών, τρία μοναστήρια, τα Εθνικά Αρχεία, ένα νοσοκομείο και περισσότερα από 7.000 σπίτια.
Υπολογίζεται ότι μέχρι και 100.000 άτομα θα μπορούσαν να έχουν εργαστεί για την κατασκευή του παλατιού, κυρίως στρατιώτες του ρουμανικού στρατού και καταναγκαστικά εργατικά χέρια. Ορισμένες πηγές αναφέρουν περίπου 3.000 θανάτους κατά την 13ετή περίοδο κατασκευής.
Καταλαμβάνει συνολική έκταση 365.000 τετραγωνικών μέτρων και στεγάζει τόσο τη Ρουμανική Γερουσία όσο και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, τρία μουσεία και ένα συνεδριακό κέντρο. Ωστόσο, το 70 τοις εκατό του κτιρίου παραμένει άδειο και αχρησιμοποίητο. Στην πραγματικότητα, από τα 1.100 δωμάτια που είχαν προγραμματιστεί, μόνο τα 400 κατασκευάστηκαν πραγματικά.
Διαθέτει 12 υπέργειους ορόφους και 8 υπόγεια επίπεδα βάθους έως και 92 μέτρα, το χαμηλότερο από τα οποία είναι μια ατομική αποθήκη (σύμφωνα με ορισμένες πηγές, υπάρχουν 2 αποθήκες) που συνδέεται με άλλα θεσμικά κτίρια μέσω ενός δικτύου σηράγγων μήκους 20 χιλιομέτρων. Λόγω του βάρους του, το κτίριο βυθίζεται περίπου 6 χιλιοστά το χρόνο.
Ανάμεσα στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του είναι: 3.500 τόνοι γυαλί, 700.000 τόνοι χάλυβα και μπρούτζος, 1 εκατομμύριο κυβικά μέτρα μάρμαρο, 900.000 κυβικά μέτρα ξύλο, και 200.000 τετραγωνικά μέτρα χαλιά.
Μετά την πτώση του κομμουνισμού, εξετάστηκε η κατεδάφιση, η μετατροπή του σε καζίνο, αν και τελικά καμία από αυτές τις προτάσεις δεν πέτυχε και έγινε το σπίτι του ρουμανικού κοινοβουλίου.
Οι επισκέψεις επιτρέπονται σε απαγορευμένες περιοχές, γεγονός που έχει προκαλέσει θρύλους και ιστορίες για εκείνα τα μέρη όπου η πρόσβαση δεν επιτρέπεται.
Ένας από αυτούς τους θρύλους λέει ότι μια γραμμή του μετρό συνδέει το κτίριο με το αεροδρόμιο της πόλης, ένας άλλος ότι υπάρχουν δύο υπόγεια κανάλια που θα χρησίμευαν ως δίοδοι διαφυγής σε περίπτωση επανάστασης.
Περιέργως, το ρουμανικό κράτος δεν κατέληξε ποτέ σε συμφωνία με την αρχιτέκτονα Anca Petrescu σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας του κτιρίου, επομένως οποιαδήποτε εμπορική χρήση της εικόνας του υπόκειται σε δικαιώματα, που διεκδικούν οι κληρονόμοι της.