Πιάνεις στο στόμα τη λέξη Παρθενώνας και καταλαβαίνουμε πως έχεις στο νου την Ελλάδα. Γιατί ο Παρθενώνας είναι η καρδιά και το DNA της Ελλάδας˙ είναι ο αριθμός ταυτότητας και τα δαχτυλικά αποτυπώματα της Ελλάδας˙ είναι το ποιό της φωνής και το χρώμα οφθαλμών της Ελλάδας.
Ο Παρθενώνας θεμελιώνει το Απαράβλητο στα έργα των ελλήνων. Στέκεται καταμεσής του Βράχου και λαλεί τη διάκριση της Ελλάδας και του καιρού της από τους άλλους τόπους και τους άλλους πολιτισμούς.
Εξήντα εφτά γενεές ελλήνων ο Παρθενώνας έμεινε άβλαβος. Αγνάντευε τα νερά του Φαλήρου δύο χιλιάδες διακόσιους είκοσι χρόνους. Και είδε τη σελήνη να γίνεται πανσέληνος είκοσι οχτώ χιλιάδες οχτακόσιες ογδόντα φορές.
Όλους αυτούς τους κύκλους, στυλός στο στυλοβάτη, εγνώρισε πολλά.
Είδε τους βυθίνους και τους γενουάτες. Τους σαγγιτάριους, τις οθωμανικές καμήλες, τους πειρατές με το απελατίκι. Είδε το Σύλλα και τον Άρπαλο, τον Εβραίο Παύλο να ρητορεύει με υψωμένο χέρι, τον πρίγκιπα Γερμανικό που πήγε στην Ασία θρίαμβος και γύρισε στη Ρώμη τέφρα στη λήκυθο.
Είδε τους σταυροφόρους και την ιερή διακονιαριά. Το στρατηγό Δαφνομήλη όντες επέρασε την Κοφτή Πέτρα. Είδε τους τελευταίους σχολάρχες να παίρνουν το δρόμο για την Περσία και τον άγριο Βουλγαροκτόνο με το ένα μάτι.
Άκουσε τη βουή των σεισμών, πάλεψε τους Αέρηδες, τα δαιμονικά. Τις άγριες νύχτες οι κεραυνοί γύμνωσαν τα γλυπτά του στα αετώματα και στις μετόπες ανάμεσα σε σπασμούς φωτός. Οι κεραυνοί που πέφτουν στην επιφάνεια της γης εκατό στο δευτερόλεπτο.
Νύχτα και μέρα, χειμώνα καλοκαίρι, αιώνες αιώνων, τώρα εδώ και ύστερα εκεί, οι κεραυνοί αγγρίζουν τη γης λεηλατώντας το σώμα της εκατό σε κάθε δευτερόλεπτο. Είναι το αντρειωμένο ερωτικό σμίξιμο του ουρανού και της γης, που το νόημά του σώθηκε στο μύθο των ελλήνων πως ο Δίας, ο θεός του κεραυνού, κατέβαινε στη γης και έσμιγε με τις έμορφες θνητές.
Δέχτηκε προσκυνητές, εικονοκλάστες, γότθους, σκυλόσιτους, φλάρους, μουφτήδες, καλικάντζαρους. Προσπέρασαν από μπροστά του και διάβηκαν πολίτες και πολιτάρχες, εταίρες και πολιτικές, κήρυκες, σπαχήδες, ιερωμένοι και αγκιτάτορες. Είδε στρατούς και λαούς, τούρμες και δρούγγες, καράβια και άρματα.
Δημήτρης Λιαντίνης – Οδός Ακροπόλεως