Έχω την υποψία ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι ύμνος προ την Αστάρτη
Κείμενο για τη θεά του έρωτα, τη Μινωική Αστάρτη, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, κρύβεται πίσω από το μυστήριο του Δίσκου της Φαιστού, λέει ο γλωσσολόγος- αρχαιολόγος και συντονιστής του προγράμματος Erasmus + του ΤΕΙ Κρήτης, Γκάρεθ Οουενς (Gareth Owens). Ωστόσο, συνάδελφοί του σημειώνουν πως το όνομα της Αστάρτης δεν φαίνεται να προκύπτει.
Ο Γκάρεθ Οουενς ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με την αποκρυπτογράφηση του Δίσκου της Φαιστού, αρχαιολογικού ευρήματος μοναδικής σημασίας, και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για θρησκευτικό κείμενο.
Όπως ο ίδιος δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «αυτό προκύπτει από τη σύγκριση που γίνεται με άλλες θρησκευτικές λέξεις, από άλλες επιγραφές από τα ιερά βουνά της Κρήτης και από άλλα κείμενα. Έχουμε λέξεις που είναι ακριβώς οι ίδιες», λέει και προσθέτει:
«Έχω την υποψία ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι ύμνος προ την Αστάρτη, τη θεότητα του έρωτα.
Τέτοιες λέξεις όπως αυτές που αναφέρονται στον δίσκο βρέθηκαν και σε μινωικά τάματα και, όπως συμβαίνει και με τα σημερινά τάματα, ο κόσμος κάνει μια προσευχή όταν δυσκολεύεται είτε για θέματα υγείας είτε για προσωπικά προβλήματα. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει τελικά».
Αυτά είναι νέα δεδομένα. Μέχρι τώρα, ο ερευνητής πίστευε πως το κείμενο αναφερόταν σε έγκυο θεότητα. Τώρα λέει πως η μία πλευρά του Δίσκου της Φαιστού είναι αφιερωμένη στην έγκυο θεότητα και η άλλη στη μινωική Αστάρτη. Για τη σημασία του προσώπου αυτού, επισημαίνει ότι η μινωική Αστάρτη είναι η θεά του έρωτα, του πολέμου και του βουνού και η προέλευσή της εντοπίζεται στην Ανατολή. «Από την αρχαία Μεσοποταμία, που βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία, η Αστάρτη πήγε στην Κύπρο και έγινε Αφροδίτη», τονίζει.
Ο κ. Οουενς έχει δηλώσει πως η ανάγνωση του δίσκου έχει προχωρήσει σε ποσοστό 90% σε συνεργασία με τον καθηγητή της Οξφόρδης Τζον Κόλμαν (John Coleman). Διευκρινίζει ότι ανάγνωση δεν σημαίνει αυτονόητα κατανόηση, αλλά φωνητική εκφορά του λόγου με τις φωνητικές αξίες που προέκυψαν από τις αποκρυπτογραφήσεις που έκανε ο Μάικλ Βέντρις στη λεγόμενη Γραμμική Β γραφή.
«Το πρόβλημα πλέον είναι η κατανόηση. Η έρευνα έχει πάει σε άλλο επίπεδο, παραμένει, ωστόσο, μια πρόκληση καθώς ο Δίσκος της Φαιστού είναι η καλύτερη μινωική επιγραφή που έχει βρεθεί και πάνω της έχει 61 λέξεις, τη στιγμή που η αμέσως μετά καλύτερα σωσμένη επιγραφή έχει μόλις οκτώ λέξεις», λέει. Η αντίθετη άποψη δεν συμφωνεί με την ταύτιση του φωνητικού Α-SA-SA-RA από τη Γραμμική Γραφή Α’ με τη μινωική Αστάρτη. Δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι πρόκειται για θεά, επιμένουν οι διαφωνούντες.
Με κείμενα από το « Έθνος» ,& το ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τι είναι ο δίσκος της Φαιστού
Ο Δίσκος της Φαιστού είναι δίσκος ψημένου πηλού, που αποτελεί αρχαιολογικό εύρημα από τη Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στην μέση ή ύστερη Μινωική Εποχή του Χαλκού (Δεύτερη π.Χ. χιλιετία). Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του παραμένει άγνωστος. Άγνωστο είναι μέχρι σήμερα και το νόημα των αναγραφόμενων σε αυτόν.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουλίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουίτζι Περνιέ (Luigi Pernier) και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ο δίσκος έχει διάμετρο περίπου 15 cm και καλύπτεται σε κάθε πλευρά με ένα σπειροειδές κείμενο, που αποτελείται από συνολικά 241 εμφανίσεις 45 διακριτών πινακίδων, που δημιουργήθηκαν με το πάτημα μεμονωμένων σφραγίδων πάνω στον μαλακό πηλό πριν από το ψήσιμο. Ενώ τα μοναδικά χαρακτηριστικά του οδήγησαν αρχικά ορισμένους μελετητές να υποψιαστούν μια πλαστογραφία ή απάτη, ο δίσκος είναι πλέον γενικά αποδεκτός ως αυθεντικός από τους αρχαιολόγους.
Αυτό το μυστηριώδες αντικείμενο αιχμαλώτισε τη φαντασία ερασιτεχνών και επαγγελματιών παλαιογράφων και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθεί ο κώδικας πίσω από τα σημάδια του δίσκου. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κείμενο, οι περισσότερες αποκρυπτογραφήσεις υποθέτουν ότι είναι.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
