Επιστήμονες ανακάλυψαν διαστρική σήραγγα συνδέει το Ηλιακό Σύστημα με τον αστερισμό του Κενταύρου

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια « διαστρική σήραγγα » κοντά στο Ηλιακό Σύστημα, η οποία μπορεί να συνδέσει τη ζώνη μας με άλλα αστρικά συστήματα.

Σύμφωνα με μια μελέτη στο περιοδικό Astronomy & Astrophysics , αυτή η σήραγγα είναι μέρος μιας μεγάλης δομής θερμού αερίου που είναι γνωστή ως Τοπική Καυτή Φούσκα, με ακτίνα εκατοντάδων ετών φωτός. Οι επιστήμονες προτείνουν ότι αυτό το LHB μπορεί να συνδέεται με μια άλλη, ακόμη μεγαλύτερη φούσκα.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ eROSITA, οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα τρισδιάστατο μοντέλο της φυσαλίδας, το οποίο επιβεβαιώνει προηγούμενες υποθέσεις, καθώς και αποκαλύπτει νέες λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει ο Michael Freyberg, ερευνητής στο Ινστιτούτο Max Planck, το μοντέλο κατέστησε δυνατή την ανίχνευση μιας «διαστρικής σήραγγας» προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Κενταύρου, που διασχίζει το ψυχρό διαστρικό μέσο.

Η ιδέα της ύπαρξης μιας τοπικής καυτής φυσαλίδας χρονολογείται περισσότερο από μισό αιώνα, όταν οι αστρονόμοι προσπάθησαν να εξηγήσουν την πηγή της ακτινοβολίας ακτίνων Χ υποβάθρου που θα έπρεπε να είχε απορροφηθεί από το διαστρικό μέσο – τη διάχυτη ύλη από την οποία σχηματίζονται τα αστέρια. Ωστόσο, αν υπήρχε μια κοιλότητα στη ζώνη του διαστρικού μας χώρου, θα εξηγούσε γιατί οι ακτίνες Χ μπορούν να φτάσουν σε εμάς. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτή η «φούσκα» εμφανίστηκε πριν από περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια λόγω μιας σειράς εκρήξεων σουπερνόβα που ανατίναξαν το διαστρικό υλικό και δημιούργησαν μια κοιλότητα με διάμετρο 1000 έτη φωτός. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα υπολείμματα αυτών των σουπερνόβα μπορούν να παρατηρηθούν ακόμη και σήμερα.

Αν και η υπόθεση της τοπικής καυτής φούσκας είχε εδώ και πολύ καιρό αντικρουόμενα δεδομένα, οι σύγχρονες παρατηρήσεις, ιδιαίτερα των νεαρών αστεριών στα όριά της, υποστηρίζουν την ύπαρξή της. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διαστρική σήραγγα μπορεί να είναι μέρος ενός δικτύου μεγάλης κλίμακας τέτοιων κοιλοτήτων που βρίσκονται στον Γαλαξία μας και δημιουργούνται ως αποτέλεσμα εκρήξεων σουπερνόβα.

Η ανάλυση της θερμοκρασίας στο LHB δείχνει ότι το βόρειο τμήμα αυτής της δομής είναι αισθητά πιο ζεστό από το νότιο τμήμα, το οποίο μπορεί να είναι συνέπεια πρόσφατων εκρήξεων σουπερνόβα που έχουν επεκταθεί περαιτέρω και θερμάνουν το LHB.