Τα μωρά ποντίκια γεννήθηκαν από αυγά φτιαγμένα από αρσενικά κύτταρα ποντικιού, που σημαίνει ότι οι απόγονοι έχουν δύο πατέρες και καμία μητέρα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα και το Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία περιέγραψαν σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature πώς μετέτρεψαν με επιτυχία τα αρσενικά κύτταρα σε ωάρια.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για τη χρήση αυτής της τεχνολογίας στους ανθρώπους, επιτρέποντας σε αρσενικά ζευγάρια να αποκτήσουν βιολογικά παιδιά χωρίς να χρησιμοποιούν γυναίκα δότη ωαρίων αναφέρει το newsweek.
Στο παρελθόν, οι επιστήμονες δημιούργησαν ποντίκια με δύο βιολογικούς πατέρες χρησιμοποιώντας γενετική μηχανική και πολλά σύνθετα βήματα χρησιμοποιώντας εμβρυϊκά κύτταρα. Έχουν επίσης μετατρέψει στο παρελθόν τα κύτταρα του σώματος των θηλυκών ποντικιών σε ωάρια. Αυτό, ωστόσο, σηματοδοτεί την πρώτη φορά που αναπτύχθηκαν βιώσιμα ωάρια από αρσενικά κύτταρα.
Στη μελέτη, οι επιστήμονες περιέγραψαν πώς πήραν κύτταρα δέρματος από την ουρά ενός αρσενικού και τα καλλιέργησαν σε ένα τρυβλίο Petri για να γίνουν πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, τα οποία μπορούν να αναπτυχθούν για να γίνουν οποιοσδήποτε άλλος τύπος κυττάρου.
Όπως οι άνθρωποι, τα αρσενικά κύτταρα ποντικών περιέχουν ένα χρωμόσωμα Χ και ένα Υ, ενώ τα θηλυκά κύτταρα περιέχουν δύο χρωμοσώματα Χ. Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας για να γίνουν βλαστοκύτταρα, περίπου το 6 τοις εκατό των κυττάρων ποντικών έχασαν το χρωμόσωμα Υ, αφήνοντάς τα ως XO. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα φάρμακο που ονομάζεται reversine και μια φθορίζουσα πρωτεΐνη για να διπλασιάσουν τα υπάρχοντα χρωμοσώματα Χ, κάνοντας τα κύτταρα XX.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χειρίστηκαν τα κύτταρα XX για να αναπτυχθούν σε κύτταρα ωαρίων, τα οποία στη συνέχεια γονιμοποιήθηκαν με το σπέρμα ενός άλλου αρσενικού και εμφυτεύτηκαν σε ένα θηλυκό υποκατάστατο ποντικού.
Επτά ποντίκια γεννήθηκαν μετά από 630 προσπάθειες, που σημαίνει ότι το ποσοστό επιτυχίας ήταν περίπου 1 τοις εκατό. Ωστόσο, τα ίδια τα ποντίκια φαίνονται υγιή και τα ίδια είναι γόνιμα, αλλά θα πρέπει να μελετήσουν προσεκτικά για να διερευνήσουν όλους και τυχόν τρόπους με τους οποίους διαφέρουν από εκείνους που εκτρέφονται με πατέρα και μητέρα.
Αυτό είναι μια «επανάσταση», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Νίτζαν Γκόνεν, επικεφαλής του εργαστηρίου προσδιορισμού φύλου στο Πανεπιστήμιο Μπαρ-Ιλάν του Ισραήλ.
«Αυτή η μελέτη παρέχει πληροφορίες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη στειρότητα που προκαλείται από φυλετικό χρωμόσωμα ή αυτοσωμικές διαταραχές και ανοίγει την πιθανότητα διπατρικής αναπαραγωγής», γράφουν οι συγγραφείς στην εργασία.
Ωστόσο, αυτή η τεχνολογία απέχει πολύ ακόμα από το να χρησιμοποιηθεί στον άνθρωπο.
‘Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ενός ποντικιού και του ανθρώπου’, δήλωσε ο Katsuhiko Hayashi, συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής αναπτυξιακής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα στην Ιαπωνία σε μια παρουσίαση στην Τρίτη Διεθνή Σύνοδο Κορυφής για την Επεξεργασία του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Μαρτίου, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Nature News. «Δεν ξέρω αν αυτό το είδος τεχνολογίας μπορεί πραγματικά να προσαρμοστεί στην ανθρώπινη κοινωνία».
Η ανθρώπινη κύηση είναι 9 μήνες σε σύγκριση με τις 3 εβδομάδες που χρειάζονται για να γεννήσει ένα ποντίκι, πράγμα που σημαίνει ότι πολλά περισσότερα θα μπορούσαν να πάνε στραβά κατά την ανάπτυξη του εμβρύου. Επιπλέον, η τεχνολογία είναι πολύ αναποτελεσματική επί του παρόντος, με το 99 τοις εκατό των προσπαθειών να αποτυγχάνουν.