Επιστήμονες ισχυρίζονται ότι υποβρύχιο ρομπότ βρήκε την χαμένη Ατλαντίδα – Που βρίσκεται

Ομάδα ερευνητών πιστεύουν ότι μπορεί να ανακάλυψαν την «προέλευση του θρύλου της Ατλαντίδας» στα ανοικτά των ακτών του Λανζαρότε της Ισπανίας.

Η Ατλαντίδα είναι μυθικό νησί που πρωτοακούστηκε στους διαλόγους του Πλάτωνα «Τίμαιος» και «Κριτίας». Στην περιγραφή του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα, βρίσκεται πέρα από τις Ηράκλειες στήλες (γνωστά ως στενά του Γιβραλτάρ), ήταν μια ναυτική δύναμη που είχε κατακτήσει πολλά μέρη της δυτικής Ευρώπης και της Αφρικής, περίπου 9.000 χρόνια πριν τον Σόλωνα (Περίπου το 9.600 Π.Χ.).

Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να εισβάλει στην Αθήνα, η Ατλαντίδα βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος «σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας». Σύμφωνα με τη βιογραφία του Απολλόδωρου, η Ατλαντίδα βρισκόταν στις νοτιοανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας.

Ωστόσο, οι ερευνητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Ατλαντίδα του IGME-CSIC στην Ισπανία εκτιμούν ότι έφεραν στο φως τον μύθο και τώρα έχουν μια καλύτερη ιδέα για το πώς ξεκίνησαν όλα.

Με τη βοήθεια ενός υποβρύχιου ρομποτικού υποβρυχίου, ανακάλυψαν μια σειρά από βυθισμένα νησιά στην ανατολική ακτή του Λανζαρότε. Αφού κατευθύνθηκε σε βάθος 2.500 μέτρων στη θάλασσα, το ρομπότ πήρε δείγματα από τον βυθό ενός νησιού που υποτίθεται ότι βυθίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Έχουν πλέον ονομάσει τη γη «Los Atlantes», παραπέμποντας στην αρχαία θεωρία. Ο θαλάσσιος γεωλόγος Luis Somoza, της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Ισπανίας, δήλωσε στο Live Science: «Αυτή θα μπορούσε να είναι η προέλευση του θρύλου της Ατλαντίδας. Έχουμε εντοπίσει παραλίες, γκρεμούς και αμμόλοφους στην επίπεδη κορυφή του υποθαλάσσιου βουνού».

Και σε μια μεταφρασμένη δήλωση, ο Somoza πρόσθεσε: «Ήταν νησιά στο παρελθόν και έχουν βυθιστεί, εξακολουθούν να βυθίζονται, όπως λέει ο θρύλος της Ατλαντίδας». Ο γεωλόγος είπε ότι όταν τα γύρω ηφαίστεια σταμάτησαν να εκρήγνυνται, η λάβα στερεοποιήθηκε περισσότερο και αυτό προκάλεσε τη βύθιση των νησιών στον ωκεανό.

Ο μύθος της Ατλαντίδας

Σύμφωνα με τον Κριτία, οι παλιοί Ελληνικοί θεοί διαίρεσαν τη Γη ώστε ο καθένας να έχει το μέρισμα του. Ο Ποσειδώνας πήρε το νησί της Ατλαντίδας. Το νησί ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη και τη Μικρά Ασία μαζί, αλλά κατόπιν βυθίστηκε από ένα σεισμό και δεν έμεινε τίποτε άλλο παρά αδιάβατο λασπόνερο, που εμπόδιζε το ταξίδι σε οποιοδήποτε μέρος του ωκεανού.

Οι Αιγύπτιοι περιέγραψαν την Ατλαντίδα ως ένα νησί 700 χλμ. σε πλάτος, αποτελούμενο κυρίως από βουνά στο βόρειο μέρος και κατά μήκος της ακτής, και με μια μεγάλη στενόμακρη πεδιάδα στα νότια που «εκτείνεται σε μια κατεύθυνση 3.000 στάδια (600 χλμ.) και 2.000 στάδια (400 χλμ.) στην άλλη»

Πενήντα στάδια μέσα από την ακτή ήταν ένα «βουνό όχι πολύ υψηλό σε οποιαδήποτε πλευρά». Εδώ ζούσε μια ιθαγενής γυναίκα την οποία ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας και της έκανε πέντε ζευγάρια αρσενικών διδύμων. Ο Άτλαντας, που ήταν ο μεγαλύτερος τους, έγινε βασιλιάς ολόκληρου του νησιού και του ωκεανού (που ονομάστηκε Ατλαντικός σε τιμή του), και του δόθηκε το βουνό της γέννησής του και η περιβάλλουσα περιοχή. Επίσης μυθικός βασιλιάς της Ατλαντίδας αδελφός του Άτλαντα φέρεται ο Αζάης.