Μια πρωτοποριακή πρόταση από έναν ερευνητή του Πανεπιστημίου της Χαβάης προτείνει την ανακάλυψη ενός πιθανού νέου ανθρώπινου είδους, του Homo juluensis, το οποίο θα μπορούσε να περιλαμβάνει μυστηριώδεις ομάδες όπως οι Denisovans – αρχαίοι συγγενείς των οποίων οι ιστορίες εξακολουθούν να εκτυλίσσονται. Ο καθηγητής Christopher J. Bae, ένα αξιότιμο μέλος του Πανεπιστημίου της Χαβάης στο Τμήμα Ανθρωπολογίας του Manoa, έχει αφιερώσει πάνω από τρεις δεκαετίες στην εξερεύνηση των ανθρώπινων προγόνων σε όλη την Ασία.
Η πρόσφατη δημοσίευσή του στο Nature Communications παρέχει συναρπαστικές γνώσεις για τα διάφορα αρχαία ανθρώπινα είδη που συνυπήρχαν στην Ασία κατά τη διάρκεια του ύστερου μέσου και πρώιμου ύστερου Πλειστόκαινου, περίπου 300.000 έως 50.000 χρόνια πριν.
Ο Homo juluensis πιστεύεται ότι άκμασε πριν από περίπου 300.000 χρόνια στην ανατολική Ασία. Αυτοί οι πρώτοι άνθρωποι κυνηγούσαν άγρια άλογα σε μικρές ομάδες και κατασκεύαζαν πέτρινα εργαλεία. Μπορεί επίσης να έχουν επεξεργαστεί δέρματα ζώων για επιβίωση πριν από την εξαφάνισή τους πριν από περίπου 50.000 χρόνια.
Αυτό το νέο είδος πιστεύεται ότι περιλαμβάνει τους Denisovans – κυρίως γνωστά μέσω στοιχείων DNA από σπάνια υπολείμματα που βρέθηκαν στη Σιβηρία – και ορισμένα απολιθώματα που ανακαλύφθηκαν στο Θιβέτ και το Λάος.
Για να κατανοήσουμε πλήρως αυτήν την ενδιαφέρουσα σχέση, είναι απαραίτητη περαιτέρω έρευνα για να εξεταστούν οι ομοιότητες μεταξύ των απολιθωμάτων της γνάθου και των δοντιών από αυτές τις περιοχές.
Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του Homo juluensis είναι τα εξαιρετικά μεγάλα κρανία τους, με διαστάσεις μεταξύ 103 και 109 κυβικών ιντσών. Αυτό το μέγεθος ξεπερνά αυτό των Νεάντερταλ, των οποίων το κρανίο είναι περίπου 88 κυβικές ίντσες, και των σύγχρονων ανθρώπων, σε περίπου 82 κυβικές ίντσες.
Μια τέτοια διακριτική ικανότητα του κρανίου υποδηλώνει πιθανές διαφορές στη δομή του εγκεφάλου και τις γνωστικές ικανότητες, προκαλώντας νέες συζητήσεις στην παλαιοανθρωπολογία σχετικά με την εξέλιξη της ανθρώπινης νοημοσύνης και των φυσικών χαρακτηριστικών.
Επιπλέον, ο Homo juluensis διέθετε μεγάλα δόντια, κάτι που τους ξεχώριζε από άλλους ανθρωπίνους. Αυτά τα χαρακτηριστικά υποδηλώνουν ότι μπορεί να είχαν διαφορετική διατροφή και τρόπο ζωής σε σύγκριση με το σύγχρονο ανθρώπινο είδος.
Ο Bae αποδίδει την ανακάλυψη σε μια καινοτόμο μέθοδο οργάνωσης απολιθωμάτων. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να παρομοιαστεί με την οργάνωση ενός παλιού οικογενειακού άλμπουμ φωτογραφιών, όπου ορισμένες εικόνες μπορεί να είναι ασαφείς ή δύσκολο να αναγνωριστούν. Ο Bae και η ερευνητική του ομάδα έχουν αναπτύξει αποτελεσματικά ένα πιο ακριβές σύστημα για την κατηγοριοποίηση και την κατανόηση αυτών των αρχαίων ανθρώπινων απολιθωμάτων από την Κίνα, την Κορέα, την Ιαπωνία και τη Νοτιοανατολική Ασία.
«Αυτή η μελέτη διευκρινίζει ένα αρχείο απολιθωμάτων ανθρωποϊνών που τείνει να περιλαμβάνει οτιδήποτε δεν μπορεί εύκολα να αποδοθεί στον Homo erectus, τον Homo neanderthalensis ή τον Homo sapiens», είπε ο Bae. “Αν και ξεκινήσαμε αυτό το έργο πριν από αρκετά χρόνια, δεν περιμέναμε να μπορέσουμε να προτείνουμε ένα νέο είδος ανθρωποειδών (ανθρώπινο πρόγονο) και στη συνέχεια να μπορέσουμε να οργανώσουμε τα απολιθώματα ανθρωποειδών από την Ασία σε διαφορετικές ομάδες. Τελικά, αυτό θα βοηθήσει στην επιστήμη ανακοίνωση.”
Αυτή η εργασία είναι ζωτικής σημασίας καθώς βοηθά τους επιστήμονες και άλλους να κατανοήσουν καλύτερα την ανθρώπινη εξέλιξη στην Ασία, καλύπτοντας τα κενά στη γνώση μας για τους αρχαίους συγγενείς. Ο συν-συγγραφέας του Bae, Xiujie Wu, ανώτερος καθηγητής στο Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας Σπονδυλωτών, Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στο Πεκίνο, είναι ο κύριος συγγραφέας στην ταξινομική ανάθεση και περιγραφή του Homo juluensis.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature Communications
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
