Μας είναι ακατανόητο. Διαβάζουμε στην ειδησεογραφία ότι ο Έλλην Πρωθυπουργός προσερχόμενος στην Σύνοδο των Δυτικών Βαλκανίων, στα Τίρανα εδήλωσε: «Στο ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ έχει καταγραφεί πρόοδος και πιστεύω ότι προσεγγίζουμε την ώρα που θα υπογράψουμε το σχετικό συνυποσχετικό για την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης»!
Αυτό δηλαδή είναι το πρόβλημά μας με την Αλβανία; Το αν θα υπογράψουμε συνυποσχετικό για να πάμε στο Δικαστήριο της Χάγης μια «διαφορά» που επί της ουσίας είναι υπαναχώρησις των Τιράνων από την συμφωνία του 2009 για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών;
Πέτρος Ευθυμίου/από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
Και να ήταν μόνον αυτό; Η αλβανική πλευρά εξακολουθεί να επιδεικνύει κακοπιστία απέναντί μας. Μόλις χθες σε συνέντευξή του ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα μας προσέβαλε με ιδιαιτέρα θρασύτητα. Μιλώντας για την ένταξη της χώρας του στην ΕΕ ετόνισε ότι αυτή θα επιτευχθή με τήρηση των διαδικασιών κατονομάζοντας την Ελλάδα με τον ισχυρισμό ότι δεν το έκανε: «Όχι όπως έκαναν κάποιες χώρες στο παρελθόν, όπως μια γειτονική χώρα, η Ελλάδα για παράδειγμα, που εξαπάτησε πολύ. Πήρε χρήματα από την Ευρώπη, πέρασε μια περίοδο χλιδής και μετά κατέληξε πολύ άσχημα»!
Η Ελλάς «εξαπάτησε». Αυτό είπε ο Αλβανός Πρωθυπουργός χωρίς να λάβει απάντηση από τον κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος κατάλαβε μόνον ότι «έχει καταγραφεί πρόοδος» ως προς το συνυποσχετικό.
Πρόσφατη είναι εξ άλλου η επίσκεψις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στα Τίρανα όπου άκουσε την ομόλογό του να συνδέει την προσφυγή στην Χάγη για τις θαλάσσιες ζώνες με την αναγνώριση «τσαμικού» ζητήματος!
Ας μας συγχωρήσει η Κυβέρνησις, αλλά αυτήν την πολιτική δεν μπορούμε να την θεωρήσουμε αξιοπρεπή.
Ακόμη όμως δεν έχουμε τελειώσει. Είχε ανακοινωθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά τα Τίρανα θα μετέβαινε στην Χιμάρρα και την Δρόπολη, τα μέση όπου κατοικούν οι Βορειοηπειρώτες. Όμως δεν πρόκειται να πάει. Ανεκοινώθη ότι οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν την πτήση του ελικοπτέρου του εκεί. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Αν δεν πετά το ελικόπτερο, υπάρχουν και δρόμοι από τα Τίρανα προς την Βόρειο Ήπειρο. Διανοείται κανείς ότι θα μπορούσε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ο οποίος επεσκέφθη την Δερβιτσάνη το 1991) να ακυρώσει την μετάβασή του λόγω καιρού; Με τα πόδια θα ήταν ικανός να πάει… Και αφήνουμε κατά μέρος τις πληροφορίες ότι ο καιρός ήταν πρόφασις. Ότι οι Αλβανοί επίεσαν να μην μεταβεί ο Έλλην Πρωθυπουργός στην Βόρειο Ήπειρο…
Όμως σήμερα το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αν εσημειώθη πρόοδος στο ζήτημα της ΑΟΖ! Και χάριν μιας ψευδαισθήσεως προόδου καταπίνουμε τις προσβολές του Ράμα, ανεχόμεθα τους τσάμηδες και αδιαφορούμε για τους συμπατριώτες μας της Βορείου Ηπείρου. Αλήθεια πώς μπορεί να αισθάνθηκαν αυτοί οι Έλληνες που ασφαλώς είχαν ετοιμάσει μεγαλειώδη υποδοχή για τον κ. Μητσοτάκη, όταν έμαθαν πως δεν θα πάει. Δεν θα θεωρήσουν ευλόγως, ότι η επίσημος Ελλάς αδιαφορεί για αυτούς; Ότι τους αφήνει έρμαιο στις διαθέσεις του καθεστώτος των Τιράνων;
Και είναι άραγε τόσο σημαντικό ζήτημα η προσφυγή στην Χάγη; Δηλα΄δη στα σοβαρά πιστεύουμε ότι μπορεί να αποτελέσει «προηγούμενο» ώστε να οδηγηθεί στην Χάγη η ελληνο-τουρκική διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος στο Αιγαίο; Ας μας επιτραπεί να αμφιβάλλουμε. Οι Τούρκοι θα επιμένουν στις απαιτήσεις τους και δεν υπάρχει περίπτωσις να υπογράψουν συνυποσχετικό με τους όρους μας (μόνον για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδος) με όσες «Αλβανίες» και αν καταφέρουμε να πάμε στην Χάγη. Ας αφήσουμε δε και το ότι μπορεί και εν προκειμένω η προσφυγή να αποδειχθεί επωφελής για την Αλβανία και επαχθής για εμάς. Γνωρίζουμε ότι αυτά τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα αποφασίζουν με πολύ ιδιαίτερα κριτήρια τηρήσεως ισορροπιών, ακολουθώντας «ερμηνείες» και όχι το «γράμμα» των διεθνών συμβάσεων.
Θεωρούμε δηλαδή, εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση, το να στηρίζουμε την πολιτική μας απέναντι στην Τουρκία σε μια μάλλον νεφελώδη ρύθμιση με την Αλβανία.
Ήδη άλλωστε το γεγονός ότι «κατάπιαμε» την υπαναχώρηση των Τιράνων από την συμφωνία του 2009 συνιστά υποχώρηση. Να θυμίσουμε ότι η υπαναχώρησις βασίσθηκε προσχηματικά στο «Συνταγματικό Δικαστήριο» της Αλβανίας το οποίο δεν μπορούσε να συνεδριάσει λόγω ελλιπούς συνθέσεως! Και εμείς το αποδεχθήκαμε. Έκτοτε δε καταδιώκουμε την «χίμαιρα» του συνυποσχετικού και εγκαταλείπουμε απροστάτευτη την μειονότητα ενώ ανεχόμεθα κυβερνητικούς αξιωματούχους της γείτονος να ομιλούν για «τσαμικό» ζήτημα. Δεν είναι συμπεριφορά σοβαρής χώρας αυτή.