Mirage 2000-5Mk2 – Μήπως η λύση για την αναχαίτιση των F-35 είναι ήδη εδώ;

Ο στόλος των 24 μαχητικών Mirage 2000-5Mk2 ήταν το στοιχείο που έκανε τη διαφορά στους ουρανούς του Αιγαίου, όταν εντάχτηκε σε υπηρεσία στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Σήμερα τα γαλλικά μαχητικά παραμένουν μια ιδιαίτερα αξιόμαχη πλατφόρμα, η οποία μπορεί – και πρέπει – να αξιοποιηθεί περαιτέρω για την αντιμετώπιση προηγμένων απειλών όπως τα F-35 και οι S-400

Η αναζήτηση λύσεων για τη μεγίστοποίηση της αποτρεπτικής ικανότητας της ΠΑ απέναντι στην απειλή της Τουρκικής Αεροπορίας, είναι μια διαρκής και επίμονη διαδικασία καθώς επηρρεάζεται τόσο από τις εξελίξεις στο οπλοστάσιο του αντιπάλου όσο και τις ιδιαίτερες οικονομικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.

Η κορύφωση της απειλής με τον εκσυγχρονισμό των F-16C/D της Τουρκικής Αεροπορίας ήδη από το 2014, δημιούργησε ένα κενό εις βάρος της ελληνικής αποτρεπτικής ικανότητας το οποίο έμεινε αναπάντητο και αναμένεται να γεφυρωθεί μονάχα με τον εκσυγχρονισμό του στόλου των 85 F-16C/D Block 52+ και Advanced της ΠΑ σε επίπεδο Viper, εντός της επόμενης 7ετίας. Η λύση αυτή ήταν προφανώς επιβεβλημένη και ορθολογική τόσο από επιχειρησιακής όσο και από οικονομοτεχνικής πλευράς ενώ έγινε εφικτή έπειτα από μια μακρά και δύσκολη πορεία..

Στο μεταξύ η ΠΑ εξέτασε όλα τα ενδεχόμενα, -μεταξύ των οποίων και την πιθανή αναβάθμιση του στόλου των 17 Mirage 2000EGM/BGM στο επίπεδο Mirage2000-5Mk2 – προκειμένου να αναχαιτιστεί η τεχνολογική απαξίωση τους και να επιτευχθεί ομοιοτυπία με την νεότερη έκδοση του μαχητικού. Σημειώνεται στο σημείο αυτό οτι η έκδοση του Mirage 2000-5Mk2 αποτελεί και την κορυφαία στο είδος της, ανάμεσα σε όλους τους χρήστες του Mirage 2000 διεθνώς.

Για λόγους που έχουν αναλυθεί εκτενώς σε προηγούμενα δημοσιεύματα στο site της Π&Δ, εξηγήθηκε επαρκώς το γεγονός οτι – παρά τα όποια πλεονεκτήματα ενός πιθανού εκσυγχρονισμού ΜΕΖ για το στόλο των Mirage 2000EGM/BGΜ – η λύση αυτή απορρίφθηκε εξαιτίας του ιδιαίτερα υψηλού κόστους που απαιτούσε η κατασκευάστρια εταιρία Dassault.

Από την άλλη πλευρά ο στόλος των Mirage 2000-5Mk2 όχι μόνο παραμένει κορυφαίος σε ρόλο αναχαίτισης-αεροπορικής υπεροχής, αλλά προσφέρει συγκριτικά πλεονεκτήματα σε επιχειρησιακό επίπεδο, τα οποία επιτρέπουν την αντιμετώπιση υφιστάμενων αλλά και μελλοντικών απειλών.

Η ΠΑ αντιμέτωπη με μαχητικά 5ης γενιάς

Ειδικότερα το νέο περιβάλλον όπως θα διαμορφωθεί στο Αιγαίο με την απόκτηση του F-35Α από την Τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ) αλλά και του αντιαεροπορικού / αντιβαλλιστικού συστήματος S-400, αποτελεί μια νέα πραγματικότητα, με χαρακτηριστικά που υπονομεύουν την κύρια την δυνατότητα της ΠΑ να ασκεί έλεγχο, στον παραδοσιακό χώρο ζωτικής ευθύνης πάνω από το Αιγαίο.

Στελέχη της ΠΑ τονίζουν οτι η είσοδος του F-35 σε υπηρεσία από την αντιπέρα όχθη του Αιγαίου – ακόμα και αν γίνει με καθυστερήσεις και σε μειωμένους αριθμούς – θα είναι σε επόμενο χρονικό στάδιο μια εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη που προκαλεί προβληματισμό ως προς τις δυνατότητες αντιμετώπισης του.

Αναμφίβολα ο κύριος όγκος της απειλής παραμένει ο στόλος των F-16C/D της Τουρκικής Αεροπορίας. Ορθώς η ηγεσία ΠΑ εστίασε σε αυτή τη φάση την προσοχή της στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης απειλής με βέλτιστη λύση την αναβάθμιση των 85 F-16 σε επίπεδο Viper. Το F-16 Viper θα διαθέτει ραντάρ AESA, προηγμένη διάταξη πιλοτηρίου και ενσωμάτωση ζεύξης δεδομένων Link 16 που θα πετύχει την ψηφιακή δικτύωση του στόλου, με το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου (ΣΑΕ) και την επίγεια αεράμυνα (GBADS). Κάτι που συμβαίνει σήμερα, μονάχα με τα 30 F-16C/D Block 52+ Advanced που επιχειρούν από την 116ΠΜ στον Άραξο…

Τα εκσυγχρονισμένα F-16V θα μεγιστοποιήσουν τη μαχητική ικανότητα του στόλου, χάρις ένα πρότυπο κατά πολύ ανώτερο τεχνολογικά από τα τουρκικά εκσυγχρονισμένα F-16 σε επίπεδο CCIP. Επιπλέον θα καταστούν συμβατά με προηγμένα μαχητικά 5ης γενιάς (αν και όποτε αποκτηθούν) ενώ θα αποκτήσουν καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης και αντιμετώπισης της απειλής των F-35 χάρις το ραντάρ AESA AN/APG-83 που υπόσχεται μεγαλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τα υφιστάμενα AN/APG-68 (V)9 με κεραία συμβατικής διάταξης.

Σε δεύτερη φάση όμως η έλευση του F-35 θα επιφέρει αναπόφευκτα αλλαγή δεδομένων καθώς είναι σε θέση (λόγω σχεδίασης Stealth) να διεισδύει αποτελεσματικά στην φίλια αεράμυνα και να πλήττει στόχους στρατηγικής αξίας, στο πλαίσιο επίτευξης αιφνιδιαστικών πληγμάτων «πρώτης ημέρας» πολέμου.

Αν και όπως είναι φυσικό δεν εκτιμάται οτι θα χρησιμοποιηθεί σε ρόλο αεροπορικής υπεροχής (λόγω βελτιστοποίησης σε ρόλους κρούσης) παραμένει πάντοτε ένας εξαιρετικά επικίνδυνος αντίπαλος που θα επιλέγει το χρόνο και το σημείο που θα επεμβαίνει στην εξέλιξη του αεροπορικού αγώνα, ώστε να πετύχει καταρρίψεις με χρήση αιφνιδιασμού. Συνεπώς γεννάται το ερώτημα της βέλτιστης οδού που θα πρέπει να ακολουθήσει η ΠΑ, αν θέλει να περιορίσει τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα του F-35 στην αεροπορική «αρένα» του Αιγαίου.

Το σίγουρο είναι οτι η αναβάθμιση του τουρκικού αεροπορικού οπλοστασίου με την απόκτηση μαχητικών 5ης γενιάς, αποτελεί ανατρεπτικό παράγοντα στον αμυντικό σχεδιασμό της Ελλάδας, η οποία θα είναι η πρώτη χώρα του ΝΑΤΟ που θα κληθεί να αντιμετωπίσει -με όρους πραγματικής απειλής- μαχητικά Stealth 5ης γενιάς.

Τι χρειάζεται η ΠΑ για να αντιμετωπίσει τα τουρκικά F-35

Εκτίμηση όλων όσων ασχολούνται με το ζήτημα της βελτίωσης μαχητικής ικανότητας απέναντι σε ένα περιβάλλον αυξημένων αεροπορικών απειλών, είναι η απαίτηση για αναβάθμιση των ικανοτήτων που προσφέρουν σήμερα τα ραντάρ επίγειας αεράμυνας, σε συνδυασμό με τα 4 διαθέσιμα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) τύπου ΕΜΒ-145H Erieye της 380 Μοίρας ΑΣΕΠΕ (με έδρα την 112ΠΜ στην Ελευσίνα).

Υπηρεσιακοί φορείς που έχουν γνώση του αντικειμένου υπογραμμίζουν οτι η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην αποκάλυψη στόχων με χαμηλό RCS (η οποία υφίσταται ήδη στα ΑΣΕΠΕ αλλά απαιτείται να ενισχυθεί περαιτέρω).

«Κλειδί» σε όλα τα παραπάνω είναι καθολική εφαρμογή δικτυοκεντρικής αντίληψης σε όλα τα εναέρια και επίγεια μέσα που συνθέτουν το δίκτυο αεράμυνας της χώρας. Το τελικό αποτέλεσμα άμεσης έγκαιρής προειδοποίησης και αναχαίτισης εχθρικών στόχων με χαμηλό RCS, θα είναι συνάρτηση της σύντηξης δεδομένων (data fusion) από όλους τους αισθητήρες επίγειων ραντάρ, ραντάρ πλοίων και μαχητικών αεροσκαφών που επιχειρούν στο θέατρο επιχειρήσεων.

Αυτό προυποθέτει τον εκσυγχρονισμό των μαχητικών F-16C/D (σε εξέλιξη) και Μirage 2000-5Μk2 (εκκρεμεί) με σύστημα ζέυξης δεδομένων Link 16, ενώ σε υψηλό επίπεδο βρίσκεται ήδη η διασύνδεση της επίγειας αντιαεροπορικής υποδομής αποτελούμενης από συστήματα PATRIOT PAC3 (ΠΑ), S-300 (ΠΑ), SKYGUARD (ΠΑ) ,HAWK (ΕΣ), TORM1 ΕΣ/ΠΑ), OSA AK (ΕΣ), CROTALE NG (ΠΝ/ΠΑ), ASRAD HELLAS (ΕΣ) και SHORADS τύπου STINGER (ΕΣ/ΠΝ/ΠΑ).

Mirage 2000-5Mk2 σε ρόλο κυνηγού F-35A

Με το βλέμμα στο μέλλον η ΠΑ σχεδιάζει ψύχραιμα και μεθοδικά την επόμενη ημερα, λαμβάνοντας – διαρκώς – υπόψη πληθώρα τεχνοικονομικών και επιχειρησιακών δεδομένων. Στο πλαίσιο αυτό η αναζήτηση λύσεων, προυποθέτει άριστη γνώση υφιστάμενων ικανοτήτων και τρόπων για την βέλτιστη εκμετάλλευση τους σε επίπεδο σχεδιασμού/ εκτέλεσης επιχειρήσεων / εκπαίδευσης προσωπικού καθώς και αξιοποίηση συστημάτων επίγειας αεράμυνας και μαχητικών αεροσκαφών.

Ο στόλος των 24 Mirage 2000-5Mk2 αποτελεί ένα κεφάλαιο το οποίο σύμφωνα με στελέχη που έχουν άριστη γνώση του αντικειμένου, όχι μόνο έχει λαμπρόν παρόν αλλά και ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον! Ειδικά σε ότι αφορά το δυσεπίλυτο πρόβλημα αντιμετώπισης των F-35, το Mirage 2000-5Mk2 μπορεί να αποτελέσει ένα μέρος μιας «σύνθετης λύσης», η οποία αξιοποιεί στο μέγιστο την ήδη υφιστάμενη επένδυση που έχει γίνει.

Προυπόθεση είναι η εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων που σκοπό θα έχουν να προσφέρουν στοχευμένα ικανότητες που θα μετρέψουν το γαλλικό μαχητικό σε «κυνηγό» των τουρκικών F-35 παράλληλα με καθήκοντα υποστρατηγικής κρούσης και ναυτικής κρούσης. Ρόλοι στους οποίους μέχρι σήμερα παραμένει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ικανό να φέρει εις πέρας χάρις τα διαθέσιμα οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σε αντίστοιχες εφαρμογές.

περισσότερα ptisidiastima.com