Οργή Μόσχας για τον αποκλεισμό του Καλίνινγκραντ: «Ο Λιθουανικός πληθυσμός θα νιώσει τις συνέπειες» – Η Ρωσία «θα απαντήσει σίγουρα σε τέτοιες εχθρικές ενέργειες», δήλωσε χαρακτηριστικά ο ανώτερος αξιωματούχος ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ.
Πώς το “δευτερεύον” μέτωπο στο Καλίνινγκραντ μπορεί να αποδειχθεί σπίθα πολέμου στην Ευρώπη – Του Tyler Cowen
Η Λιθουανία ανακοίνωσε ότι θα μπλοκάρει τις σιδηροδρομικές αποστολές ρωσικών εμπορευμάτων τα οποία υπόκεινται σε κυρώσεις προς τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ, ένα απομονωμένο τμήμα της ρωσικής επικράτειας το οποίο περιβάλλεται από τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Βαλτική Θάλασσα, χωρίς άμεση χερσαία σύνδεση με τη ρωσική ηπειρωτική ενδοχώρα. Η Λιθουανία ισχυρίζεται, όχι εσφαλμένα, ότι ένας τέτοιος αποκλεισμός προκύπτει από τις κυρώσεις της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας.
Ωστόσο, από τη σκοπιά της Ρωσίας, μπορεί να μοιάζει σαν πράξη πολέμου όταν ένα μέλος του ΝΑΤΟ διακόπτει μέρος της σύνδεσης μεταξύ του Καλίνινγκραντ και της υπόλοιπης χώρας. Διάφοροι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν απειλήσει με κλιμάκωση και αντίποινα, αφήνοντας σκόπιμα ασαφείς τις λεπτομέρειες του τι θα πράξουν. Η Ρωσία ισχυρίζεται επίσης ότι αυτός ο αποκλεισμός παραβιάζει προηγούμενες συμφωνίες για ζητήματα μεταφορών με τη Λιθουανία.
Εάν η Λιθουανία δεν είχε επιβάλει αυτόν τον αποκλεισμό όταν το έκανε, δεν είναι σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα την ανάγκαζε να το πράξει (η καθυστέρηση ή η επαναδιαπραγμάτευση των όσων αποφασίζει η ΕΕ δεν είναι φαινόμενο άνευ προηγουμένου, ειδικά όταν μπορεί να γίνει επίκληση σε προϋπάρχουσες συμφωνίες με άλλες χώρες).
Υπό αυτή την έννοια, ο αποκλεισμός ήταν μια στρατηγική απόφαση εκ μέρους της Λιθουανίας. Μια οπτική περί της στρατηγικής της Λιθουανίας είναι ότι αναγκάζει ή παρακινεί τους συμμάχους της να επιβεβαιώσουν την υποστήριξή τους σε αυτήν.
Είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς εάν αυτή είναι μια σοφή στρατηγική από πλευράς των Λιθουανών. Το θέμα είναι ότι τα συμφέροντα της Λιθουανίας δεν ταυτίζονται πάντα και απόλυτα με εκείνα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ ή των ΗΠΑ. Δεδομένης της ύπαρξης ενός κάποιου κινδύνου κλιμάκωσης από πλευράς της Ρωσίας και υπό το φως της άποψής μου ότι η επιβολή “τιμωρίας” στο Καλίνινγκραντ είναι χαμηλής προτεραιότητας ζήτημα, προσωπικά θα προτιμούσα το Βίλνιους να μην είχε λάβει αυτή την απόφαση.
Αντίθετα, παίζοντας ένα εμφωλευμένο παιχνίδι, η Λιθουανία έχει κάνει τα πράγματα πιο επικίνδυνα για ορισμένα από τα άλλα εμπλεκόμενα μέρη. Η Λιθουανία έκανε επίσης πιο δύσκολη την πρόβλεψη της πορείας της σύγκρουσης, επειδή οι εχθροπραξίες θα μπορούσαν να επεκταθούν και στη Βαλτική.
Διαβάστε την συνέχεια capital.gr