Με αφορμή τη μόδα που ξεκίνησε στη Μ. Βρετανία, όπου κάτοικοι προτρέπουν με σημειώματα οδηγούς να παρκάρουν κοντά στο σπίτι τους, εξετάζουμε τι λέει ο ελληνικός ΚΟΚ για το θέμα.
Τα αυτοκίνητα στους δρόμους γίνονται όλο και περισσότερα στα αστικά κέντρα και έτσι γίνεται όλο και πιο δύσκολη η εύρεση θέσης στάθμευσης «κάτω από το σπίτι», αν δεν υπάρχει φυσικά ιδιωτικός χώρος parking για το αυτοκίνητο ή τη μοτοσυκλέτα.
Το φαινόμενο είναι ίσως έντονο στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, στην οποία υπολογίζεται ότι μπαίνουν σε κυκλοφορία σε ετήσια βάση, γύρω τα 200.000 αυτοκίνητα (καινούργια και καινούργια και μεταχειρισμένα εξωτερικού), ενώ αποσύρονται μόλις 50.000. Έτσι ο στόλος οχημάτων στην ελληνική επικρατεί μεγαλώνει διαρκώς, τη στιγμή που υπάρχουν παράλληλα και πολλά παρατημένα οχήματα πάνω στους δρόμους.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα για την Αττική όπου σε έναν σχετικά περιορισμένο χώρο υπάρχουν περίπου 2.500.000 εκατ. οχήματα. Όπως καταλαβαίνετε το πρόβλημα της στάθμευσης εντείνεται με αποτέλεσμα οι οδηγοί να παρκάρουν όλο και πιο μακριά από την οικία τους, σπαταλώντας παράλληλα όλο και περισσότερο χρόνο.
Με αυτή την πραγματικότητα, που δεν έχουν συνηθίσει, έρχονται πλέον αντιμέτωποι και οι κάτοικοι της Μ. Βρετανίας, σε πόλεις που δεν αντιμετώπιζαν προηγουμένως τέτοια προβλήματα. Έτσι ξεκίνησε και η μόδα των σημειωμάτων που αφήνονται στα παρμπρίζ αυτοκινήτων που δεν «ανήκουν» στην εκάστοτε γειτονιά, προτρέποντας τους οδηγούς τους να παρκάρουν τα οχήματά τους πιο κοντά στα σπίτια τους, γιατί θεωρούν… ότι τους κλέβουν τη θέση.
Αυτό βέβαια που αγνοούν οι εν λόγω κάτοικοι, γιατί πολύ απλά δεν βολεύει τη λογική τους, είναι ότι η θέση στάθμευσης που βρίσκεται στον δρόμο μπροστά από το σπίτι τους δεν τους ανήκει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε οδηγό. Όπως επίσης και το γεγονός ότι αν ο εν λόγω οδηγός έβρισκε θέση parking πιο κοντά στο σπίτι του δεν θα άλλαζε γειτονιά για να παρκάρει.
Στην Ελλάδα ισχύει φυσικά το ίδιο και ένας οδηγός μπορεί να παρκάρει το αυτοκίνητό του σε κατοικημένη περιοχή σε όποιο δρόμο επιτρέπεται, χωρίς να χρειάζεται να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, εφόσον βέβαια συμμορφώνεται με όλες τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας περί στάθμευσης. Εφόσον δεν παραβαίνει τον ΚΟΚ, ο οδηγός μπορεί να σταθμεύσει το όχημά του, για παράδειγμα, ακόμη και σε άλλο… νομό, κάτι που άλλωστε κάνει όταν κινείται για επαγγελματικό ή άλλο λόγο.
«Η στάση και η στάθμευση επιτρέπονται, αν δεν δημιουργείται εξ αυτών κίνδυνος ή παρακώλυση της κυκλοφορίας και αν δεν υπάρχουν σχετικές απαγορευτικές πινακίδες ή διαγραμμίσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά ο KOK στην πρώτη κιόλας παράγραφο του άρθρου 34 περί στάσης και στάθμευσης.
Αυτό που σίγουρα δεν μπορούν να κάνουν οι κάτοικοι μιας περιοχής είναι να υποδεικνύουν σε άλλους οδηγούς πού να σταθμεύσουν το όχημά τους θεωρώντας ότι η θέση στο δημόσιο δρόμο μπροστά από το σπίτι είναι ιδιοκτησία τους.
Επίσης αυτό που απαγορεύεται από το νόμο για τους κατοίκους είναι η κατάληψη μέρους του οδοστρώματος με διάφορα τεχνάσματα και αντικείμενα για να κρατήσουν τη συγκεκριμένη θέση για δική τους προσωπική χρήση. Στην Ελλάδα το συγκεκριμένο φαινόμενο παρατηρείται με μεγάλη συχνότητα με… γλάστρες, παλέτες και κορδέλες να κάνουν την εμφάνισή τους στα πυκνοκατοικημένα κέντρα.
Σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, η προσωρινή ή διαρκής κατάληψη τμήματος του οδοστρώματος με εγκαταστάσεις ή εμπόδια απαγορεύεται, ιδιαίτερα αν με αυτά παρεμποδίζεται η κυκλοφορία, η επιτρεπόμενη στάση ή στάθμευση οχημάτων στον δημόσιο δρόμο ή περιορίζεται η ορατότητα αυτών που χρησιμοποιούν τις οδούς.
Κατ΄εξαίρεση, μπορεί να επιτραπεί σε έκτακτες περιπτώσεις ή ζώνες μικρής κυκλοφορίας, αν υπάρχει αρκετός χώρος γι’ αυτό, η κατάληψη τμήματος οδού με προσωρινές εγκαταστάσεις ή εμπόδια ύστερα από άδεια των Δημοτικών ή Κοινοτικών Αρχών μετά από την γνώμη των αρμοδίων Αστυνομικών Αρχών.
Αυτό σημαίνει ότι ο δρόμος μπροστά από την ιδιοκτησία μας είναι δημόσιος και όποιος δεν συμμορφώνεται μπορεί να τιμωρηθεί σύμφωνα με τον K.Ο.Κ. με διοικητικό πρόστιμο 400 ευρώ.
