Ο Νίκων Αρκουδέας ήταν ο πιο γνωστός αξιωματικός της αστυνομίας την δεκαετία του 1980 με σπουδές και στην Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου. Ξεχώριζε για την πρωτόγνωρη τότε τακτική του να κατεβαίνει ο ίδιος στους δρόμους και να συντονίζει επιχειρήσεις.
Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1928 στα Πολιανά της Μεσσηνιακής Μάνης, που ένα χρόνο αργότερα μετανομάστηκαν σε “Άγιος Νίκων”, προς τιμήν του βυζαντινού ιεροκήρυκα και μοναχού Νίκωνα, από τον οποίο πήρε και το όνομά του.
Σταδιοδρομία
Ο Νίκων Αρκουδέας ήταν θερμός υποστηρικτής του Ανδρέα Παπανδρέου και με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 ανέλαβε Διευθυντής Τάξης Αττικής, θέση που περιελάμβανε τα ΜΑΤ και τα ΜΕΑ. Όταν το 1984 συγχωνεύθηκαν η Χωροφυλακή και η Αστυνομία Πόλεων για να δημιουργηθεί η σημερινή Ελληνική Αστυνομία, ο Αρκουδέας διορίστηκε Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αττικής, και αποκλήθηκε από τον Τύπο της εποχής «Αττικάρχης», ένα προσωνύμιο που με τον καιρό υιοθετήθηκε για τον εκάστοτε κάτοχο της θέσης. Στη συνέχεια ο Αρκουδέας διετέλεσε αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας από το Δεκέμβριο του 1986 ως τον Απρίλιο του 1988, οπότε και παραιτήθηκε.
Ενασχόληση με την Πολιτική
Μετά την αποστρατεία του ο Αρκουδέας εκλέχθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ. Ήταν υποψήφιος βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές της περιόδου 1989-1990, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1994 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με την παράταξη του Θεόδωρου Πάγκαλου, και το 1998 με την παράταξη της Μαρίας Δαμανάκη. Διατέλεσε διευθυντής ασφαλείας στην Ιονική Τράπεζα, γενικός διευθυντής του Ολυμπιακού Σταδίου
Οι επικριτές του Αρκουδέα τον κατηγόρησαν για αστυνομική βία και υπερβολική σκληρότητα, ιδιαίτερα στις λεγόμενες «επιχειρήσεις αρετής» που πραγματοποιούσε στα Εξάρχεια. Ο ίδιος το αρνήθηκε κατηγορηματικά και τόνισε ότι δεδομένης της κατάστασης που επικρατούσε τότε, μάλλον ήταν συγκρατημένος στις επιχειρήσεις της αστυνομίας, ενώ προτού επέμβουν τα ΜΑΤ προσπαθούσε πάντοτε να λύσει το θέμα με διαπραγματεύσεις.
Ο Νίκων Αρκουδέας πέθανε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2005, σε ηλικία 77 ετών.
Η μάχη της Καλογρέζας
Τον Οκτώβριο του 1987 ο Αρκουδέας αντιμετώπισε μια ακόμα μεγάλη κρίση. Ήταν η περιβόητη «Μάχη της Καλογρέζας» ανάμεσα σε αστυνομικούς και αναρχικούς. Πρωταγωνιστής εκείνης της ιστορίας ο Μιχάλης Πρέκας.
Ο Μιχάλης Πρέκας γνωστός ως «Καπρόλας», γεννήθηκε στη Σαντορίνη το 1955 και σε μικρή ηλικία ήρθε στην Αθήνα.
Την 1η Οκτωβρίου του 1987 και ενώ ο Μιχάλης Πρέκας είναι φυγόδικος και καταζητείται από τις διωκτικές αρχές, βρίσκεται στην Καλογρέζα με τους, επίσης αναρχικούς, Χριστόφορο Μαρίνο και Κλέαρχο Σμυρναίο.
Εντοπίζουν ένα περιπολικό μέσα στο οποίο δεν υπήρχε ο αστυνομικός και αποφασίσουν να δράσουν άμεσα και ν’ αφαιρέσουν από το εσωτερικό του, την μοτορόλα, τον ασύρματο, δηλαδή μέσω του οποίου επικοινωνούσαν οι περιπολούντες αστυνομικοί με το κέντρο της Άμεσης Δράσης, προκειμένου ο Πρέκας ν’ ακούει τις κινήσεις τους.
Ο ένας πλησιάζει το περιπολικό και οι άλλοι δυο «φυλάνε τσίλιες». Είναι όλοι τους οπλισμένοι και έτοιμοι για όλα. Αυτό που δεν υπολόγιζαν, ωστόσο, είναι πως ένας γείτονας που έπινε τον πρωινό καφέ στο μπαλκόνι του, θα τους δει και θα ειδοποιήσει την αστυνομία.
Μέσα σε ελάχιστα λεπτά η περιοχή έχει γεμίσει με αστυνομικούς. Οι τρεις αναρχικοί ήταν προετοιμασμένοι για μάχη με λίγους ένστολους και ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα πληρώματα τουλάχιστον πέντε περιπολικών που έφτασαν εκεί. Σμυρναίος και Μαρίνος προσπαθούν να κρυφτούν αλλά εντοπίζονται από τους αστυνομικούς και συλλαμβάνονται. Ο Μιχάλης Πρέκας βρίσκει καταφύγιο μέσα σε μια διώροφη κατοικία.
Ο Πρέκας πηγαίνει στην ταράτσα της διώροφης κατοικίας και βλέπει πως είναι περικυκλωμένος. Αρνείται να παραδοθεί και κατεβαίνει στο διαμέρισμα της οικογένειας τα μέλη της οποία ήταν στο εσωτερικό. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα ο Πρέκας βγαίνει στο μπαλκόνι και πυροβολεί προς τους αστυνομικούς οι οποίοι ανταποδίδουν. Κάποιες άλλες φορές φαίνεται να διαπραγματεύεται μαζί τους και στη συνέχεια ξαναμπαίνει μέσα στο σπίτι. Αυτό θα συνεχιστεί για πολλές ώρες ακόμα μέχρι που κάποια στιγμή, σε μια από τις εξόδους του Μιχάλη Πρέκα στο μπαλκόνι ακολουθεί καταιγισμός πυρών.
Επικεφαλής της επιχείρησης ήταν ο Νίκων Αρκουδέας ο οποίος είχε δώσει ρητή εντολή να συλληφθεί ο Πρέκας ζωντανός. Από εκείνον τον καταιγισμό πυρών, ωστόσο, ο Πρέκας τραυματίστηκε σοβαρά. Λίγες στιγμές αργότερα, αστυνομικοί εισβάλουν στο διαμέρισμα, τον βγάζουν από αυτό και αιμόφυρτο τον πηγαίνουν σε ένα περιπολικό για να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Στη διαδρομή ο Πρέκας αφήνει την τελευταία του πνοή, γράφοντας τον αιματηρό επίλογο της πολύωρης μάχης.