Λευκάδιος Χέρν: Ο εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας ήταν Έλληνας

ΛΕΥΚΑΔΙΟΣ ΧΕΡΝ (1850-1904)
Ήταν συγγραφέας, μεταφραστής και εκπαιδευτικός. Από το τέλος του 19ου αιώνα, τα βιβλία του, με μια εξωτική και ρομαντική ματιά για τους Ιάπωνες, τα έθιμα και τις λαϊκές παραδόσεις τους, ήταν ευρέως γνωστά και επηρέασαν την Δυτική γνώμη για την Ιαπωνία.

Ο Χερν γεννήθηκε στην Λευκάδα, από Ελληνίδα μητέρα και Αγγλο-Ιρλανδό πατέρα, ιατρό-ταγματάρχη του Βρετανικού Στρατού. Μεγάλωσε στο Δουβλίνο. Αργότερα μετακόμισε στο Οχάιο όπου και ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία.

Το 1889 αποφάσισε να πάει στην Ιαπωνία και κατά την άφιξη του στο Τόκιο το 1890 δέχθηκε βοήθεια και υποστήριξη από τον Basil Hall Chamberlain. Ενώ δούλευε σε ένα κυβερνητικό κολέγιο, ο Χερν ολοκλήρωσε το βιβλίο του “Glimpses of an Unfamiliar Japan” (1894). Παντρεύτηκε την κόρη ενός σαμουράι και έγινε Ιάπωνας πολίτης, αποκτώντας το όνομα Γιακουμο Κοΐζούμι. Το 1894, δέχθηκε την θέση στο αγγλικό Κοbe Chronicle, αλλά σύντομα ο Chamberlain φρόντισε να διδάσκει Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, όπου παρέμεινε ως το 1903.

“Η μητέρα του ήταν ευγενούς καταγωγής, κόρη του Αντωνίου Κασιμάτη από τα Κύθηρα, ενώ ο πατέρας του στρατιωτικός χειρουργός στο Βρετανικό Σώμα των Επτανήσων από το Δουβλίνο. Το σπίτι όπου έζησε ο μικρός Λευκάδιος στα Κύθυρα υπάρχει ακόμα.

Ο πατέρας του πήρε μετάθεση για τις δυτικές Ινδίες και έτσι δυο χρόνια αργότερα ο μικρός Λευκάδιος ταξίδεψε με τη μητέρα του στο Δουβλίνο για να ζήσουν με την οικογένεια του πατέρα του. Η μητέρα του αντιμετώπιζε δυσκολίες προσαρμογής στην ξένη χωρά αλλά και στο σπίτι της οικογένειας του άντρα της και έτσι μετακόμισε στην Σάρα Μπρέναν, συγγενικό πρόσωπο που έδειχνε συμπάθεια στον Λευκάδιο και τη μητέρα του. Μετά από ένα διάστημα συμβίωσης με τον πατέρα του, η μητέρα του αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα, καθώς ο Κάρολος Χερν εκμεταλλεύτηκε ένα νομικό κενό και έθεσε εκτός ισχύος τον γάμο του. Έτσι, σε ηλικία πέντε ετών ο Λευκάδιος Χερν αποχωρίστηκε από τη μητέρα του χωρίς να την δει ποτέ ξανά.”

Ο τάφος του Λευκάδιου Χερν σττο νεκροταφείο Zōshigaya του Tokyo. Φωτ. Nesnad.

Πάνω σε μία επιτύμβια στήλη,, οι φοιτητές του έγραψαν : ” Στον Λευκάδιο Χερν, του οποίου η πένα υπήρξε πιο ισχυρή ακόμα και από τη ρομφαία του ένδοξου έθνους που αγάπησε, έθνους που πιο μεγάλη τιμή του υπήρξε ότι τον δέχτηκε στις αγκάλες του ως πολίτη και του πρόσφερε, αλίμονο, τον τάφο.

Η πολυτάραχη ζωή του Λευκάδιου
Ο μικρός Λευκάδιος μετακόμισε τότε στο Δουβλίνο, όπου δοκίμασε τις πρώτες πίκρες από τη σκληρή συμπεριφορά της δεσποτικής θείας του. Στα 16 του χρόνια έχασε την όρασή του απ’ το αριστερό του μάτι. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του πέθανε και λόγω οικονομικών δυσχερειών αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο.

Σε ηλικία 19 ετών έφυγε για την Αμερική. Εγκαταστάθηκε στο Σινσινάτι, όπου έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος. Το 1877 μετακόμισε στη Νέα Ορλεάνη για μια σειρά άρθρων και παρέμεινε εκεί για 10 χρόνια, μεταφράζοντας έργα ξένων λογοτεχνών. Κατόπιν, η εκδοτική εταιρία για την οποία δούλευε τον έστειλε στις Δυτικές Ινδίες. Στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί έγραψε δύο νουβέλες.

Την άνοιξη του 1890 ο Χερν ταξίδεψε στην Ιαπωνία, όπου έμελλε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Ασπάστηκε τον βουδισμό, παντρεύτηκε, πήρε την ιαπωνική υπηκοότητα και άλλαξε το όνομά του σε Γιάκομο Κοϊζούμι.

Εργάστηκε ως καθηγητής Αγγλικής Φιλολογίας κι έγραψε πολλά μυθιστορήματα και ταξιδιωτικά διηγήματα, μέσω των οποίων γνώρισε στη Δύση τον πολιτισμό της Ανατολής. Στα ελληνικά κυκλοφορούν: Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλες ιστορίες (εκδόσεις Εστία), Εντός του Κύκλου των Ψυχών (εκδόσεις Ίνδικτος), Η Χώρα των Χρυσανθέμων (εκδόσεις Κέδρος), Ιαπωνικοί Θρύλοι (εκδόσεις Σιδέρη), Κείμενα από την Ιαπωνία (εκδόσεις Ίνδικτος).

Ο Λευκάδιος Χερν πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904.