Το είδος μας εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περισσότερα από 300.000 χρόνια, με μια μετανάστευση από την ήπειρο πριν από 60.000 έως 70.000 χρόνια, προαναγγέλλοντας την έναρξη της παγκόσμιας εξάπλωσης του Homo sapiens. Αλλά πού πήγαν αυτοί οι πρωτοπόροι αφού έφυγαν από την Αφρική;
Αυτές οι ομάδες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών φαίνεται να παρέμειναν για χιλιάδες χρόνια ως ομοιογενής πληθυσμός σε έναν γεωγραφικό κόμβο που κάλυπτε το Ιράν, το νοτιοανατολικό Ιράκ και τη βορειοανατολική Σαουδική Αραβία προτού εγκατασταθούν σε όλη την Ασία και την Ευρώπη ξεκινώντας περίπου 45.000 χρόνια πριν, είπαν οι επιστήμονες την Δευτέρα.
Τα ευρήματά τους βασίστηκαν σε γονιδιωματικά σύνολα δεδομένων που προέρχονται από αρχαίο DNA και σύγχρονες δεξαμενές γονιδίων, σε συνδυασμό με παλαιοοικολογικά στοιχεία που έδειξαν ότι αυτή η περιοχή θα αντιπροσώπευε έναν ιδανικό βιότοπο. Οι ερευνητές ονόμασαν αυτή την περιοχή, μέρος αυτού που ονομάζεται Περσικό Οροπέδιο, «κόμβο» για αυτούς τους ανθρώπους -που αριθμούσαν ίσως μόνο χιλιάδες, προτού συνεχίσουν χιλιετίες αργότερα σε πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες.
«Τα αποτελέσματά μας παρέχουν την πρώτη πλήρη εικόνα για το πού βρίσκονται οι πρόγονοι όλων των σημερινών μη Αφρικανών στις πρώτες φάσεις του αποικισμού της Ευρασίας», δήλωσε ο μοριακός ανθρωπολόγος Luca Pagani από το Πανεπιστήμιο της Πάδοβα στην Ιταλία, ανώτερος συγγραφέας του μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications.
Ο ανθρωπολόγος Michael Petraglia, διευθυντής του Αυστραλιανού Ερευνητικού Κέντρου για την Ανθρώπινη Εξέλιξη στο Πανεπιστήμιο Griffith, είπε ότι η μελέτη «είναι μια ιστορία για εμάς και την ιστορία μας – στόχος μας ήταν να ξετυλίξουμε μέρος του μυστηρίου για την εξέλιξή μας και τον κόσμο μας.’
«Ο συνδυασμός γενετικών και παλαιοοικολογικών μοντέλων μας επέτρεψε να προβλέψουμε την τοποθεσία όπου πρωτοκατοικούσαν οι πρώιμοι ανθρώπινοι πληθυσμοί αμέσως μόλις έφυγαν από την Αφρική».
Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές, κινητές ομάδες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών. Η τοποθεσία του κόμβου προσέφερε μια ποικιλία οικολογικών πλαισίων, από δάση μέχρι λιβάδια και σαβάνες, που κυμαίνονταν με την πάροδο του χρόνου μεταξύ άνυδρων και υγρών διαστημάτων.
Θα υπήρχαν άφθονοι διαθέσιμοι πόροι, με στοιχεία που δείχνουν το κυνήγι άγριας γαζέλας, προβάτου και κατσίκας.
«Η διατροφή τους θα αποτελείται από βρώσιμα φυτά και κυνήγι μικρού έως μεγάλου μεγέθους. Οι ομάδες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών φαινόταν να έχουν ασκήσει έναν εποχιακό τρόπο ζωής, ζώντας στα πεδινά τους πιο δροσερούς μήνες και στις ορεινές περιοχές τους θερμότερους μήνες».
Η μελέτη αξιοποίησε σύγχρονα και αρχαία γονιδιωματικά δεδομένα για τους Ευρωπαίους και τους Ασιάτες.
«Βρήκαμε ιδιαίτερα χρήσιμα τα παλαιότερα γονιδιώματα, που χρονολογούνται από 45.000 έως 35.000 χρόνια πριν», δήλωσε ο μοριακός ανθρωπολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Leonardo Vallini από το Πανεπιστήμιο της Πάδοβα και το Πανεπιστήμιο του Μάιντς στη Γερμανία.
Οι ερευνητές επινόησαν έναν τρόπο να ξεμπερδέψουν την εκτεταμένη γενετική ανάμειξη πληθυσμών που έχει συμβεί μετά τη διασπορά έξω από τον κόμβο, προκειμένου να εντοπίσουν αυτή την περιοχή.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
