Οι εργάτες ανακάλυψαν κάτω από τον δρόμο που έσκαβαν πλοίο του 19ου αιώνα

Τα συνεργεία κατασκευής έσκαβαν στον Άγιο Αυγουστίνο της Φλόριντα, όταν έπεσαν πάνω σε ένα απροσδόκητο εμπόδιο: ένα ναυάγιο του 19ου αιώνα.

Για πέντε ημέρες, η πόλη έβαλε σε αναμονή το έργο βελτίωσης της αποχέτευσης 42 εκατομμυρίων δολαρίων, καθώς οι ειδικοί αποκάλυψαν σιγά-σιγά ένα εξαιρετικά καλοδιατηρημένο αλιευτικό σκάφος.

«Πιστεύουμε ότι το σκάφος μπορεί να βυθίστηκε απροσδόκητα και, με την πάροδο του χρόνου, λάσπωσε, γι’ αυτό διατηρήθηκε τόσο καλά», λέει ο Γκρεγκ Έβανς, γραμματέας της Περιφέρειας. «Ήταν εγκλωβισμένο σε χώμα και λάσπη, οπότε δεν υπήρχε επαφή με τον αέρα για να αποσυντεθεί. Είναι πραγματικά ένα απίστευτο εύρημα».

Ο Άγιος Αυγουστίνος είναι γνωστός ως η παλαιότερη συνεχώς κατεχόμενη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Ισπανοί το ίδρυσαν το 1565—δεκαετίες πριν οι Άγγλοι ιδρύσουν το Τζέιμσταουν και οι προσκυνητές αποβιβαστούν στον βράχο του Πλίμουθ. Λόγω της πλούσιας ιστορίας της περιοχής, αξιωματούχοι της Φλόριντα είχαν ήδη καλέσει την ομSEARCH Inc., ένα πρόγραμμα θαλάσσιας αρχαιολογίας, για να βοηθήσουν σε όποιες ανακαλύψεις συναντούσαν οι εργάτες οικοδομής.

Στις 5 Οκτωβρίου, ο Sam Turner, κύριος ερευνητής και θαλάσσιος αρχαιολόγος, βρισκόταν ήδη στο χώρο όταν ένας ανασκαφέας εξέθεσε για πρώτη φορά το ναυάγιο.

«Ο Σαμ ζήτησε από τον χειριστή να σταματήσει, μπήκε στην τρύπα και έξυσε απαλά με το μυστρί του για να αποκαλύψει ένα απαλά καμπυλωτό περίγραμμα αυτού που αναγνώρισε αμέσως ως την άκρη της γάστρας, με ένα μετατοπισμένο κομμάτι ξύλου από ένα πλαίσιο».

Αν και ό,τι έχει απομείνει από το πλοίο έχει μήκος μόλις 19 πόδια, οι αρχαιολόγοι λένε ότι κάποτε είχε μήκος 28 πόδια. Το σκάφος ήταν πιθανότατα ένα «μικρό ιστιοπλοϊκό σκάφος, ρηχού βυθίσματος του 19ου αιώνα που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για την εξόρυξη ψαριών και οστρακοειδών από παράκτιες οδούς και απευθείας από τις θαλάσσιες οδούς».

«Όταν ένα αντικείμενο τόσο καλά διατηρημένο ανακαλύπτεται σε υγρές συνθήκες, οι αρχαιολόγοι πρέπει να εργαστούν γρήγορα καθώς η ξήρανση του ξύλου θα ξεκινήσει τη διαδικασία αποσύνθεσης», λέει ο Ian Pawn, ο διευθυντής πολιτιστικών πόρων. «Τα κομμάτια θα μείνουν σε υγρή αποθήκευση για να σταθεροποιηθούν καθώς καθορίζουμε τις μελλοντικές προσπάθειες συντήρησης».