Οι Ιππότες του Άστρου και το γιγάντιο ιερό τους πεντάγραμμο στη Γαλλία

Τον Ιούνιο του 1344, ο Πάπας Κλήμης ΣΤ’ κινήθηκε για να αναδιοργανώσει τους Ιππότες της Γαλλίας σε μια σειρά από έξι επιστολές που εστάλησαν στον Ζαν, δούκα της Νορμανδίας, γιο του βασιλιά Φιλίππου ΣΤ’ της Γαλλίας. Ο πάπας πρότεινε στον Δούκα της Νορμανδίας να ιδρύσει μια εκκλησία των λεγόμενων Ιπποτών του Άστρου και ως κίνητρο υποσχέθηκε να τους παραχωρήσει εξαιρετικά προνόμια.

Τυχόν ιππότες που επιλέγονταν από τον Δούκα της Νορμανδίας εντός δέκα ετών από την ημερομηνία της επιστολής του Πάπα θα πληρούν τις προϋποθέσεις για άφεση όλων των αμαρτιών τους, ένα προνόμιο που κανονικά επιφυλάσσονταν μόνο για τα μέλη της Αγίας Έδρας. Ο Δούκας της Νορμανδίας περίμενε μέχρι να πεθάνει ο πατέρας του Φίλιππος ΣΤ’ και, στη συνέχεια, πρόσφατα στέφθηκε βασιλιάς Ιωάννης Β’ της Γαλλίας το 1350 (Jean II στα γαλλικά), έκανε την κίνησή του και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την πρόταση του πάπα.

Το Χρονικό του Ζαν λε Μπελ , που γράφτηκε μεταξύ 1351 και 1356, καταγράφει αυτό το βαρυσήμαντο γεγονός, καταγράφοντας πώς «ο Βασιλιάς της Γαλλίας Ζαν Β’ [Ιωάννης Β’] χειροτόνησε μια ομάδα ιπποτών στο παράδειγμα της Στρογγυλής Τράπεζας και ονομάστηκε Εταιρεία του Αστέρι.” Έτσι, το Βασιλικό Τάγμα του Άστρου ιδρύθηκε στο Σεντ Ουέν στις 16 Ιανουαρίου 1351.

Το πεντάκτινο αστέρι του πενταγράμμου ήταν το εραλδικό σύμβολο που είχε επιλέξει ο Ιωάννης Β’, αργότερα γνωστός ως Jean le Bon (Ιωάννης ο καλός), για το προσωπικό του οικόσημο. Στο καταστατικό του Τάγματος του Αστέρα βλέπουμε ένα πεντάκτινο ακτινοβόλο αστέρι με φόντο ένα άλλο κάθετα καθρεφτιζόμενο πεντάκτινο αστέρι.

Επιπλέον, το προσωπικό σύνθημα του βασιλιά περιελάμβανε το έμβλημά του monstrant regibus astra viam , ή «το αστέρι δείχνει στους άνδρες τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν». Αυτό το σύνθημα δημιουργεί εικόνες του άστρου της Βηθλεέμ που οδηγεί τους μάγους στον Χριστό. Το πλήρες όνομα του Τάγματος ήταν η «Ευφανής Αστροφόρος Ιπποτική Συνέλευση στο Ευγενικό Οίκο στο Saint-Ouen», ή για συντομία οι Ιππότες του Άστρου.

Σε μια σύγχρονη αφήγηση, το Χρονικό των Πρώτων Τεσσάρων Βαλουά , που συντάχθηκε γύρω στο 1380, καθίσταται σαφές ότι αυτό το νέο τάγμα είχε κάτι περισσότερο από μια παροδική ομοιότητα με τους Ναΐτες Ιππότες . Για παράδειγμα, τα μέλη των Ιπποτών του Άστρου έπρεπε να ορκιστούν όρκο δηλώνοντας ότι δεν θα φύγουν ποτέ από τη μάχη. Τους διέταξαν να ντυθούν στα ερυθρόλευκα, φορώντας τη συσκευή του Βασιλιά στους μανδύες τους. ένα πεντάκτινο αστέρι πενταγράμμου.

Μερικοί ιππότες φορούσαν επίσης ένα οκτάκτινο αστέρι στα ρούχα τους, μια από τις παλαιότερες γνωστές εκδοχές αυτού που σήμερα αποκαλούμε Σταυρό της Μάλτας. Τέλος, τα πρώτα επιλεγμένα μέλη του Τάγματος του Άστρου αποτελούνταν από «εννέα άξιους ιππότες», ακριβώς όπως τα θρυλικά αρχικά εννέα μέλη του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού , που ιδρύθηκε το 1119.

Αναζητώντας τους Ιππότες του Άστρου στους Λαβύρινθους της Σαρτρ και της Αμιένης
Κατά τη διάρκεια της έρευνας για το βιβλίο μας, The Jerusalem Files: The Secret Journey of the Menorah to Oak Island , συναντήσαμε ένα περίεργο φαινόμενο στη Γαλλία. Η χώρα μπορεί να υπερηφανεύεται για σχεδόν 100 καθεδρικούς ναούς και μεγάλες εκκλησίες, ωστόσο μερικοί έχουν πιο ξεχωριστή σημασία από άλλους. Η περιέργειά μας κινήθηκε κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας στον περίφημο καθεδρικό ναό της Chartres . Βρεθήκαμε να αναλογιζόμαστε γιατί μια τόσο κολοσσιαία πέτρινη κατασκευή, ένα αδιαμφισβήτητο μεσαιωνικό αριστούργημα, είχε στηθεί στη συγκεκριμένη τοποθεσία.

Αν δεν έχετε σταθεί μόνοι σας στους αγιασμένους χώρους του καθεδρικού ναού και έχετε δει από πρώτο χέρι πόσο περιεκτικός και όμορφος είναι πραγματικά, τότε είναι δύσκολο να μεταδώσετε την απόλυτη μεγαλειότητά του. Τα ιλιγγιώδη ύψη των θολωτών οροφών του, η λεπτή λιθοδομή του, οι χιλιάδες αποχρώσεις φωτός που ξεπέρασαν την ασυναγώνιστη και φαινομενικά ατελείωτη έκταση του βιτρό , όλα μοιάζουν να έχουν σχεδιαστεί για να σοκάρουν και να προκαλούν δέος στον θεατή.

Ο καθεδρικός ναός του Chartres είναι μια απόδειξη της αποφασιστικότητας και της θέλησης της ανθρωπότητας, που δημιουργήθηκε από ανθρώπους με κοινή πίστη σε έναν παντοδύναμο Θεό, τον οποίο προσπάθησαν να ανταγωνιστούν μέσω της εντολής τους σε πέτρα, μάρμαρο, σίδηρο, μόλυβδο, ξύλο και γυαλί. Οι άνθρωποι τεντώνουν το λαιμό τους κοιτάζοντας τον καθεδρικό ναό, αλλά το πραγματικό θαύμα μπορεί να βρεθεί κοιτάζοντας κάτω στο πάτωμα.

Εδώ βρίσκεται ο διάσημος λαβύρινθος του Σαρτρ , μια κυκλική, γεωμετρική πέτρινη κατασκευή που διαθέτει ένα ενιαίο, αλλά πολύπλοκο, κωνικό μονοπάτι που οδηγεί στο κέντρο. Με διάμετρο περίπου 13 επί 13 μέτρα (42,65 επί 42,65 πόδια), αυτός ο λαβύρινθος απλώνεται σε ολόκληρο τον σηκό του καθεδρικού ναού, γεμίζοντας πλήρως τον χώρο, ενώ έντεκα ομόκεντρα κυκλώματα καταλήγουν στο κέντρο του λαβύρινθου. Εάν επισκεφτείτε τον καθεδρικό ναό την Παρασκευή, οι καρέκλες αφαιρούνται και οι επισκέπτες μπορούν να δουν τον λαβύρινθο σε όλο του το μεγαλείο και να περπατήσουν το μονοπάτι του.

Λέγεται ότι ο λαβύρινθος στη Σαρτρ θεωρήθηκε ως εναλλακτική λύση στο ταξίδι στην Ιερουσαλήμ , μια εκδοχή του προσκυνήματος για όσους δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά το πραγματικό ταξίδι ή που ήταν πολύ αδύναμοι για ένα ταξίδι στους Αγίους Τόπους. Για το λόγο αυτό, ο λαβύρινθος έγινε γνωστός ως Chemin de Jerusalem , ο δρόμος της Ιερουσαλήμ.

Ωστόσο, όταν κοιτάξαμε αυτόν τον λαβύρινθο από τον αέρα, ανακαλύψαμε μια πολύ καθαρά καθορισμένη γεωμετρία. Ο λαβύρινθος χωρίζεται σε δύο μισά. Κάθε μισό έχει αυτό που φαίνεται να είναι τρεις βραχίονες που φτάνουν προς τα πάνω σε κάθε πλευρά του μικρού κύκλου που βρίσκεται στην καρδιά. Όταν κοιτάτε τον Καθεδρικό Ναό της Σαρτρ, κοιτάτε δύο καθρέφτες, 7-βραχίονες Menorah , με τον μικρό κύκλο στην καρδιά του να είναι το κοινό κεντρικό κερί.

Θυμίζει την εβραϊκή Μενόρα, όπως εμφανίζεται στην Κιβωτό του Τίτου στη Ρώμη, που απεικονίζει τα λάφυρα της λεηλασίας της Ιερουσαλήμ που μεταφέρθηκαν στους δρόμους της πόλης το έτος 70 μ.Χ. Η Μενόρα ήταν ο λυχνοστάτης με επτά κλάδους, που κατασκευάστηκε από τον Μωυσή σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Θεού από ένα μόνο τεμάχιο χρυσού, όπως ορίζεται στο βιβλικό βιβλίο της Εξόδου. Είναι ένα από τα πιο ιερά αντικείμενα του κόσμου και θεωρείται χαμένο από τον 5ο αιώνα μ.Χ.

Η ανακάλυψη έγινε ακόμη πιο ενδιαφέρουσα όταν ανακαλύψαμε ότι ο Σαρτρ δεν στέκεται μόνος του. Γνωρίζαμε έναν άλλο καθεδρικό ναό με λαβύρινθο στη Γαλλία, στην Αμιέν, και αποφασίσαμε να τον ελέγξουμε. Παρά το κολοσσιαίο μέγεθος (είναι το μεγαλύτερο στη Γαλλία), καταφέρνει να έχει μια λεπτή και λεπτή φύση, σε σχέση με την αναλογία 3:1 που χρησιμοποιείται στην κατασκευή του. Έχει πλάτος μόλις 15 μέτρα (49,2 πόδια), ενώ οι οροφές του είναι εκπληκτικά 45 μέτρα (147,64 πόδια).

Βρήκαμε και περπατήσαμε τον λαβύρινθο της Αμιένης. Είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με τον λαβύρινθο στη Σαρτρ , ίσως λίγο μικρότερο. Φαινόταν επίσης να ακολουθεί ακριβώς την ίδια διαδρομή, αν και είναι περισσότερο οκταγωνικό παρά στρογγυλό. Το πιο σημαντικό, παρατηρήσαμε ότι και εδώ, κοιτούσαμε δύο καθρέφτες Menorah που μας κοιτούσαν από το πάτωμα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στον καθεδρικό ναό της Αμιένης τράβηξε την προσοχή μας: ένα τεράστιο βιτρό τριαντάφυλλο πάνω από τη βόρεια πύλη παρουσίαζε ένα μεγάλο, ανάποδο πεντάκτινο αστέρι πενταγράμμου. Αυτό ήταν το σύμβολο που έπρεπε να ακολουθήσουν οι Knights of the Star; Και αν ναι, πού βρισκόταν το αντίστοιχό του με καθρέφτη από το έμβλημα του Βασιλιά Ιωάννη Β’; Σύντομα θα βρίσκαμε την απάντηση.

Η αναζήτηση του γιγαντιαίου πενταγράμμου του Saint Louis
Ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν δύο ακόμη καθεδρικοί ναοί στη Γαλλία με παρόμοιους λαβύρινθους που χτίστηκαν την ίδια εποχή, μεταξύ 1218 και 1280: Reims και Sens. Λέμε “παρόμοιοι” επειδή αυτές οι εκκλησίες είχαν επίσης λαβύρινθους, στους οποίους αναγνωρίσαμε δύο καθρέφτες με επτά χέρια. . Το καθένα ήταν ελαφρώς διαφορετικό, αλλά τα σχήματα ήταν αλάνθαστα.

Το Reims είναι ένα ιερό μέρος, όπου χρίστηκαν 33 βασιλιάδες της Γαλλίας. Ένας από αυτούς τους βασιλιάδες ένωσε τους λαβύρινθους καθεδρικούς ναούς που είχαμε εντοπίσει. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ’ της Γαλλίας , αργότερα αγιοποιήθηκε σε Άγιο Λουδοβίκο, παντρεύτηκε στο Σενς, χρίστηκε στη Ρεμς, μόνασε τη Σαρτρ και προέδρευσε ως δικαστής σε βασιλικές διαφορές στην Αμιένη.

Μέχρι τώρα είχαμε επίσης ανακαλύψει ότι αυτοί οι τέσσερις λαβύρινθοι καθεδρικοί ναοί βρίσκονταν σε έναν κύκλο που περικλείει ολόκληρη την πόλη του Παρισιού. Επιπλέον, φαινόταν να είναι τέσσερα σημεία ενός γιγαντιαίου πεντάκτινου αστέρα πενταγράμμου. Μετά από κάποιους υπολογισμούς αποφασίσαμε ότι το πέμπτο σημείο που έλειπε έπρεπε να είναι ο Καθεδρικός Ναός της Ρουέν, ένα άλλο γοτθικό αριστούργημα της ίδιας περιόδου. Αλλά προς μεγάλη μας απογοήτευση, ο διάσημος καθεδρικός ναός της Ρουέν είχε ή δεν είχε ποτέ λαβύρινθο, και δεν μπορέσαμε να βρούμε στοιχεία για ένα τεράστιο πεντάγραμμο.

Φεύγοντας από τη Ρουέν, ωστόσο, παρατηρήσαμε μια δεύτερη γοτθική εκκλησία κοντά (όπως αποδείχθηκε, η Ρουέν μπορεί να υπερηφανεύεται για τρεις υπέροχες γοτθικές εκκλησίες) και αποφασίσαμε να της δώσουμε μια ευκαιρία. Μόλις μπήκαμε σε αυτήν την εκκλησία, ξέραμε ότι είχαμε βρει το πέμπτο μας σημείο. Ένα γιγάντιο παράθυρο με τριαντάφυλλο πενταγράμμου μας κοιτούσε κάτω, αυτό στην όρθια θέση του, το είδωλο του καθρέφτη αυτού στην Αμιένη. Το όνομά του: η Εκκλησία του Αβαείου του St. Ouen, το όνομα που γνωρίζαμε από την ίδρυση του Τάγματος του Άστρου.

Αν και δεν υπάρχει λαβύρινθος στην εκκλησία του St. Ouen, η πρώιμη κατασκευή του διακόπηκε πολλές φορές και δεν έχουν διασωθεί σχέδια. Άρα, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν η πρόθεση να χτιστεί κι εδώ.

Βρήκαμε λοιπόν το αστέρι του Jean le Bon. Είναι περίπου το μέγεθος της Ολλανδίας, 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (15.444 τετραγωνικά μίλια), κάτι που είναι σχεδόν αδιανόητο. Θα μπορούσαν οι Γάλλοι να το γνώριζαν αυτό το 1100; Είχαν την τεχνολογία για να υπολογίσουν ένα σχήμα αυτού του μεγέθους;

Ο Λουδοβίκος Θ’, ο Άγιος Λουδοβίκος βασιλιάς της Γαλλίας, ο προ-προπάππος του Ζαν λε Μπον, μπορεί να μας άφησε μια άλλη μεγάλη ένδειξη. Στην καρδιά αυτού του πενταγράμμου, έχτισε το υπέροχο Αβαείο του Royaumont, το οποίο βοήθησε να κατασκευαστεί με τα χέρια του και όπου πέρασε περισσότερο χρόνο από οποιοδήποτε άλλο μέρος κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Το αβαείο περιελάμβανε μια εκκλησία που είχε κάτοψη σαν Μενόρα με τρεις εισόδους σε ένα κεντρικό κλίτος με επτά παρεκκλήσια διαμορφωμένα σε ημικύκλιο στο άκρο του. Πρέπει να ήταν ένας ιερός χώρος για αυτόν καθώς έθαψε εδώ τη γυναίκα του και μερικά από τα παιδιά του.

Η ιερότητα αυτού του τόπου γίνεται απολύτως ξεκάθαρη όταν σχεδιάζετε το πεντάγραμμο των καθεδρικών ναών του λαβύρινθου στον χάρτη της Γαλλίας με μια μόνο γραμμή, το μολύβι σας δεν αφήνει ποτέ το χαρτί. Αν ξεκινήσετε από το Sens, θα περάσετε από την Amiens, τη Chartres, τη Reims και το St. Ouen, και εκπληκτικά, θα έχετε γράψει τη λέξη SACRO ή «ιερό» στα λατινικά. Το πεντάγραμμο και το ιερό του όνομα δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρα. Οι επιπτώσεις είναι τόσο σημαντικές όσο και το ίδιο το αστέρι.

Οι πληροφορίες σε αυτό το άρθρο είναι μόνο μία από τις δεκάδες μεγάλες αποκαλύψεις στο βιβλίο «The Jerusalem Files: The Secret Journey of the Menorah to Oak Island» (Watkins / Penguin Random House) των Corjan Mol και Christopher Morford.
Το The Jerusalem Files είναι η αληθινή ιστορία δύο ιστορικών ερευνητών σε ένα πραγματικό κυνήγι θησαυρού, που παρακολουθούν την εκ νέου ανακάλυψη και το ταξίδι της θρυλικής Εβραϊκής Μενόρα από τη μεσαιωνική Ιερουσαλήμ στη σημερινή Βόρεια Αμερική, παρέχοντας συγκλονιστική μυστική ιστορία σε όλους όσους του αρέσουν οι πραγματικοί ντετέκτιβ ιστορικού μυστηρίου.