Η περιοχή της Σαουδικής Αραβίας, όπου βρίσκονται οι μυστηριώδεις νεολιθικές κατασκευές που ονομάζονται «Πύλες της Κόλασης», έχει περίπου 400 δομές που χρονολογούνται πριν από 9.000 χρόνια.
Εκτός από τεράστιες εκτάσεις άμμου και χαλίκι, το δυτικό μισό της Αραβικής Χερσονήσου φιλοξενεί τεράστια χωράφια λάβας γνωστά ως Χαράατ. Ένα τέτοιο πεδίο είναι το Harrat Khaybar, έκτασης 14.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το οποίο βρίσκεται περίπου 137 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Al Madinah (Μεντίνα).
Με άφθονα στοιχεία παλαιότερης ηφαιστειακής δραστηριότητας, αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ηφαιστειακά πεδία της Σαουδικής Αραβίας. Το ηφαιστειακό πεδίο σχηματίστηκε από εκρήξεις που συνέβησαν σε διάστημα πέντε εκατομμυρίων ετών, με το πιο πρόσφατο γεγονός να καταγράφεται μεταξύ 600 και 700 μ.Χ., σύμφωνα με τη NASA.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στοιχεία ότι κάποτε ζούσαν άνθρωποι εδώ, ανάμεσα στη ροή της λάβας, παρόλο που κάποτε ήταν ένα από τα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη.
Όταν οι δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν εκατοντάδες κατασκευές 9.000 ετών, οι ειδικοί έμειναν έκπληκτοι. Οι τοίχοι της Λίθινης Εποχής, που βρέθηκαν χτισμένοι σε ηφαιστειακά πεδία, ονομάστηκαν Πύλες της Κόλασης επειδή οι σύντομοι, χοντροί ενωτικοί σωροί τους από τούβλα έμοιαζαν με φραγμένες πύλες όταν τους κοιτούσαμε από ψηλά.
Μαζί με τις κατασκευές που μοιάζουν με πύλη, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν επίσης μια σειρά από αρχαίους τοίχους που έμοιαζαν με σχήματα χαρταετού και κυκλικές κατασκευές που έχουν ονομαστεί bullseyes και τροχοί, αντίστοιχα.
Οι λεγόμενοι «χαρταετοί της ερήμου» είναι ευρέως κατανοητό ότι είναι πέτρινοι φράχτες που πιθανότατα χρησιμοποιούνταν ως παγίδες ζώων.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση Γεωεπιστημών (EGU), είναι πιθανό αυτές οι κυνηγετικές παγίδες να μην έχουν σχεδιαστεί για να αιχμαλωτίζουν και να σκοτώνουν ζώα και μάλλον θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν μια πρώτη προσπάθεια εξημέρωσης ζώων.
Το Sydney Morning Herald ανέφερε για πρώτη φορά το 1977 ότι «αινιγματικοί κυκλικοί σχηματισμοί πέτρας, που θυμίζουν αυτούς που βρέθηκαν στην Ευρώπη, είναι διάσπαρτοι σε όλη αυτή την άνυδρη χώρα σε κορυφές λόφων και κοιλάδες απομακρυσμένες από την ανθρώπινη κατοίκηση».
Ωστόσο, μόνο με την πιο πρόσφατη ανάπτυξη δορυφορικών εικόνων, αυτοί οι σχηματισμοί αναγνωρίστηκαν ως υπολείμματα νεολιθικών κοινοτήτων.
Αν και οι γύρω φυλές Βεδουίνων είχαν από καιρό αναφερθεί στους πέτρινους σχηματισμούς, ο David Kennedy του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας ήταν ο πρώτος που τους τεκμηρίωσε στον τομέα της δυτικής αρχαιολογίας. Ο Κένεντι έχει εντοπίσει περίπου 400 πέτρινους τοίχους.
Οι μελέτες έχουν συμπεριλάβει αεροφωτογραφίες και έχουν τεκμηριώσει δομές που ονομάζονται «Mustatil», στα αραβικά για ορθογώνιο, στις περιοχές Khaybar και AlUla.
Ο Δρ Χιου Τόμας από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας μελέτησε την περιοχή, το 2022, είπε στο Arab News: «Η αρχαιολογική προσοχή στο παρελθόν ήταν στην Εύφορη Ημισέληνος, που διασχίζει την Ιορδανία, το Ισραήλ και μέχρι Συρία και πέρα, και λίγη αρχαιολογική προσοχή έχει δοθεί σε αυτό το πρώιμο υλικό της Σαουδικής Αραβίας.
«Η πραγματικότητα είναι ότι στη νεολιθική περίοδο αυτές οι περιοχές ήταν σημαντικά πιο πράσινες και θα υπήρχαν σημαντικοί πληθυσμοί ανθρώπων και κοπάδια ζώων».
Οι αρχαιολόγοι θεωρούν τώρα την περιοχή Khaybar «μοναδική» λόγω της μεγάλης ποικιλίας δομών και της εξαιρετικής διατήρησής τους από το άνυδρο τοπικό κλίμα.
Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφής ένδειξη για ποιο σκοπό μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί αυτές οι δομές. Μια θεωρία είναι ότι ήταν τελετουργικές κατασκευές, αλλά μέχρι στιγμής οι αρχαιολόγοι δυσκολεύονταν να βρουν έναν πρακτικό λόγο για την κατασκευή τους.
Φώτο NASA/CNES/Airbus, μέσω Google Earth
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news . Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
