Όταν Μέγα μετεωρίτης άνοιξε στα δύο την θάλασσα και έβρασε τους ωκεανούς της Γης

Το 2014, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τεράστιος μετεωρίτης προκάλεσε ένα τσουνάμι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία και θέρμανε τους ωκεανούς σε σημείο βρασμού.

Αυτός ο διαστημικός βράχος, 200 φορές μεγαλύτερος από αυτόν που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων, συγκρούστηκε με τη Γη όταν ο πλανήτης ήταν μόλις τριών δισεκατομμυρίων ετών. Οι επιστήμονες ταξίδεψαν στη Νότια Αφρική για να μελετήσουν το σημείο πρόσκρουσης.

Η ομάδα αποκάλυψε επίσης στοιχεία ότι οι μαζικές κρούσεις αστεροειδών δεν έφεραν μόνο καταστροφή στη Γη, αλλά συνέβαλαν επίσης στην άνθηση της πρώιμης ζωής.

«Γνωρίζουμε ότι μετά τη δημιουργία της Γης για πρώτη φορά, υπήρχαν ακόμη πολλά συντρίμμια που πετούσαν γύρω στο διάστημα που θα συνέτριβαν τη Γη», λέει η καθηγήτρια Nadja Drabon από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, η επικεφαλής συγγραφέας της νέας έρευνας. «Αλλά τώρα ανακαλύψαμε ότι η ζωή ήταν πραγματικά ανθεκτική στον απόηχο ορισμένων από αυτές τις γιγάντιες κρούσεις και ότι στην πραγματικότητα άνθισε και ευδοκίμησε».

Μέγα μετωρίτης

Ο μετεωρίτης S2 ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον μετεωρίτη που γνωρίζαμε αρχικά. Αυτός που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια είχε περίπου 10 χιλιόμετρα πλάτος, ή σχεδόν το ύψος του Έβερεστ. Αλλά ο S2 είχε πλάτος 40-60 km και η μάζα του ήταν 50-200 φορές μεγαλύτερη.

Έπληξε τα πρώτα χρόνια της Γης, όταν ο πλανήτης έμοιαζε πολύ διαφορετικός, έμοιαζε με υδάτινο κόσμο με λίγες μόνο ηπείρους να προεξέχουν από τη θάλασσα. Η ζωή ήταν απλή, αποτελούμενη από μικροοργανισμούς που αποτελούνταν από μεμονωμένα κύτταρα.

Το σημείο πρόσκρουσης στο Eastern Barberton Greenbelt είναι ένα από τα παλαιότερα μέρη στη Γη με υπολείμματα συντριβής μετεωρίτη. Η καθηγήτρια Ντράμπον ταξίδεψε εκεί τρεις φορές με τους συναδέλφους της. Οπλισμένοι άνδρες τους συνόδευαν για να τους προστατεύσουν από άγρια ​​ζώα όπως ελέφαντες ή ρινόκερους, ή ακόμα και λαθροθήρες στο εθνικό πάρκο.

‘Έψαχναν για σωματίδια σφαιριδίων ή μικροσκοπικά θραύσματα βράχου που είχαν μείνει από την πρόσκρουση. Χρησιμοποίησαν βαριοπούλες για να μαζέψουν εκατοντάδες κιλά βράχου και τα έφεραν πίσω στα εργαστήρια για ανάλυση.

Η ομάδα έχει ανακατασκευάσει την πρόσκρουση του μετεωρίτη S2 στη Γη. Δημιούργησε έναν κρατήρα 500 χιλιομέτρων και κονιορτοποίησε πετρώματα, σχηματίζοντας ένα ταχέως κινούμενο σύννεφο που περικύκλωσε την υδρόγειο. Ο καθηγητής Drabon το εξηγεί ως ένα σύννεφο λιωμένου βράχου που βρέχει από τον ουρανό αντί για σταγονίδια νερού.

Η πρόσκρουση προκάλεσε επίσης ένα τεράστιο τσουνάμι που σάρωσε όλη την υδρόγειο, διατάραξε τον πυθμένα της θάλασσας και πλημμύρισε τις ακτές.

Η έντονη ενέργεια που απελευθερώθηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα είχε παράξει μια τεράστια ποσότητα θερμότητας, οδηγώντας στο βρασμό των ωκεανών και προκαλώντας εξάτμιση έως και δεκάδων μέτρων νερού. Επιπλέον, θα είχε αυξήσει τη θερμοκρασία του αέρα έως και 100 βαθμούς Κελσίου. Ως αποτέλεσμα, οι ουρανοί θα είχαν σκοτεινιάσει καθώς γέμισαν με σκόνη και σωματίδια. Χωρίς το ηλιακό φως να φτάνει στην επιφάνεια, απλές μορφές ζωής στην ξηρά ή σε ρηχά νερά που βασίζονταν στη φωτοσύνθεση θα είχαν εξαλειφθεί.

Αυτό που ανακάλυψαν στη συνέχεια η καθηγήτρια Drabon και η ομάδα της ήταν εκπληκτικό. Τα πετρώματα έδειξαν ότι οι βίαιες διαταραχές παρέσυραν θρεπτικά συστατικά όπως ο φώσφορος και ο σίδηρος που τροφοδοτούσαν απλούς οργανισμούς.

«Η ζωή δεν ήταν μόνο ανθεκτική, αλλά στην πραγματικότητα ανέκαμψε πολύ γρήγορα και ευδοκίμησε».