Όλοι θυμόμαστε και έχουμε τραγουδήσει το «ήτανε ένα μικρό καράβι». Λίγοι έχουν αναρωτηθεί όμως ότι ο στίχος «να δούμε ποιος, ποιος ποιος θα φαγωθεί» ανάγεται σε μια πραγματική, φριχτή ιστορία του 19ου αιώνα.
Το γνωστό παιδικό άσμα, είναι αντιγραφή από το γαλλικό ομώνυμο τραγούδι («Il était un petit navire»), το οποίο παραπέμπει στην τραγική ιστορία της φρεγάτας «Μέδουσα», που ναυάγησε στις 2 Ιουλίου του 1816 στα ανοιχτά της Μαυριτανίας και οι επιζώντες έκαναν… πράξη το συγκεκριμένο αθώο φαινομενικά, στίχο. Επί αρκετές ημέρες, σε μία αυτοσχέδια σχεδία, θαλασσοπνίγονταν στην κυριολεξία, ενώ όταν «σώθηκαν όλες οι τροφές», παρατηρήθηκαν φαινόμενα κανιβαλισμού.
Τελικά από τους 400 ναυτικούς (που θα εποικούσαν τη Σενεγάλη), οι 10 που επέζησαν στα ανοιχτά των αφρικανικών ακτών, είχαν να διηγηθούν φριχτές ιστορίες για τον κλήρο που έριχναν για να δούνε ποιος, ποιος ποιος θα φαγωθεί…
Τι συνέβη στο καράβι
Όταν ξεκίνησε η πομπή προς το Πορ Λουί, ο κυβερνήτης του Μέδουσα, Ντιρουά ντε Σαμερί, αποφάσισε να ακολουθήσει τη δική του πορεία για να φτάσει πρώτος στον προορισμό. Ο Ντιρουά ήταν αριστοκράτης αλλά άπειρος ως καπετάνιος. Όχι μόνο δεν ακολούθησε τους κυβερνήτες των άλλων πλοίων, που ήταν έμπειροι αξιωματικοί, αλλά βασίστηκε στις συμβουλές ενός επιβάτη, που τον έπεισε ότι γνώριζε καλά τις θάλασσες και τους χάρτες. Όταν το πλοίο έφτανε στην Αφρική, έπλεε πολύ κοντά στις ακτές, με αποτέλεσμα να προσαράξει σε ξέρα. Αρχικά το πλήρωμα προσπάθησε να απομακρύνει τη Μέδουσα ώστε να συνεχίσει ξανά με ασφάλεια, αλλά δεν κατάφερε. Όλοι έπρεπε να εγκαταλείψουν το πλοίο, όμως, οι σωσίβιες λέμβοι δεν έφταναν για όλους.
Έτσι κατασκευάστηκε η «σχεδία της Μέδουσας», όπου ανέβηκαν 150 άνθρωποι. Η πρόχειρη κατασκευή ήταν δεμένη με τις λέμβους, όμως αποκόπηκε. Οι μακάβριες σκηνές που εκτυλίχθηκαν πάνω στη σχεδία απεικονίζονται στο διάσημο πίνακα «Η Σχεδία της Μέδουσας» του Γάλλου ρομαντικού ζωγράφου Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ.
Η σχεδία, χτυπημένη από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, έπλεε χωρίς προορισμό για 13 ημέρες. Τότε διαδραματίστηκαν φρικιαστικές σκηνές. Οι ναυαγοί δεν είχαν πλέον φαγητό. Πολλοί δεν άντεξαν και πέθαναν από την πείνα, τη δίψα και τις κακουχίες. Οι υπόλοιποι μέσα στην απελπισία τους και με το ένστικτο της επιβίωσης αναγκάστηκαν να φάνε τα πτώματα τα οποία πρώτα ξέραιναν στον ήλιο. Τη σχεδία εντόπισε το πλοίο «Άργος» και περισυνέλεξε ζωντανούς 15 επιβάτες, από τους οποίους έζησαν μόνο οι 10. Τα περιστατικά κανιβαλισμού που εκτυλίχθηκαν πάνω στη σχεδία έγιναν γνωστά από τις μαρτυρίες των επιζώντων. Έτσι ο στίχος «να δούμε ποιος θα φαγωθεί» έχει κυριολεκτική και μακάβρια σημασία.