Για ποιο λόγο ανάβουμε το καντήλι στο μνήμα;

Το άναμμα του καντηλιού είναι μια πράξη χριστιανικής ευλάβειας τόσο στα εικονοστάσια που έχουμε στα σπίτια μας όσο και στους τάφους των αγαπημένων μας. Το αναμμένο καντήλι ανακουφίζει τις ψυχές των κεκοιμημένων και μαζί με άλλες πράξεις ευλάβειας (π.χ. μνημόσυνα, προσευχές κλπ) φέρνει τις ψυχές τους πιο κοντά στη σωτηρία.

Ένα αναμμένο καντήλι συμβολίζει το σεβασμό και την τιμή προς τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους. Είναι μια συνήθεια όλων των πιστών, που φωτίζει το δρόμο προς την αρετή και τη συγχώρεση των αμαρτιών, τόσο των δικών μας όσο και των αγαπημένων μας, οι οποίοι πέρασαν πια στην αιώνια ζωή.

Άναμμα καντηλιού για φωτεινή πίστη
«Εγώ ειμί το φώς του κόσμου», είπε ο Ιησούς Χριστός. Το φως στο καντήλι που ανάβουμε μας θυμίζει αυτά τα λόγια καθώς και την αιώνια ζωή, τη ζωή του ανεσπέρου φωτός του Κυρίου μας. Ανάβουμε, λοιπόν, καντήλι στο μνήμα του αγαπημένου μας και προσευχόμαστε να βρεθεί μέσα στη χάρη του ανεσπέρου φωτός του Ιησού Χριστού.

Άναμμα καντηλιού & το παράδειγμα των Αγίων
Το καντήλι φωτίζει το χώρο, όπως οι ζωές των Αγίων δείχνουν το φωτεινό παράδειγμα για όλους τους πιστούς. Όπως είπε ο Απόστολος Παύλος, οι πιστοί είναι τέκνα φωτός και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Με ένα αναμμένο καντηλάκι επιβεβαιώνουμε ότι ο κεκοιμημένος ήταν κι αυτός τέκνο φωτός και προσευχόμαστε για τη γαλήνη της ψυχής του.

Το φως μας κρατά μακριά από σκοτεινές σκέψεις
Κάθε άνθρωπος έχει αδύναμες στιγμές και σκοτεινές σκέψεις έρχονται στο μυαλό του. Το φως του καντηλιού είναι εδώ για να διώξει τις σκέψεις αυτές και να μας βοηθήσει να προσευχηθούμε πάνω από το μνήμα του αγαπημένου μας. Το αναμμένο καντήλι μας θυμίζει ποιο είναι το πραγματικό μας μονοπάτι στη ζωή και μας επιτρέπει να βοηθήσουμε και τους εκλιπόντες να δεχθούν άφεση αμαρτιών.

Αναμμένο καντήλι & η έννοια της θυσίας
Το λάδι στο καντήλι θυσιάζεται για να κρατήσει τη φλόγα αναμμένη, όπως έκανε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός για να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. Σε κάθε μνήμα ένα αναμμένο καντήλι συμβολίζει τη σωτηρία του ανθρώπου από το Θεάνθρωπο και την προσδοκία της Ανάστασης νεκρών.

Άναμμα καντηλιού & προσωπική αυτοθυσία
Αν δεν φέρουμε τα φυτιλάκια και τα καρβουνάκια μας για να ανάψουμε οι ίδιοι το καντήλι με τα χέρια μας, έτσι και το φυτίλι στην καρδιά μας θα παραμείνει σβηστό, αν δεν αφήσουμε το Θεό να έχει παρουσία μέσα στην ψυχή μας. Για να αφήσουμε το Θεό να έρθει στη ζωή μας και να σώσει τους αγαπημένους μας που έφυγαν από τη ζωή, προσευχόμαστε με ταπεινότητα και σεμνότητα, ζητώντας συγχώρεση για τον εκλιπόντα.

Και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός συμβούλευε: «Αδελφοί μου, να μη λυπάσθε δια τούς αποθαμένους σας, αλλά, αν αγαπάς τον αποθαμένον σου, κάμε ό,τι ημπορέσης δια την ψυχήν του· σαρανταλείτουργα, μνημόσυνα, λειτουργίες, κερί, λιβάνι, λάδι, νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνη. Βάνει ο Θεός την ευσπλαγχνίαν του και τον σώνει τον αποθαμένον σας και τον βάνει εις τον Παράδεισον ή είναι ελαφροτέρα η κόλασίς του. Και όσες γυναίκες φορείτε λερωμένα διά τον αποθαμένον σας να τα εβγάλετε, διατί βλάπτετε και του λόγου σας, βλάπτετε και τους αποθαμένους σας».