Η ετυμολογία της λέξης “χαλβάς” προέρχεται από την αραβική λέξη حلوى ή hulw (χαλβά), που σημαίνει γλυκό.
Σύμφωνα με πηγές, πέρασε στην ελληνική παραδοσιακή κουζίνα τον 12ο αιώνα. Ωστόσο η δημοφιλία του χαλβά και η ευρεία κατανάλωσή του στην Ελλάδα, ξεκίνησε τον 20ο αιώνα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την έλευση των Μικρασιατών.
Υλικά για χαλβά σιμιγδαλένιο
400 γρ. σιμιγδάλι χονδρό
600 γρ. ζάχαρη
1 λίτρο νερό
2 ξύλα κανέλας
2-3 φέτες πορτοκαλιού
130 ml ελαιόλαδο
130 ml ηλιέλαιο
2 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
ξύσμα από 1 πορτοκάλι για το σερβίρισμα
Συνταγή για χαλβά σιμιγδαλένιο
-Βάζουμε σε μεσαία κατσαρόλα το νερό, τη ζάχαρη, τα ξύλα κανέλας και τις φέτες πορτοκαλιού να ζεσταθούν.
-Σιγοβράζουμε για 5 λεπτά και αφού η ζάχαρη έχει διαλυθεί τελείως κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε την κατσαρόλα στο μάτι.
-Σε άλλη μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και το ηλιέλαιο σε μέτρια φωτιά, προσέχοντας να μην κάψει.
-Ρίχνουμε το σιμιγδάλι χονδρό και το σοτάρουμε μέχρι να πάρει χρώμα και να ξανθύνει ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.
-Αναλόγως πόσο καβουρδισμένο το θέλουμε, το σοτάρουμε για 6-10 λεπτά.
-Προς το τέλος, ρίχνουμε την κανέλα σε σκόνη και ανακατεύουμε να ενσωματωθεί στο μείγμα.
Αποσύρουμε από τη φωτιά.
-Αφαιρούμε τα ξύλα κανέλας και τα πορτοκάλια από την κατσαρόλα με το σιρόπι.
Με μια κουτάλα για σούπα ρίχνουμε σταδιακά το ζεστό σιρόπι στο μείγμα σιμιγδαλιού, προσέχοντας να μην καούμε.
-Ανακατεύουμε με μια κουτάλα και ξαναβάζουμε την μεγάλη κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά.
-Ανακατεύουμε για 2-3 λεπτά ακόμα το τελικό μείγμα, μέχρι να αρχίσει να σφίγγει ο χαλβάς.
-Μεταφέρουμε τον χαλβά σε ατομικές φόρμες ή μια μεγάλη.
-Αφήνουμε τον σιμιγδαλένιο χαλβά να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου 30-40 λεπτά και αναποδογυρίζουμε σε πιατέλα ή ατομικά πιάτα.
-Πασπαλίζουμε με κανέλα και λίγο ξύσμα πορτοκαλιού και σερβίρουμε.
