Πόσο πληρώνεσαι στην Ευρώπη; Η κατάταξη των μέσων μισθών

Πόσο αξίζει ο μισθός σου στην Ευρώπη; Η αλήθεια πίσω από τους αριθμούς

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν αυτό που κερδίζεις είναι αρκετό σε σχέση με τους Ευρωπαίους συναδέλφους σου; Οι διαφορές στους μισθούς μεταξύ των χωρών της ΕΕ είναι γνωστές, αλλά τι συμβαίνει όταν λάβουμε υπόψη το κόστος ζωής;

Η αγοραστική δύναμη: Ο κρυφός παράγοντας

Όταν συγκρίνουμε μισθούς, δεν αρκεί να κοιτάξουμε μόνο τους ακαθάριστους αριθμούς. Το κόστος ζωής ποικίλλει σημαντικά από χώρα σε χώρα, κάνοντας ένα ευρώ στην Ιρλανδία να μην ισοδυναμεί με ένα ευρώ στην Ελλάδα. Για να έχουμε μια πιο ακριβή εικόνα, πρέπει να λάβουμε υπόψη την αγοραστική δύναμη, δηλαδή τι μπορείς να αγοράσεις με τα χρήματα που κερδίζεις.

Τι μας λένε τα στοιχεία της Eurostat;

Η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει αναπτύξει έναν νέο δείκτη για τη σύγκριση των μισθών σε όλη την ΕΕ: τον μέσο ετήσιο προσαρμοσμένο μισθό πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο. Αυτός ο δείκτης λαμβάνει υπόψη το κόστος ζωής σε κάθε χώρα, δίνοντάς μας μια πιο ρεαλιστική εικόνα της αξίας του μισθού μας.

Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2023, ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο κυμαινόταν από 13.503 ευρώ στη Βουλγαρία έως 81.064 ευρώ στο Λουξεμβούργο, με τον μέσο όρο της ΕΕ να είναι 37.863 ευρώ.

Εννέα κράτη μέλη ανέφεραν μισθούς πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ 17 χώρες έπεσαν κάτω. Η Ολλανδία δεν συμπεριλαμβάνεται στα δεδομένα λόγω διαφορών στη μεθοδολογία.

Εκτός από το Λουξεμβούργο, ο προσαρμοσμένος μέσος μισθός ήταν πάνω από 50.000 ευρώ σε πέντε ακόμη χώρες. Περιλάμβαναν: Δανία (67.604 €), Ιρλανδία (58.679 €), Βέλγιο (57.989 €), Αυστρία (54.508 €) και Γερμανία (50.988 €).

Η Φινλανδία, η Σουηδία και η Γαλλία κατατάσσονται επίσης πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ.

Στο κάτω μέρος, τη Βουλγαρία ακολουθούν η Ουγγαρία (16.895 ευρώ), η Ελλάδα (17.013 ευρώ), η Ρουμανία (17.739 ευρώ), η Πολωνία (18.054 ευρώ) και η Σλοβακία (19.001 ευρώ), όλες με ετήσιους μισθούς κάτω των 20.000 ευρώ.

Η Ιταλία και η Ισπανία πέφτουν κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ, με ετήσιους μισθούς περίπου 32.500 ευρώ.

Πώς μεταβάλλονται οι ανισότητες όταν προσαρμόζονται για την αγοραστική δύναμη;
Ο μέσος όρος των μισθών στο πρότυπο αγοραστικής δύναμης (PPS) παρέχει μια πιο δίκαιη σύγκριση, καθώς το κόστος διαβίωσης, ιδιαίτερα το κόστος στέγασης, ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.

Ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP): εξαλείφει την επίδραση των διαφορών στα επίπεδα τιμών μεταξύ των χωρών”. Το PPS είναι “μια τεχνητή νομισματική μονάδα”, όπου μια μονάδα PPS μπορεί θεωρητικά να αγοράσει την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών σε κάθε χώρα.

Κατά την εξέταση του μέσου ετήσιου προσαρμοσμένου μισθού πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο σε PPS, τα κενά είναι σημαντικά μικρότερα σε σύγκριση με τα ονομαστικά στοιχεία. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές σε ολόκληρη την ΕΕ. Για παράδειγμα, σε ονομαστικούς όρους, ο υψηλότερος μέσος μισθός ήταν εξαπλάσιος του χαμηλότερου, ενώ ο λόγος αυτός μειώνεται σε 2,5 φορές όταν προσαρμόστηκε για ΜΑΔ.

Η Ελλάδα κατέχει τη χαμηλότερη κατάταξη στο PPS
Ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο, μετρούμενος σε PPS, κυμάνθηκε από 20.525 στην Ελλάδα έως 53.745 στο Λουξεμβούργο. Σε ονομαστικά στοιχεία, η Ελλάδα κατετάγη τρίτη από το κάτω μέρος, αλλά είχε τη χειρότερη βαθμολογία στο PPS.

Σε αυτόν τον δείκτη, μόνο επτά χώρες ξεπέρασαν τον μέσο όρο της ΕΕ. Εκτός από το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία και η Αυστρία ανέφεραν μισθούς άνω των 45.000 PPS.

Η Ιρλανδία και η Γαλλία ήταν οι άλλες δύο χώρες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, με μισθούς PPS 41.581 και 39.110, αντίστοιχα.

Η Ιταλία είχε τον χαμηλότερο μισθό μεταξύ των «Μεγάλων Τεσσάρων» της ΕΕ, με 33.723 ΜΑΔ, ενώ η Ισπανία κατέγραψε ελαφρώς υψηλότερο ποσοστό με 35.774 ΜΑΔ, παραμένοντας και οι δύο κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ.

Βασικές τάσεις στους μέσους ευρωπαϊκούς μισθούς
Αναλύοντας τόσο τους ονομαστικούς μισθούς όσο και τους μισθούς PPS, προκύπτουν τα ακόλουθα βασικά ευρήματα:

Η Βόρεια και η Δυτική Ευρώπη ηγούνται σταθερά στους μέσους μισθούς, αλλά το πλεονέκτημά τους περιορίζεται στις ταξινομήσεις προσαρμοσμένες στο PPS

Η Ανατολική Ευρώπη βελτιώνεται ελαφρά στο PPS, αλλά οι μέσοι μισθοί παραμένουν σημαντικά χαμηλότεροι από τον μέσο όρο της ΕΕ σε αυτές τις χώρες μέλη

Η Νότια Ευρώπη αγωνίζεται και στις δύο μετρήσεις, με χαμηλούς μισθούς και περιορισμένη αγοραστική δύναμη.

Πώς άλλαξαν οι μέσοι μισθοί από το 2022 στο 2023;
Μεταξύ των 26 χωρών της ΕΕ, ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο μειώθηκε μόνο στη Σουηδία μεταξύ 2022 και 2023. Στη Σουηδία, ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 1.817 ευρώ, αντανακλώντας μείωση 4%. Ωστόσο, αυτή η μείωση οφείλεται στη μετατροπή της σουηδικής κορώνας σε ευρώ. σε τοπικό νόμισμα, οι μισθοί αυξήθηκαν ελαφρά.

Στην ΕΕ οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 2.225 ευρώ ή 6%.

Σε ονομαστικούς όρους, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και η Ιρλανδία σημείωσαν τις υψηλότερες αυξήσεις, ξεπερνώντας το καθένα τα 4.000 ευρώ, ενώ οι μέσοι μισθοί στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία αυξήθηκαν κατά λιγότερο από 1.000 ευρώ.

Εξετάζοντας τις αλλαγές σε ποσοστά, η Ρουμανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Λετονία και η Κροατία κατέγραψαν τις υψηλότερες αυξήσεις, με τους μέσους μισθούς να αυξάνονται περισσότερο από 15%.

Αντίθετα, οι αυξήσεις ήταν κάτω του 5% στη Μάλτα, την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Δανία, τη Φινλανδία και την Κύπρο.

Επαρκής μισθός για να ζεις αξιοπρεπώς στην Ε.Ε
Η Eurostat άρχισε να υπολογίζει τους “μέσους προσαρμοσμένους μισθούς πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο” μετά την υιοθέτηση της οδηγίας για τη μπλε κάρτα το 2021. Αυτή η μέτρηση χρησιμεύει ως κατώτατο όριο για τη χορήγηση αδειών εργασίας σε εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης σε εθνικό επίπεδο. Σύμφωνα με τα μεταδεδομένα της Eurostat: «Πρακτικά, ο δείκτης αντιπροσωπεύει έναν μισθό επαρκή για να ζεις αξιοπρεπώς σε ένα κράτος μέλος».

Ο μισθός αναπροσαρμόζεται μετατρέποντας τους μισθούς μερικής απασχόλησης σε ακαθάριστα ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης. Η μερική απασχόληση παραμένει σημαντική τάση στην Ευρώπη. Το 2023, το 17% των εργαζομένων ηλικίας 20-64 ετών στην ΕΕ εργάζονταν με μερική απασχόληση σύμφωνα με τη Eurostat. Το ποσοστό αυτό ήταν ακόμη υψηλότερο σε ορισμένες χώρες, όπως η Γερμανία στο 29% και η Ολλανδία στο 39%.