Σπουδαία ανακάλυψη έκαναν ερευνητές στην Ιορδανία, όπου βρέθηκε η «χαμένη» βυζαντινή πόλη Θαραίς.
Ένας ψηφιδωτός χάρτης του έκτου αιώνα που βρέθηκε στο εσωτερικό της ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στη Μήδαβας, οδήγησε τους αρχαιολόγους στην ανακάλυψη της αρχαίας βυζαντινής πόλης Θαραίς.
Ο αρχαίος χάρτης, ένας από τους αρχαιότερους σωζόμενους χάρτες των Αγίων Τόπων στον κόσμο, ανέφερε από καιρό τη Θαραίς, αλλά η τοποθεσία της παρέμενε άγνωστη μέχρι τώρα.
Η ανασκαφή διεξήχθη κοντά στο σημερινό χωριό El-ʿIrāq στο Κυβερνείο Karak.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Gephyra, ο επικεφαλής της ομάδας των αρχαιολόγων, Δρ Al-Rawahneh εξήγησε πώς η ομάδα του προσδιόρισε την τοποθεσία μεταξύ 2021 και 2024 χρησιμοποιώντας έρευνες πεδίου, ιστορικά αρχεία και τοπικές γνώσεις. Δήλωσε ότι το γεγονός ότι η Θαραίς είναι τόσο κυρίαρχο στο χάρτη της Madaba και η ανακάλυψη ενός κτιρίου βασιλικής εκκλησίας υποδηλώνουν ότι δεν ήταν μόνο ένα γεωργικό χωριό αλλά και ένας ιερός τόπος και ένας εμπορικός σταθμός ανάπαυσης.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στοιχεία βυζαντινού ναού τύπου βασιλικής, συμπεριλαμβανομένων θραυσμάτων ψηφιδωτών δαπέδων, μιας ορθογώνιας πέτρινης πόρτας και λίθων κατωφλίου που είναι συγκρίσιμα με εκείνα άλλων βυζαντινών θρησκευτικών κτιρίων.
Στον χώρο γύρω από την εκκλησία υπήρχε επίσης ένα ελαιοτριβείο, ένα σταφυλοπιεστήριο και ένας νερόμυλος, γεγονός που υποδηλώνει ότι το χωριό ήταν οικονομικά ανεξάρτητο.
Βρέθηκαν επίσης ελληνικές και λατινικές επιτύμβιες επιγραφές, ορισμένες από τις οποίες χρονολογούνται από τον πέμπτο έως τον έβδομο αιώνα μ.Χ.
Η θέση της Θαραίς μεταξύ του οροπεδίου του Μωαβίτη και της νοτιοανατολικής άκρης της Νεκράς Θάλασσας την τοποθέτησε σε στρατηγική θέση κατά μήκος των εμπορικών δρόμων που συνέδεαν τη Ζαγόρα (σημερινό Γκορ εσ-Σαφί) με την κεντρική Ιορδανία.
Σύμφωνα με την ανάλυση, η πόλη πιθανότατα εγκαταλείφθηκε από τον 7ο αιώνα μ.Χ. λόγω σεισμών, κλιματικών αλλαγών και της μετάβασης από τη βυζαντινή στην ισλαμική κυριαρχία.
