Τα όσα έγιναν στην Άρτα ανέδειξαν στο δημόσιο διάλογο το Σύνδρομο του Ξεχασμένου Μωρού, το οποίο σχετίζεται κατά βάση με τη στιγμιαία απώλεια μνήμης, λόγω στέρησης ύπνου ή άγχους, που μπορεί να οδηγήσει έναν γονιό στο να ξεχάσει το παιδί του στο αυτοκίνητο.
Η τραγωδία στην Άρτα με τον θάνατο του βρέφους που ξέχασε ο 37χρονος πατέρας του για ώρες στο αυτοκίνητό του έχει σοκάρει τη χώρα.
Το περιστατικό σημειώθηκε το πρωί της Τρίτης(09/05), όταν ο πατέρας πήρε το μόλις 5,5 μηνών παιδί του, προκειμένου να το μεταφέρει σε βρεφονηπιακό σταθμό και για λόγους που δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμη, ξέχασε το παιδί δεμένο στο παιδικό κάθισμα του αυτοκίνητου του και έφυγε.
Εν μέσω αυτής της σοκαριστικής υπόθεσης προκύπτει το εύλογο ερώτημα: Πώς θα μπορούσε ένας γονέας να ξεχάσει το ίδιο του το παιδί μέσα στο αυτοκίνητό του;
Το Σύνδρομο Ξεχασμένου Μωρού (Forgotten Baby Syndrome – FBS) είναι ένας όρος που οι περισσότεροι γονείς ελπίζω να μην έχουν ακούσει ποτέ. Αναφέρεται στην τυχαία εγκατάλειψη ενός μωρού ή μικρού παιδιού σε ένα κλειδωμένο αυτοκίνητο, συχνά με τραγικά αποτελέσματα.
H μεγάλη πλειονότητα των οικογενειών που βιώνουν αυτή την τραγωδία είναι στοργικοί γονείς και αφοσιωμένοι στην ανατροφή των παιδιών και συντετριμμένοι από αυτά τα ατυχήματα.
Το Σύνδρομο του Ξεχασμένου Μωρού είναι η ιατρική εξήγηση για το πώς ένας γονέας μπορεί να απομακρυνθεί από ένα αυτοκίνητο χωρίς να αντιληφθεί ότι το παιδί του παραμένει μέσα. Ο Dr. David Diamond, καθηγητής ψυχολογίας, μοριακής φαρμακολογίας και φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα στην Τάμπα, αφιερώνει χρόνο στην έρευνα της νευροβιολογίας του FBS. Σύμφωνα με τον Dr. Diamond, κάθε μέρα οι άνθρωποι εκτελούν εργασίες που γίνονται ρουτίνα, που περιλαμβάνουν λίγη συνειδητή σκέψη και ως εκ τούτου διέπονται από ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται κινητικός φλοιός. Ένα καλό παράδειγμα είναι η οδήγηση από τη δουλειά στο σπίτι κάθε μέρα χρησιμοποιώντας την ίδια διαδρομή. Τελικά, μπορούμε να το κάνουμε φαινομενικά χωρίς να σκεφτόμαστε. Ο Dr. Diamond εξηγεί, “στην πραγματικότητα, η κινητική μας μνήμη μας απελευθερώνει να σκεφτόμαστε το μέλλον, ενώ ολοκληρώνουμε την τρέχουσα εργασία”.
Στην περίπτωση του FBS, συχνά συμβαίνουν δύο πράγματα. Πρώτον, ο γονέας διαφοροποιείται από τη συνήθη ρουτίνα του. Για παράδειγμα, ένας γονέας που συνήθως δεν μεταφέρει ένα παιδί στον παιδικό σταθμό μπορεί να το κάνει αυτή τη μέρα. Στη συνέχεια, οδηγούν κανονικά στη δουλειά τους, με τον κινητικό φλοιό να ξεπερνά τον γνωστικό εγκέφαλο και να οδηγεί τον γονέα να ξεχνάει εντελώς ότι το παιδί του βρίσκεται στο πίσω κάθισμα. Συνεχίζουν την ημέρα τους χωρίς να θυμούνται την πρόθεσή τους να αφήσουν ένα παιδί και ανυπομονούν να δουν το παιδί το βράδυ.
gazzetta.gr