Η αρχική αισιοδοξία των δυτικών που ακολούθησε την πτώση της κυβέρνησης του πρώην προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ μετατράπηκε γρήγορα σε εφιάλτη.
Η λεγόμενη «Ηγεσία χωρίς αποκλεισμούς» του Ahmad al-Sharaa (Abu Mohammad al-Julani), που εξελέγη ως «πρόεδρος» από την πρώην θυγατρική της Αλ Κάιντα Hayat Tahrir al-Sham (HTS) και τις συμμαχικές μαχητικές φατρίες, καταρρίφθηκε δραματικά την περασμένη εβδομάδα μετά την ανεξέλεγκτη σφαγή των Σύριων Αλεβιτών από τα στελέχη του.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η μεταβατική διοίκηση στη Δαμασκό δεν κατευθύνει τις προσπάθειές της εναντίον των ισραηλινών δυνάμεων μόλις 20 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, ούτε εναντίον των Δρούζων στο νότο, ούτε καν εναντίον των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) στα βορειοανατολικά της χώρας.
Αντ ‘αυτού, ο πιο έντονος στόχος της είναι η μειονότητα των Αλεβιτών της Συρίας, η οποία αντιμετωπίζει απαγωγές – μερικές φορές πέντε ή 10 ατόμων την ημέρα – εκτελέσεις, εισβολές σε σπίτια, ακόμη και αναγκαστική ταπείνωση.
Στοχεύουμε τα «απομεινάρια του καθεστώτος»
Ενώ η κυβέρνηση Sharaa ισχυρίζεται ότι οι επιχειρήσεις της στοχεύουν «απομεινάρια του παλαιού καθεστώτος», η στρατιωτική καταστολή των Αλεβιτών που ξεκίνησε στις αρχές Μαρτίου γρήγορα κατέληξε σε ανοιχτές σφαγές αμάχων. Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR) που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, τουλάχιστον 973 Αλαουίτες πολίτες σφαγιάστηκαν μόνο στις 10 Μαρτίου.
Η κυβέρνηση που συνδέεται με το HTS δικαιολογεί τις ενέργειές της ως απαραίτητα μέτρα κατά της «ένοπλης βίας από τα υπολείμματα του καθεστώτος».
Στις 4 Μαρτίου, ανακοινώθηκε ότι «δύο μέλη του υπουργείου Άμυνας της Συρίας σκοτώθηκαν σε ένοπλη ενέδρα» στην αλαουιτική γειτονιά Datur στην παράκτια επαρχία της Λαττάκειας. Την επόμενη μέρα, οι δυνάμεις ασφαλείας εισέβαλαν στην περιοχή με στρατιωτικά οχήματα και άνοιξαν πυρ». Τέσσερις πολίτες, δύο οικοδόμοι και δύο σχολικοί φρουροί σκοτώθηκαν στη μάχη.
Η βία εξαπλώθηκε γρήγορα στην παράκτια περιοχή της Συρίας στις 6 Μαρτίου. Στο Daliyah, ένα χωριό Αλαουιτών κοντά στο Jableh στην επαρχία Ταρτούς, οι δυνάμεις ασφαλείας του HTS προσπάθησαν να συλλάβουν έναν 20χρονο άνδρα για ανάκριση – παρά το γεγονός ότι δεν είχε υπηρετήσει ποτέ στον συριακό στρατό. Οι τοπικοί ηγέτες, επιφυλακτικοί για προηγούμενες «ανακρίσεις» που είχαν καταλήξει σε εκτελέσεις, προσφέρθηκαν να μεσολαβήσουν για την παράδοσή του. Η προσφορά τους απορρίφθηκε.
Ο νεαρός άνδρας συνελήφθη βίαια, αλλά οι δυνάμεις ασφαλείας έπεσαν σε ενέδρα κατά την έξοδό τους, αφήνοντας 13 από αυτούς νεκρούς. Σε αντίποινα, η Δαμασκός ξεκίνησε έναν αδιάκριτο εναέριο βομβαρδισμό και βομβαρδισμό πυροβολικού σε χωριά των Αλεβιτών.
Η ναυτική νάση των Ρώσων στην Ταρτούς
Μαζικές διαμαρτυρίες ξέσπασαν στη συνέχεια στην επαρχία Ταρτούς – όπου βρίσκεται η ναυτική βάση της Ρωσίας. Οι διαδηλωτές εισέβαλαν στο γραφείο του κυβερνήτη και εμφανίστηκε ένα βίντεο που δείχνει ένα ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο να κάνει ελιγμούς για να αναγκάσει τα ελικόπτερα ασφαλείας της Συρίας να προσγειωθούν.
Η μεταβατική κυβέρνηση απάντησε με ενισχύσεις, ενώ ο υποστηριζόμενος από την Τουρκία Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) αναπτύχθηκε από το βορρά. Καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας του HTS άνοιξαν πυρ εναντίον διαδηλωτών, άρχισαν να εμφανίζονται ανησυχητικές αναφορές για σφαγές Αλεβιτών.
Εν μέσω της αναταραχής, μια μαχητική ομάδα Αλαουιτών που ονομάζεται «Ταξιαρχία Παράκτιας Ασπίδας» κήρυξε ένοπλη εξέγερση, ανακοινώνοντας το σχηματισμό του «Στρατιωτικού Συμβουλίου για την Απελευθέρωση της Συρίας». Η Δαμασκός επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας στην Ταρτούς και τη Λαττάκεια, ξεκινώντας μια σαρωτική στρατιωτική εκστρατεία. Αναφορές δείχνουν σημαντικές απώλειες μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας του HTS, καθώς ομάδες ανταρτών υποχώρησαν στο ορεινό έδαφος.
Η μοίρα των Αλεβιτών πολιτών
Σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένοι Αλαουίτες πολίτες κατέφυγαν σε ορεινές περιοχές, ενώ άλλοι αναζήτησαν καταφύγιο σε έμπιστους σουνίτες. Σχεδόν 2.000 Αλεβίτες έχουν καταφύγει στην αεροπορική βάση Hmeimim της Ρωσίας και χιλιάδες έχουν διασχίσει τα σύνορα στο Λίβανο. Ο Alexander Yuryevich, διοικητής των βάσεων της Ρωσίας στη Συρία, προειδοποίησε τις δυνάμεις ασφαλείας της Δαμασκού: «Αν επιτεθείτε στις βάσεις μας, θα γίνετε στάχτη».
Η τύχη των αμάχων που δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τη σφαγή είναι άγνωστη.
