Τα διαχρονικά μαθήματα ζωής που μας έδειξαν οι Σπαρτιάτες

Για την Αρχαία Σπάρτη και τον λιτό τρόπο ζωής έχουν γραφτεί πολλά. Τα αγόρια που γεννιόντουσαν προορίζονταν να γίνουν πολεμιστές και η μοναδική τους υποχρέωση ήταν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. «Ή θα νικήσεις στον πόλεμο ή δε θα γυρίσεις πίσω».

Μέχρι και σήμερα ο σπαρτιωτικός τρόπος ζωής γοητεύει και σοκάρει, με το αυστηρό πρόγραμμα να αποτελεί καθημερινότηττα. Η ανάπτυξή τους είχε να κάνει με σωματική εκγύμναση αλλά και με την απώθηση του φόβου. Η εκπαίδευση των Σπαρτιατών είναι μοναδική στα χρονικά και οι άνδρες έδιναν συγκεκριμένες συμβουλές στους μαθητευόμενους πολεμιστές, για να τους μετατρέψουν από παιδιά σε πολεμικές μηχανές.

Παρακάτω θα μάθεις ποιες ήταν οι συμβουλές, οι οποίες αν τις εφαρμόσεις στην καθημερινότητά σου θα γίνεις σίγουρα καλύτερος στη ζωή σου.

Μην τρέμεις την ήττα

Οι πολεμιστές ήταν συμφιλιωμένοι με την ιδέα του θανάτου. Από την πρώτη μέρα της ζωής τους, ήξεραν πως έπρεπε να παλέψουν για την πατρίδα τους. Όλοι μας κάποτε θα βιώσουμε την ήττα ή τον θάνατο και οφείλουμε να συμφιλιωθούμε με αυτό. Να πάρουμε τα μαθήματα που μας δίνει η ήττα και να απολαύσουμε τη ζωή με τους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάμε, όσο δεν έχουμε κλείσει τα μάτια.

Φρόντισε το σώμα σου

Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν άνδρα είναι να δαμάσει το σώμα του. Όχι απλώς να το γυμνάσει αλλά να ανακαλύψει την πειθαρχία και τη δύναμη και αυτό να το εφαρμόσει σε κάθε τομέα της ζωής του. Ο άνδρας οφείλει να σέβεται το σώμα του, να γυμνάζεται καθημερινά, να προσέχει τη διατροφή του και να έχει αντοχή για κάθε μάχη που θα δώσει στη ζωή του.

Εμπιστεύσου την καρδιά σου

Ο πολεμιστής που τα καταφέρνει είναι εκείνος που ακολουθεί αυτά που του προστάζει η ψυχή και η καρδιά του. Η λογική θα σε σώσει πολλές φορές αλλά στην κρίσιμη στιγμή οφείλεις να εμπιστευτείς την καρδιά σου. Δεν είναι απλώς το ένστικτο της επιβίωσης αλλά και ο δρόμος που θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο.

Κάθε μάχη είναι η τελευταία σου

Όταν δίνεις κάθε μάχη σαν να είναι η τελευταία σου, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να την κερδίσεις. Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία που θα σε κάνει να τα καταφέρεις και κάθε μέρα θα βρίσκεις το κίνητρο για να διεκδικείς. Το κίνητρο δεν βρίσκεται στον κόσμο αλλά μέσα σου. Στον ίδιο σου τον εαυτό. Από το πρωί που θα σηκωθείς από το κρεβάτι μέχρι την στιγμή που ξαπλώσεις για να ξεκουραστείς. Μικρές καθημερινές νίκες μέσα στην ημέρα θα σε οδηγήσουν στη μεγάλη νίκη.

Οι Σπαρτιάτες μπορεί να εκπαιδεύτηκαν για πόλεμο αλλά οι συμβουλές τους για τη ζωή οφείλεις να τις ακολουθήσεις. Είναι εκείνες που θα σε κάνουν καλύτερο και θα σε οδηγήσουν στην επιτυχία αναφέρει το ratpack

Τι περιελάμβανε η Σπαρτιατική αγωγή

Με τον όρο Σπαρτιατική αγωγή εννοούμε τη στρατιωτική (κυρίως) εκπαίδευση των αγοριών στην αρχαία Σπάρτη, η οποία ξεκινούσε στην ηλικία των 7 ετών και ολοκληρωνόταν με την ενηλικίωση τους. Η εκπαίδευση των αγοριών στην αρχαία Σπάρτη χαρακτηρίστηκε από σκληρή πειθαρχία και υπακοή στους νόμους.

Πρώτη δοκιμασία

Ο Πλούταρχος, στο βιβλίο «Λυκούργος» από τη συλλογή «Βίοι Παράλληλοι», αναφέρει πως το νεογέννητο εξεταζόταν από τη μητέρα του, η οποία το έπλυνε με κρασί αντί με νερό για να ελέγξει την κράση του. Αργότερα, ο πατέρας οδηγούσε το παιδί στη Λέσχη, η οποία αποτελείτο από τους γέροντες της πόλης.

Αν το νεογέννητο είχε κριθεί υγιές από τη Λέσχη, τότε έμενε μαζί με την οικογένεια του μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως οι γονείς και οι τροφοί άφηναν τα παιδιά να κυκλοφορούν γυμνά, ενώ τους μάθαιναν να είναι λιτοδίαιτα, να μην φοβούνται το σκοτάδι ή αν μείνουν μόνα τους, να μην κλαίνε και να μην έχουν καπρίτσια. Επίσης, οι πατέρες φρόντιζαν να παίρνουν μαζί τους τα αγόρια στα φειδίτια, τα οποία ήταν κοινές τράπεζες των Σπαρτιατών, έτσι ώστε τα αγόρια να συνηθίσουν τον λιτό τρόπο ζωής των Σπαρτιατών.

Εκπαίδευση

Στην ηλικία των 7 ετών, η πολιτεία αναλάμβανε την ανατροφή των αγοριών. Τα αγόρια χωρίζονταν σε ομάδες, γνωστές ως αγέλες, οι οποίες ήταν χωρισμένες σε ίλες (64 αγόρια). Οι αγέλες ήταν υπό την εποπτεία του παιδονόμου, ο οποίος κατείχε υψηλή θέση στη σπαρτιατική κοινωνία. Βοηθοί του ήταν οι μαστιγοφόροι, σκοπός των οποίων ήταν να επιβάλουν σκληρή πειθαρχία στα παιδιά. Όσον αφορά την αγέλη (ή αλλιώς βούα), αρχηγός ήταν ο αγελάρχης, δηλαδή ένας νέος που είχε επιδείξει περισσότερη κατανόηση και περισσότερο θάρρος κατά τη διάρκεια των ασκήσεων.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, τα υπόλοιπα παιδιά έπρεπε να μιμηθούν τον αγελάρχη, να εκτελούν τις διαταγές του και να τιμωρούνται απ’ αυτόν. Επίσης, σύμφωνα με σύγχρονους μελετητές, στην εκπαίδευση των νεαρών συμμετείχε και ένας είρενας, συνετός και γενναίος νέος, ο οποίος είχε συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας του. Ο είρενας παρακολουθούσε τις μάχες των αγοριών και τα χρησιμοποιούσε ως δούλους στο σπίτι του, τα μεγαλύτερα αγόρια αναλάμβαναν να φέρνουν ξύλα, ενώ τα μικρότερα έφερναν λαχανικά.

Στρατιωτική θητεία

Η στρατιωτική θητεία των Σπαρτιατών ξεκινούσε όταν έκλειναν το 20ο έτος της ηλικίας τους. Μέχρι τότε, τα αγόρια γυμνάζονταν συνεχώς και μάθαιναν να ζούν λιτά. Η γυμναστική περιλάμβανε τρέξιμο, πήδημα, πέταγμα ακοντίου και δίσκου. Επίσης, τα αγόρια έπρεπε να αντέχουν στον πόνο, στις ελλείψεις φαγητού και νερού, στο κρύο και στην έλλειψη ύπνου. Κατά τον Πλούταρχο, μετά το 12ο έτος, οι νεαροί απαλάσσονταν από τον χιτώνα και φορούσαν ένα μανδύα που τους χορηγούσε η πόλη για ολόκληρη τη χρονιά.

Τα αγόρια δεν μπορούσαν να κάνουν ζεστό μπάνιο και κοιμούνταν πάνω σε καλαμιές, τις οποίες συγκέντρωναν στον Ευρώτα. Στην εκπαίδευση των νεαρών συμμετείχαν και γέροντες, οι οποίοι οργάνωναν αγώνες μεταξύ των νεαρών και σκόπιμα τους μάλωναν, έτσι ώστε να μάθουν αν είναι θαρραλέοι ή όχι. Όσον αφορά τα γράμματα και τις τέχνες, οι Σπαρτιάτες μάθαιναν να μιλάνε λίγο, αλλά επί της ουσίας – αυτή η τεχνική έγινε γνωστή ως λακωνιζείν. Επιπλέον, τα αγόρια μάθαιναν στρατιωτικά ποιήματα, πολεμικά τραγούδια, αποσπάσματα από τα έργα του Ομήρου και χορούς.