Οι επιστήμονες παρουσίασαν πρόσφατα τα πλάνα τους για το λιώσιμο της Σελήνης.
Τα σχέδια αυτά δεν είναι ιδέα «τρελών επιστημόνων», αλλά της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), η οποία υποστηρίζει ότι η αναδιαμόρφωση της βραχώδους επιφάνειας του φεγγαριού με πανίσχυρα λέιζερ θα μπορούσε να είναι το μυστικό ώστε να γίνει κατοικήσιμο για τους ανθρώπους.
Μπορεί να θυμόσαστε τον παράτολμο ισχυρισμό της NASA ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κατοικήσουν στο φεγγάρι μέχρι το 2040. Προηγουμένως, όμως – μόλις το 2025 – η αποστολή Artemis της διαστημικής υπηρεσίας αναμένεται να μεταφέρει αστροναύτες σε συντομότερα ταξίδια στη Σελήνη, όπου θα πατήσουν «διαστημικές μπότες» στο έδαφος για πρώτη φορά από τη δεκαετία του ’70.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σχετικά με την κατασκευή δρόμων στο φεγγάρι, η ESA διευκρινίζει ότι οι παλαιότερες αποστολές παρεμποδίστηκαν από τη σκόνη του φεγγαριού. Η σκόνη αυτή είναι τοξική για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα κολλώδης, δεδομένου ότι είναι ηλεκτρικά φορτισμένη από τη διαρκή ακτινοβολία του ήλιου.
Είναι επίσης ιδιαίτερα λειαντική. Στην εποχή του Apollo, διέβρωσε τις διαστημικές στολές και έφραξε σημαντικά μηχανήματα. Οι μόνιμες εγκαταστάσεις που θα δημιουργήσουμε στο μέλλον θα μπορούσαν να έχουν ακόμη χειρότερη μοίρα.
Η μείωση της σεληνιακής σκόνης που αιωρείται γύρω μας και συχνά εκτοξεύεται από την προσγείωση των διαστημοπλοίων είναι προφανώς αναγκαία, αν σκοπεύουμε να εδραιώσουμε οποιαδήποτε μακροχρόνια παρουσία στο φεγγάρι. Ένας τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι μέσω της πλακόστρωσης της επιφάνειας, ιδίως στα σημεία όπου τα διαστημόπλοια προσγειώνονται ή τα οχήματα διασχίζουν το κατακερματισμένο έδαφος.
Ένα από τα προβλήματα με την επίστρωση στο φεγγάρι είναι ότι θα μπορούσε να είναι η πολύ δύσκολη (ή κοστοβόρα) μεταφορά των υλικών που χρησιμοποιούμε στη Γη. Η NASA πρόσφατα έκανε πειράματα, εφαρμόζοντας την ιδέα της τρισδιάστατης εκτύπωσης κατασκευών από «σκυρόδεμα» που παρασκευάζεται από την ίδια τη σκόνη του φεγγαριού, ενώ το πλάνο της ESA θα μπορούσε να είναι η αξιοποίηση των διαθέσιμων υλικών με παρόμοιο τρόπο.
Το σχέδιο PAVER του οργανισμού περιλαμβάνει το λιώσιμο κηλίδων φεγγαρόσκονης με τη βοήθεια της δύναμης του ήλιου, εστιάζοντας μέσω ενός φακού που έχει διάμετρο μόλις μερικά μέτρα. Ένα μοτίβο σύμπλεξης αυτού του λιωμένου σεληνιακού υλικού θα μπορούσε θεωρητικά να σχηματίσει μια σκληρή επιφάνεια για δρόμους ή προσγειώσεις.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news . Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter