Μια διεθνής ομάδα ειδικών έκανε μια συναρπαστική ανακάλυψη στα ανοικτά των ακτών της Ιταλίας. Έχουν αποκαλύψει ένα τεράστιο απόθεμα αρχαίου γλυκού νερού βαθιά κάτω από τα βουνά της Σικελίας.
Η ανακάλυψη έγινε δυνατή με τη χρήση χαρτών, δεδομένων και τρισδιάστατης μοντελοποίησης. Αυτή η πρωτοποριακή ανακάλυψη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει ζωές.
Το υδάτινο σώμα βρίσκεται περίπου 2.400 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, κάτω από τα βουνά Hyblaean στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού. Χωράει περίπου 17,3 κυβικά χιλιόμετρα νερού. Οι ερευνητές εικάζουν ότι το νερό έχει παγιδευτεί εκεί τα τελευταία 6 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό το απόθεμα νερού θα μπορούσε ενδεχομένως να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις νερού στην περιοχή.
Η λεκάνη της Μεσογείου, όπου βρίσκεται το νησί της Σικελίας, αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Λόγω του ήδη ξηρού κλίματος και της ευπάθειας στις παράκτιες πλημμύρες, η περιοχή είναι πιθανό να γίνει ακόμη πιο ζεστή και ξηρότερη τα επόμενα χρόνια. Αυτό έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα πόσιμου νερού, καθώς μπορεί να γίνει σπάνιο στο μέλλον.
Οι γεωεπιστήμονες και οι χημικοί έκαναν αυτή την συναρπαστική ανακάλυψη που θα μπορούσε ενδεχομένως να αντιμετωπίσει την κρίση του νερού στη νότια Ιταλία, με το υπόγειο κοίτασμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή πόσιμου νερού.
Σύμφωνα με μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, η ανακάλυψη ενός τεράστιου και καλά διατηρημένου υπόγειου υδατικού συστήματος έχει σημαντικές θετικές επιπτώσεις ως μη συμβατική πηγή πόσιμου νερού. Αυτό είναι ιδιαίτερα πολύτιμο καθώς πολλές περιοχές πάσχουν απο λειψυδρία κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου, όπως το Μαρόκο, η Τυνησία, η Αίγυπτος, ο Λίβανος και η Τουρκία.
«Οι γεωλογικές συνθήκες και οι παράγοντες ελέγχου που υπάρχουν στην περιοχή μελέτης μας βρίσκονται επίσης σε άλλα μέρη της περιοχής της Μεσογείου, όπως η πλατφόρμα ανθρακικού άλατος της Αδριατικής και η πλατφόρμα της Απουλίας στην Ιταλία και η πλατφόρμα Nara στην Τυνησία. Αυτές οι περιοχές μπορεί επίσης να περιέχουν εκτεταμένα, βαθιά ανανεωμένα υπόγεια ύδατα που φιλοξενούνται σε ανθρακικούς υδροφορείς»τόνισαν οι επιστήμονες.
Η ομάδα θεωρεί ότι ο βαθύς υδροφορέας του Υβλαίου μπορεί να συνδέεται με την κρίση αλατότητας της Μεσσηνίας, ένα γεωλογικό γεγονός που διήρκεσε περίπου 700.000 χρόνια και είχε ως αποτέλεσμα την σχεδόν πλήρη ξήρανση της λεκάνης της Μεσογείου. Αυτή η κρίση προέκυψε λόγω του κλεισίματος του στενού του Γιβραλτάρ, ενός στενού υδάτινου περάσματος που χωρίζει την Ευρώπη από την Αφρική και συνδέει τον Ατλαντικό Ωκεανό με τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Πιστεύεται ότι η κρίση τελείωσε πριν από περίπου 5,33 εκατομμύρια χρόνια, όταν μια μεγάλη πλημμύρα ξαναγέμισε ξαφνικά τη λεκάνη και την επανασύνδεσε με τον Ατλαντικό μέσω του Στενού του Γιβραλτάρ.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news . Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
