ΤΟ 1922, ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΜΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΚΑΡΤΕΡ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΤΟΥΤΑΚΧΑΜΩΝ, ΕΝΟΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ ΦΑΡΑΩ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ ΚΑΤΑ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ 18ΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ.
Βρίσκεται στην Κοιλάδα των Βασιλέων στη δυτική όχθη του Νείλου απέναντι από τη Θήβα (σημερινό Λούξορ), ο τάφος, KV62, θάφτηκε σε σωρούς συντριμμιών.
Η ανακάλυψη προκάλεσε φρενίτιδα στα μέσα ενημέρωσης, αποκαλύπτοντας 5.398 αντικείμενα που περιελάμβαναν: ένα συμπαγές χρυσό φέρετρο, μάσκα προσώπου, θρόνους, τόξα τοξοβολίας, τρομπέτες, ένα δισκοπότηρο λωτού, δύο φετίχ Imiut, πάγκους με χρυσό, έπιπλα, φαγητό, κρασί, σανδάλια και φρέσκα λινά. εσώρουχα.
Μεταξύ των τεχνουργημάτων ήταν ένα σετ από σιδερένιες λεπίδες που μοιάζουν με το PeseshKaf, ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται στην «τελετή ανοίγματος του στόματος», ένα τελετουργικό που εκτελούνταν για τον νεκρό για να μπορούν να αναπνέουν, να μιλάνε, να φάνε και να πίνουν στη μετά θάνατον ζωή.
Μία από αυτές τις λεπίδες είναι ένα σιδερένιο στιλέτο με μια διακοσμητική χρυσή θήκη, που κατασκευάστηκε επιδέξια από έναν αρχαίο μεταλλουργό.
Τα Αρχεία Χάουαρντ Κάρτερ περιγράφουν το στιλέτο ως λεπτής κατασκευής λεπίδα από ομοιογενές μέταλλο, ενώ η λαβή είναι φτιαγμένη από λεπτό χρυσό και είναι διακοσμημένη με cloisonné, που καταλήγει σε ένα κρύσταλλο. Στη μία πλευρά της χρυσής θήκης υπάρχει ένα μοτίβο λουλουδιών με κρίνα, ενώ στην άλλη ένα σχέδιο από φτερά που καταλήγουν σε κεφάλι τσακαλιού.
Παραδείγματα στην Αίγυπτο σύγχρονης τήξης κατά τη διάρκεια της 18ης Δυναστείας για την παραγωγή σιδήρου είναι πολύ σπάνια και πιθανότατα παρήγαγε σίδηρο χαμηλής ποιότητας για να σφυρηλατηθεί σε πολύτιμα αντικείμενα. Καθώς οι άλλες λεπίδες που βρέθηκαν στον τάφο είναι σχετικά ακατέργαστες, πολλοί μελετητές προτείνουν ότι το διακοσμητικό στιλέτο εισήχθη στην Αίγυπτο ίσως ως βασιλικό δώρο από μια γειτονική περιοχή ή βασίλειο.
Διπλωματικά έγγραφα (οι επιστολές Amarna), που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα π.Χ. αναφέρουν βασιλικά δώρα φτιαγμένα από σίδηρο που δόθηκαν στους Φαραώ της Αιγύπτου πριν από τη βασιλεία του Τουταγχαμών. Είναι ενδιαφέρον ότι ένα από αυτά τα έγγραφα σημειώνει ότι ο Tushratta, ο βασιλιάς των Mitanni, έστειλε σιδερένια αντικείμενα στον Amenhotep III (πιθανώς τον παππού του Τουταγχαμών), ο οποίος αναφέρει σιδερένιες λεπίδες στους καταλόγους.
Από τη δεκαετία του 1960, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η περιεκτικότητα σε νικέλιο στη λεπίδα ήταν ενδεικτική μετεωρικής προέλευσης, με μια πιο πρόσφατη μελέτη το 2016 που προέκυψε από ανάλυση φασματόμετρου φθορισμού ακτίνων Χ, που δείχνει ότι η σύνθεση της λεπίδας είναι κυρίως σίδηρος (Fe), 10,8% νικέλιο (Ni) και 0,58% κοβάλτιο (Co).
Αυτή η μελέτη συνέκρινε τη σύνθεση της λεπίδας με 11 μετεωρίτες γνωστών συνθέσεων και 11 πιστοποιημένα υλικά αναφοράς χάλυβα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η σύνθεση και η ομοιογένεια της λεπίδας συσχετίζονται στενά με τη σύνθεση και την ομοιογένεια του μετεωρίτη από μια πηγή εξωγήινης προέλευσης.
Αυτό υποστηρίζεται περαιτέρω από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, η οποία διεξήγαγε μια χημική ανάλυση και υποδηλώνει ότι ο μετεωρίτης πηγής της λεπίδας είναι ο οκταεδρίτης, μια από τις πιο κοινές δομικές κατηγορίες μετεωριτών σιδήρου.