Κι όμως… Τα “ταπεινά” χόρτα που βρίσκουμε άπλετα στην ύπαιθρο ή καλλιεργούμενα τα αγοράζουμε από τις λαϊκές και τα μάρκετ, είναι εκτός από νόστιμα και μία ισχυρότατη υπερτροφή δίνοντάς μας ένα σπουδαίο αντιοξειδωτικό όπλο.
Αυτό σημειώνει σε ανάρτησή του, ο καθηγητής Βιοχημείας – Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, γράφοντας τα εξής: “Τα χόρτα στην Κρήτη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες, στα βραστά, στα γιαχνερά και στα τηγανητά, όπως η μολόχα ή η φτέρη (που κάνει μια ωραία τεμπούρα ελληνικού τύπου!). Αυτά ευδοκιμούν ανάλογα με τις φάσεις της σελήνης και εμφανίζονται στους αγρούς σε διαφορετικές ημερομηνίες, ανάλογα με την ηλιοφάνεια και την εποχή. Είναι σημαντικό να μην τα αφαιρούμε από το χώμα με σκαλιστήρι αλλά να σκύβουμε και προσεκτικά να τα κόβουμε 1-2 εκατοστά πάνω από το χώμα, με κοφτερό μαχαιράκι και πάντα συλλέγοντας μόνο όσα πρόκειται να μαγειρέψουμε. Εξάλλου, τα βλασταράκια τους είναι αυτά που έχουν απορροφήσει την περισσότερη ηλιοφάνεια και έχουν γίνει πιο θρεπτικά και νόστιμα. Τα χόρτα κρατάνε πολλές μέρες στο ψυγείο, διπλωμένα σφιχτά σε εφημερίδα.
Αν υποθέσουμε οτι μιλάμε για superfoods που μας σερβιρουν ξενοφερτα τυπου πρασινο τσαι, και ενα σωρο αλλες συνταγες τα αγρια Ελληνικα χορτα οπως δειχνει προσφατη μελετη μας σε συνεργασια με το εργαστηριο του καθ. Λ.Σκαλτσουνη απο τη Φαρμακευτικη Αθηνων, ειναι δεκα φορες πιο ισχυρα αντιοξειδωτικα απο καθε αλλο φυτικο του πλανητη. Ενα πιατο χορτα 2 φορες την εβδομαδα (ολα τα αγρια χορτα ειναι εξαιρετικα).”
