Βρέθηκε νεολιθικός τάφος «ζόμπι» ηλικίας 4.200 ετών

Αρχαιολόγοι στο Oppin της Σαξονίας-Άνχαλτ της Γερμανίας ανακάλυψαν έναν αξιοσημείωτο τάφο 4.200 ετών που ρίχνει φως στις αρχαίες ταφικές πρακτικές. Ο τάφος, που χρονολογείται από τη νεολιθική περίοδο, ονομάζεται τάφος «ζόμπι». Το άτομο θάφτηκε με μια μεγάλη πέτρα τοποθετημένη στην κορυφή του σώματος για να αποφευχθεί οποιαδήποτε προσπάθεια, υποδηλώνοντας μια προσπάθεια να αποτραπεί ο νεκρός από το να «επιστρέφει στη ζωή» και να προκαλέσει αναστάτωση.

Αυτή η ανακάλυψη παρέχει πολύτιμες γνώσεις για τις πεποιθήσεις και τα τελετουργικά γύρω από τον θάνατο και τη μετά θάνατον ζωή κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, προσφέροντας μια ματιά στις πολιτιστικές και πνευματικές πρακτικές των προγόνων μας.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της ανασκαφής Uwe Moos, το θαμμένο άτομο είναι ένας ενήλικος άνδρας, που εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 40 και 60 ετών. Το σώμα του είναι τοποθετημένο στην αριστερή πλευρά, με τα πόδια λυγισμένα και στραμμένα προς τα ανατολικά. Σημειωτέον, μια σημαντική πέτρα με μήκος περίπου ένα μέτρο, πλάτος 50 εκατοστά και ύψος 10 εκατοστών βρίσκεται στα πόδια του. Αυτή η λεπτομερής περιγραφή παρέχει κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με τη θέση και τα φυσικά χαρακτηριστικά των λειψάνων, συμβάλλοντας στην πλήρη κατανόηση του ταφικού πλαισίου.

Είναι η πρώτη φορά που ένας αρχαίος τάφος αυτού του βασιλιά βρέθηκε στην Κεντρική Γερμανία και οι επιστήμονες προτείνουν ότι το θαμμένο άτομο μπορεί να ήταν μέλος της κουλτούρας Bell Beaker.

Ο πολιτισμός Bell Beaker αναφέρεται σε μια ομάδα ανθρώπων που έζησαν στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης κατά την Ύστερη Νεολιθική και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, περίπου πριν από 4.500 χρόνια. Πήραν το όνομά τους από τα διακριτικά αγγεία σε σχήμα καμπάνας που παρήγαγαν, τα οποία ήταν διακοσμημένα με οριζόντιες ζώνες που δημιουργήθηκαν από λεπτοδοντωτά γραμματόσημα. Αυτή η πολιτιστική ομάδα έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μετάβαση της Ευρώπης από τη Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού.

“Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι φοβόντουσαν τις δυσάρεστες επιστροφές ακόμη και στη Λίθινη Εποχή. Οι άνθρωποι ήθελαν να το αποτρέψουν αυτό με μαγεία”, δήλωσε η υπεύθυνη του έργου και αρχαιολόγος Susanne Friederich.

“Υπάρχουν τάφοι όπου το πτώμα βρίσκεται ακόμη και στο στομάχι του. Τότε, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι νεκροί προσπαθούσαν μερικές φορές να απελευθερωθούν από τους τάφους τους. Εάν ξαπλώνει στο στομάχι του, τρυπώνει όλο και πιο βαθιά αντί να ανεβαίνει στην επιφάνεια.

Υπάρχουν επίσης πτώματα που βρίσκονται στο στομάχι τους, τα οποία επίσης τρυπήθηκαν με μια λόγχη, έτσι πρακτικά στερεώθηκαν στο έδαφος», εξήγησε ο Friederich σε ένα δελτίο τύπου .

Τον περασμένο Νοέμβριο, η Friederich και η ομάδα της έκαναν μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη στην περιοχή Oppin – μια άλλη πιθανή ταφή, αυτή τη φορά που χρονολογείται από τον 2ο ή τον 3ο αιώνα. Είναι ενδιαφέρον ότι τρεις μεγάλες πέτρες τοποθετήθηκαν στα πόδια του ατόμου, μια πρακτική που σχετιζόταν με ταφές εκδίκησης, οι οποίες ήταν ταφές που είχαν σκοπό να εμποδίσουν τον νεκρό να σηκωθεί από τον τάφο.

Ο τάφος περιείχε μια χάλκινη περόνη, που έδειχνε ότι ο νεκρός δεν ήταν φτωχός. Σε κοντινή απόσταση, τα σκελετικά υπολείμματα μιας γυναίκας βρέθηκαν χωρίς να ληφθούν μέτρα που σχετίζονται με την εκδίκηση. Είναι ενδιαφέρον ότι το περίγραμμα ενός σπιτιού ανακαλύφθηκε επίσης κοντά και στις δύο ταφές, υποδηλώνοντας ότι αυτά τα δύο άτομα μπορεί να διέμεναν σε αυτό το σπίτι κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Τα νεολιθικά σκελετικά κατάλοιπα έχουν αφαιρεθεί προσεκτικά από τον τάφο και μεταφέρονται σε εργαστήριο στο Halle για περαιτέρω εξέταση και ανάλυση.